| I. | I. |
| p. ro Al pareyssen gier de mira. de las flors. quan lalbres cargon de fuelh. el temps gensab la uerdura. per lerba que creys e nays. doncx es a selhs bona mors. qui lan ein patz ses rancura. qus ues lautre non serguelha.
|
P. Rogier de Mira
Al pareyssen de las flors, quan l'albres cargon de fuelh, el temps gens ab la verdura per l'erba que creys e nays; doncx es a selhs bon'amors, qui l'an ein-patz ses rancura, q'us ves l'autre non s'erguelha.
|
| II. | II. |
| Bos drutz non deu creir auctors. ni so que ueiran sey huelh. dene guna forfaitura. don sap que sa donal trays. so que dis qua fait alhors. creza si tot no(n) lo uira. es so quen ui dezacuelha. |
Bos drutz non deu creir' auctors ni so que veiran sey huelh de neguna forfaitura, don sap que sa dona·l trays; so que dis qua fait alhors, creza, si tot non lo iura, es·so quen vi dezacuelha. |
| III. | III. |
| Quieu uey de totz los melhors. qui sen pren deuenon fuelh. quen queron tan lur dreytura. tro que lur dompnas nirays. el ris tornals pueys en plors. el folhs per mala uentura. uai queren lo mal quel duelha. |
Qu'ieu vey de totz los melhors qui senpr'en devenon fuelh, qu'enqueron tan lur dreytura tro que lur dompna·s n'irays. E·l ris torna·ls pueys en plors; e·l folhs per mal'aventura vai queren lo mal que·l duelha. |