| I | |
| Lo rossinhols ses baudeya. iusta la flor el uerjan. e pren men tan grans enueya. q(u)eu nom puesc mudar non chan. e no sai te que ni cuj. Quar ieu no(n) am me ni autrui. e fas esfors q(ua)ar sai faire. bon uers e non suj amaire. |
Lo rossinhols s’esbaudeya iusta la flor el verjan, e pren m’en tan grans enveya qu’eu nom puesc mudar, non chan; e no sai te que ni cui, quar ieu non am me ni autrui, e fas esfors, quar sai faire bon vers, e non suj amaire. |
| II | |
| Mais adamor q(ue) dom neya. ab erguelh (et) ab enjan. que selh que tot iorn sopleya. nis ua trop humilian. qua penas uol a mors seluj. ques francs e fis si cum ieu suj. so ma tout tot mo(n) afaire. q(ue)r no fui fals ni trichaire. |
Mais a d’Amor que domneya ab erguelh et ab enjan que selh que tot iorn sopleya ni’s va trop humilian; qu’a penas vol Amors seluj qu’es francs e fis si, cum ieu suj. So m’a tout tot mon afaire quer no fui fals ni trichaire: |
| III | |
| Quaissi cum lo rams sopleya. lai ol uens lo uai menan. sui ieu uas lieis quem guerreya. aclis p(er) far son talan. gent uiga de me es des duj. que dels sieus tortz me con duj. (et) es costuma de laire. cuyas tus sion sei fraire. |
Qu’aissi cum lo rams so pleya lai o’l vens lo vai menan, sui ieu vas lieis que’m guerreya, aclis per far son talan. Gent ioga de me e’s desduj que dels sieus tortz me concluj. Et es costuma de laire, cuyas, tus sion sei fraire! |
| IV | |
| Totz temps mauci em plaideya. em uai ochaizo troban. e quant ilh de uen folleya. ues mi torna. tot lo dan. mas som cofon em. destruj. que te mal linhatge re duj. ams los huels li don a trai re. sautre tort mi pot retraire. |
Totz temps mauci e’m plaideya e’m vai ochaizo troban; e quant ilh de ven folleya, ves mi torna tot lo dan. Mas som cofon e’m destruj, que te mal linhatge reduj, ams los huels li don a traire s’autre tort mi pot retraire. |
| V | |
| Nulhs hom non es que la ueya. Son belh uis ni son semblan. quel digua quilh auer deya. felo(n) cor ni mal talan. mas laigua que soau saduj. es piegers que selha que brui. enjans es qui de bon aire. fa semblant e non es guai re. |
Nulhs hom non es que la veya son belh vis ni son semblan, quel digua qui’lh aver deya felon cor ni mal talan; mas l’aigua que soau s’aduj, es piegers que selha que brui. Enjans es qui de bon aire fa semblant e non es guaire. |
| VI | |
| De totz locs ont ilh esteya| re. me destuelh em uau lunhan. e per so que non la ueya. pas li mos huelhs claus denan. quar selh siec amor quis nesdui. e selh en caus sa que li fuj. mout ai bon cor del estraire. tro que ues midons repai re. |
De totz locs ont ilh esteya, me destuelh e’m vau lunhan, e per so que non la veya pas li mos huelhs claus denan. Quar selh siec Amor qui’s n’esdui e selh encaussa que li fuj. Mout ai bon cor del estraire tro que ves midons repaire. |
| VII | |
| Ia non er si tot mi greya quenquer fin e plag nol man. que greu mes quaisim recreya ni perda tot mon afan. a sos ops mi gart e mestuj. e si non em amic amdui. nom sembla m mes ueyaire. quautra mors lo cors mesclaire. |
Ia non er, si tot mi greya, qu’enquer fin e plag no’l man; que greu m’es qu’aisi’m recreya ni perda tot mon afan. A sos ops mi gart e’m estuj, e si non em amic amdui, nom semblam m’es veyaire qu’autr’Amors lo cors m’esclaire. |
| VIII | |
| En aissi fos pres cum ieu suj. mos aluernhatz e foram duj. q(ue) plus nos pogues estraire. den bel uezer de bel caire. B. de ue(n)tedorn. |
Enaissi fos pres cum ieu suj mos Alvernhatz, e foram duj, que plus no’s pogues estraire d’en Bel Vezer de Belcaire. |
| B. de Ventedorn. |