| I | |
| Amiga muyta gra(n) sazo(n) Que se foy da qui co(n)el Rey Meu amigo mays ia cuydei Mil uezes + + no meu coraço(n) Que algur moireu co(n) pesar Poys non Tornou migo falar |
Amiga, muyt’á gran sazon que se foy d’aqui con el-rey meu amigo; mays ia cuydei mil vezes no meu coraçon que algur moireu con pesar, poys non tornou migo falar. |
| II | |
| Porq(ue) Tarda Ta(n) muytola. E nunca me Tornou. ueer Amiga sy ueia praxer Mays de mil uezes cuydei ia : Que algur moireu co(n) pesar |
Por que tarda tan muyto lá e nunca me tornou veer, amiga, sy veia praxer, máys de mil vezes cuydei ia que algur moireu con pesar, … … … … … … … … … |
| III | |
| Amiga o coraço(n) seu. Era de Tornar cedaq(ui) Hu uisse os me(us) olh(os) e(n) mi(n) E p(or)en mil ]c[ uezes cuydeu. Que algur moireu co(n) pesar |
Amiga, o coraçon seu era de tornar ced’aqui, hu visse os meus olhos en min; e por én mil vezes cuyd’eu que algur moireu con pesar, … … … … … … … … … |