Revisione di Edizione diplomatico-interpretativa del Dom, 15/10/2017 - 11:00

Versione stampabilePDF version
I I
​  N outro dia quando meu es 
 
pedi . de mia sennor e quando miou
 
ua yr . e me non falou nen me 
​ 
quis oyr . tan sen uentura foy
​ 
que non morri . que se mil
​ 
uezes podesse morrer me(n)or coita.
​ 
me fora de soffrer . 

​ 
​  Noutro dia, quando m’eu espedi
​ 
de mia sennor, e quando mi’ouv’a yr,
​ 
e me non falou, nen me quis oir:
​ 
tan sen ventura foy que non morri!
​ 
Que, se mil vezes podesse morrer,
​ 
menor coita me fora de soffrer!

II II
​ 
  uç eu  x  o g aça a ennor
​ 
catou me un pouco (et) tevemio en desden
​ 
por que me non disso mal nen ben .
​ 
fiquey coitado e co(n) tan gran pauor .
 
que se mil uezes podesse morrer

​ 
​ 
Uç’eu x o g aça a ennor*
​  Catoume un pouc tevemi en desden;
​ 
que porque me non disso mal nen ben,
​ 
fiquey coitado e con tan gran pavor
​ 
que, se mil vezes podesse morrer,
​  ........................................

​  
  *Dato che la pagina del manoscritto è tagliata e non permette la decifrazione di  alcune lettere, non è  possibile ricostruire il verso in questa fase, nè tantomeno fornire  un conteggio silabico.

III III
​ 
​  e sei muy ben u me dela quitey
​  emendeu fuy e no(n) me q(ui)s falar .
  ca pois ali non morri co(n) pesar .
​  nu(n)ca iamais co(n) pesar morrerey
  que se mil uezes   podesse morrer .

​ 
  E sei muy ben, u me d’ela quitey,  
​ 
e m’end’eu fuy, e non me quis falar,
​  c
a, pois ali non morri con pesar,
​ 
nunca iamais con pesar morrerey:
 
que, se mil vezes podesse morrer,
​  .....................................................