| 179r | |
![]() |
Al dous nou termini blanc. Del pascor uei la elesta. Don lo nous temps ses contenta. Quan la sasos es plus genta. Eplus auin - enz eual mais. Et hom deuir esser plus gais. Emeiller sabors mi aiais. Per que(m) pesa quar me stanc. Q(e)u ades no(n) pas la festa. Cuns soiornz mi sembla trentra. P(er) una promessa genta. Don mi sors trebails et esgla
is. Eno(n) uoill sia mieus doais. Ses la sospeison del canbrais. Postellen son oil ocranc. Qui iamas len amo- nesta. Que ia maluestaz dolenta. Nolualra mession genta. Ni soiorns ni estar adais. Tan con guerre trebaill efais. So sapchal sei(n)guer de roais. Ni anc no(n) ui bras ni flanc. Troncat ni camba |
![]() |
ni testa. Ferit de plaia dolenta. Ni ab gran ost ni ab genta. Nol uiarom ni asais. Eme(n)bres li comli ret- rais quanc enescut lansa no(n) frais. Guerra ses fuoc eses sanc. De rei ni de gra(n)poesta. Cui coms laidis ni desme(n)ta. No(n) es ges paraula genta. Quel puois se soiorn ni sengrais. Eiou - es qui guerra no(n) pais. Nes deuen leu falcs esauais. Reis de francha ieus tenc p(er) franc. Car hom acors no(n) fai questa. Ni de guiortz nos presenta. Pas ne fin que sia genta. Euos la guerra ela pais. Edo- me(n)tre comsies lais. No(n) er sos pretz fins ni uerais. Gens den oc eno nom planc. Qu(e) sai ben q(e)u sai ben quen lui no resta. La guerra ni no sa lenta. Qua(n)c patz ni fins nol fon genta. Ni hom plus uolu(n)tiers |


