I | I |
A tal ueieu aqui ama chamada que delo dia en que eu naçi. nunca tan desguisa cousa ui. se por hu(n)a destas duas non e. por auer nom assi per bo(n)a fe. ousello dizen por que est amada.
|
Atal vei’eu aqui ama chamada que, de-lo dia en que eu naçi, nunca tan desguisa cousa vi,* se por huna d’estas duas non é: por aver nom’assi, per bona fé, ou se ll-o dizen porque ést amada,
|
II | II |
ou por fremosa ou por ben tallada se por aq(ue)stama deuua seer. eo ela podedelo creer ou seo e pola eu muit amar ca ben lle q(ue)r e posso ben iurar. poila ui nunca uitan amada |
ou por fremosa, ou por ben tallada. Se por aquest’ama devv’a seer, é o ela, podede-lo creer, ou se o é po-la eu muit’ amar ca ben lle quer’ e posso ben iurar: poi-la eu vi, nunca vi tan amada. |
III | III |
E nunca ui cousa tan desguisada de chamar om ama tal moller tan pastorie e o non i er. por todesto q(ue)eu sei quellauen. por quea ueia todos querer ben. ou por que domunde amais amada
|
E nunca vi cousa tan desguisada de chamar ome ama tal moller tan pastorie e o non i er* por tod’esto que eu sei que ll’aven: porque a vei’a todos querer ben, ou porque do mund’é a máis amada.
|
IV | IV |
E o de como u(us) eu disser. que p(er)o me d(eu)s ben faz(er) q(ui)ser. sen ela no(n) me pode(n)faz(er) nada |
E o de como vus eu disser,* que, pero me Deus ben fazer quiser, sen ela non me pod'én fazer nada!
|