Tu sei qui

Revisione di Edizione diplomatico-interpretativa del Dom, 24/12/2017 - 11:09

I	I
P ero meu ei amigos non ei niun amigo conque falar oussasse a coita que comigo. ei nen ar ei aquen oussen mais dizer e digo. e muy bon grado querria aun logar ir. e nun ca mendar uiir	Pero m’eu ei amigos, non ei niun amigo con que falar oussasse a coita que comigo ei; nen ar ei a quen ouss’én máis dizer e digo: e muy bon grado querria a un logar ir e nunca m’end’ar viir!
II	II
ui eu uiuer coitados mas nu(n)ca ta(n) coitado uiueu com ogeu uiuo neno uiu ome nado desquando fui u fui e aque uolo recado D e mui bon grado querria a un logar ir.	Vi eu viver coitados, mas nunca tan coitado viveu com’og’eu vivo, nen o viu ome nado des quando fui u fui. E aque vo-lo recado: de mui bon grado querria a un logar ir …………………………………
III	III
a coita que eu prendo no(n) sei que(n) atal pre [(n)da. que me fas fazer se(m)pre dano de mia fazenda. todaq(ue)st eu entendo e que(n) mais q(ui)ser [entenda. D e mui bon grado querria a un loga iR.	A coita que eu prendo, non sei quen atal prenda, que me fas fazer sempre dano de mia fazenda. Tod’aquest’eu entendo, e quen máis [quiser entenda: de mui bon grado querria a un loga ir ……………………………
IV	IV
e cousas me no(n) guardo mas p(er)o g(ua)rdar [mia. de soffrer a gram coita que sofri delo dia desq(ue) ui o q(ue) ui e mais no(n) uus en diria D e mui bon grado querria a un logar ir.	e cousas me non guardo, mas pero guardarm’ia de soffrer a gram coita que sofri de-lo dia des que vi o que vi, e máis non vus én diria: de mui bon grado querria a un logar ir ……………………………..