

Bernartz del uentedorn | Bernartz del Ventedorn |
I | |
Cantars non pot gaire valer, si dinz dal cor no mou lo chanz; Ni chanz no pot dal cor mover, si nol es finamors coraus. Per so es mos chantars cabaus qu'en ioi d'amor ai et enten la boca e·ls oillz el cor el sen. |
|
II | |
Ia Dieus no·m don aquel poder que d'amor non prenda talanz, si ia ren non sabi'aver. Mas chascun iorn m'en vengues maus; totz temps n'aurai bon cor sivaus. En'ai mout de iauzimen, car n'ai bon cor e m’i aten. |
|
III | |
Amor blasmen per non saber fola genz mas lei non es danz, c'amors non pot dechazer, si non es amors comunals. Aisso non es amors aitaus, non a mais lo nom e·l parven, que ren non ama si non pren. |
|
IV | |
S'eu en volgues dire lo ver, eu sai ben de cui mon l'enganz; da quellas c'amon per aver e son marchaandas venaus. Mesongiers en fos eu e faus, vertat en dic vilanamen; e pesa me car eu no·m men. |
|
V | |
En agardar et en voler es l'amors de dos fins amanz. Nuilla res no i pot pro tener s'el voluntatz non es egaus. E cel es ben fous naturaus qui de so que vol la repren e lausa so que non l'es gen. |
|
VI | |
Molt ai ben mes mon bon esper, quant cela·m mostra bel semblanz, qu'eu plus desir e voil vezer. Francha, dousa, fina e leiaus, en cui lo reis seria saus; bella, coinda, ab cors covenen m'a fait ric home de noien. |
|
VII | |
Ren mais non am ne sai tener ne ia res non seria afanz, sol midonz vengues a plazer c’aquel iornz me sembla nadaus, c'ab sos belz oillz esperitaus m’esgarda mas so fai tan len, c'un sols dia me dura cen. |
|
VIII | |
Lo vers es fins e naturaus e bos celui qui ben l'enten e meiller es quel ior aten. |
|
IX | |
Bernartz del Ventedorn l'enten E il di e il fai e·l ioi n'aten. |