

I. | I. |
Peire rotgiers. Al pareissen delas flors. Qanlalbreis cargon defuoill. El temps genssa ab la uerdura. (per)lerba que creis enais. Doncs es a celz bonamors. Q(ui)lan enpatz ses rancura. Qus uas lautre non sorgu oilla. |
|
II. | II. |
Bos drutz non deu creire autors. Ni so que ueiran siei huoill. Deneguna forfaitu ra. Don sap que sa dompnal trais. soq(ue) dis cafait aillors. Creza si nonca lo iu ra. Eso qen ui desacuoilla. |
|
III. | III. |
Qieu ui detotz los meillors. Q(ui) sempren deuenon fuoill. Qenqeron tant lor dre chura. Tro quelor do(m)pnais nirais. El ris torna pois enplors. El fols (per)malaue(n) tura. Uai q(ue)ren lomal qeil duoilla. |
|
IV. | IV. |
Camors uol tals amadors. Que sapchon sofrir orguoill. Enpatz egran desmesu ra. Sitot lor dompnals sostrais. paucs plaitz lor ensia honors. Car sis laigna nis rancura. ill qerra tost qui lacuoilla. |
|
V. | V. |
Per aqest sen sui ieu sors. Etai damor tant cant uuoill. Car sellam fai gran laidura. Qand autreis plaing eu ma pais. sitot ses grans madolors. Sofier tro quelam meillura. ab un plazer cal qeis uuoilla. |
|
VI. | VI. |
Mais uuoill trenta desonors. Cun honor ses lieis mi tuoill. Q(ue)u sui hom daital natura. Non uuoll lonor qel pro lais. Ni ies nom laissail paors. Don mos cors nonsa segura. Cades cuich cautre lam tuoilla. |
|
VII. | VII. |
Demondan prec mos seignors. Mas la mor demidonz uuoill. Eqeill preigna de mi cura. Q(ue) trop es grans mos esmais. Mout mi feira gran socors. suna uetz (per) auentura. Mi meses lai ois despuoilla. |
|
VIII | VIII. |
Peire rotgiers li qier socors. Esil mals lon geitz lidura. Pauc uiura cades rançuoil la. |