| c. 183 v. | |
 |
Ges de far sirue(n)tes nom tartz. D’nanz los fatz ses tortz affanz. Tant es sotils mes gems ema ratz. Que(m) sai gardar de totz engranz. Esai ta(n)t defort. Qne uec nos me stort. Queil comte nul rei. Nom forfero(n) rei. Pois lo reis elo coms richartz. Aran p(er)donat luns mals talamz. Jamais narmras m naychartz. No(m) don treuas ni taularanz. Ni ia dautafort. No(m) lassa rai ort. Quis uolmen gnerrei. Pois auerlo dei. Mos parsoniers es ta(n)t gramatz. Quel nol mate(n) ra afos enfantz. Et eudaran len tant soi grart. Jas diran que mals es bertra(n)z. Tant camalitartz port. Nauran la lur fort. Eu lo li autrei. Quals eab mi plander. Pois fis es de uas totas partz. Amin sobra uns panz. pustulla en loill qui me(n)zi partz. Pois eu no com(m)cei enanz. p(er) patz nom conort. Cab guer |
| c. 184 r. | |
 |
ra ma cort. Queu no tem ni crei. Negum autra lei. Quis uol fassa sos bols escartz. Queu men sui mes totz temps engranz. Com puosca auer cairels edartz. Elmz eb aubers canals ebranz. Cab aisom con ort. Sin tene adeport. Eissaut etornei. Donat edom nei. Qu no(m) gardi luns di ni martz. Ni setmanas ni mes ni ain. Nim lais p(er) abrils ni p(er) martz. Qeu no(m) serque co(m)uenga danz. Acel qui man tort. Et iab mi p(er) fort. No(n) conqueiran trei. lo pretz dun correi. Nom cal dautafort. Mas far dreit ni tort. Quel iutgamen crei. de mon seignor lo rei. |