| 164v | |
![]()
|
Al dous nou termini blanc. Del pas][ccor ne la
elesta. Don lo nous temps ses contenta. Quan la sasos es plus genta. Eplus auine(n)z eual mais. Et hom deuri esser plus gais. Emeiller sabors mi aiais. Per que(m) pesa quar me stanc. Quieu ades no(n) pas la festa. Cuns soiornz mi sembla * entra. P(er) una promessa genta. Don misors trebails et esglais. Eno(n) uoil sia mieus doais. ses la soispeison del canbrais. Postellen son ocran. Qui iamais len a monesta. Que ia maluestatz dolenta. Nol va ira mession genta.Ni soiorns ní estar adais. Tan con guerre trebaill efais. So sapehal seignez de roais. Ni anc no(n) uibras ni flanc. Troncat ni ta(n) ba ni testa. ferit de plaia dolenta. Niab gra(n) ost ni ab genta. Nol uiarom ni asais. Eme(n)bres li co(m) li retrais quanc en escut lansa non frais. Guerra ses fuoc esessanc. De rei ni de gra(n) poesta. Cui coms laidis ni desmenta. No(n) es ges paraula genta. Quel puois se soiorn ni sen grais. Eioues qui guerra no(n) pais. O Nes deuen leu flats esauais. Reis de francha ieus tenc per franc. Car hom acors no(n) fai questa. Ni de guiortz nos presenta. Pas ne fin que sia genta. Et uos la guerra ela pais. Edomentre com sies lais. non er sos pretz fins ni uerais. Gens den oc eno nom planc. Queiu sai be(n) Qen lui no resta. La guerra ni no salenta. o Quanc patz ni fins nol fon genta. Ni hom plus voluntiers no(n) trais. Ni no(n) fes cocha ni assais. ab pauc de genz et ab gran fais. Lo reis fehps ama la pais. plus quel bons hom de talantais. Onoc eno(n) uol guerra mais. plus que no(n) fes us dels algais.
|

