C hantars n(on) pot gaires ualer. si
a mos cha(n)tars cabaus.qen ioi damo(r) ai (et) enten. labocha els oilç elco(r) else(n). |
|
Iadeus no(n) don aqel poder. Qe damo(r) no(n) pre(n)da talanç. Si ia ren no(n) sabria auer. Mas chascus iors me(n) uegues maus. Toz te(m)ps naurai bon cor siuaus. Enai molt mais (de) lauçime(n). Car nai bon cor emi aten. Amor blasme(n) p(er)no saber.
Seu enuolgues dire louer.
En agradar (et) en uoler. Es lamor (de) dos fins ama(n)z. Nuilla res n(on) pot pros tener. Sel uoluntaz n(on) es egaus Ecels es ben fols naturals. Qe decho qe uol larepen. Eill lauza cho qe noill es gen. Molt ai ben mes mon bon esp(er). Qan celam mostram bel senblanz. Qeus plus desir euoil ueçer. Francha dolza fineleiaus. Enau lorei seria saus. Bella coi(n)da abcor co(n)uinen. Ma fait ric home deneien. Ren mais noam nisai temer. Ne ia ren nom seria affanz. Sol midonz ue(n)gues aplazer. |
|
Caqel iorn me senbla nadaus. Cab sos bels oilz esp(er)itaus. Mes garda mas cho fai ta(n)len. Cuns sol dia me dura cen. Louers es fins enaturaus. Ebos celui qi ben le(n)ten. Emeiller me qel ioi aten. Bernarç del ue(n)tadorn le(n)ten. |