Revisione di Edizione diplomatico-interpretativa del Mar, 12/07/2016 - 10:59

Versione stampabilePDF version
  I
 G es p(er) lo fret tem(s) nomirais. anz lam
 tant cu(m) faz la calor.  quatressi pue
 sc auer damor. eninuern born es
 charida. col temp q(ua)nt uerdeion li plais.
 en atent bons es iauzida. salei plaz qe
 mos diz acuoill. que p(er) autra no ses iau.
 mon cor ni a benananza. 
 G es per lo fret tems no m'irais
 anz l'am tant cum faz la calor
 qu'atressi puesc aver d'amor
 en invern born escharida
 col tems quant verdeion li plais
 enatent bons esiauzida
 s'a lei plaz qe mos diz acuoill
 que per autra no s'esiau
 mon cor ni a benananza. 
  II
 P ero trops nia desauais. canc hom se
 gle no(n) ui meillor. sitot sen fan mai(n)t
 blasmador. ecel q(ue) bon prez oblida. sem
 bla fols q(ue) lautrui abais. et es razon des
 chauzida. qom ueial pelen laltrui oill.
 et el seu no conois lo trau. p(er)la foldat qel
 sobranza. 
 P ero trops n'i a de savais
 C'anc hom segle non ui meillor
 si tot s'en fan maint blasmador
 e cel que bon prez oblida
 Sembla fols qe l'autrui abais
 et es razon deschauzida
 Q'om ueia·l pel en l'altrui oill
 et el seu no conois lo trau
 per la foldat qe·l sobranza.
  III
T ant es mos iois fis euerais. egranz ca(n)c
hom nola maior. qe de do(n)nas am la ge(n)
zor. qe mes tant fort abelida. qal uoilla
main osolas. qeu lamarai amauida.
sill noca seuol eu mouoill. qe daitan pu
os tenir la clau. se p(er)lui no(n) ai dauonda(n)
za.
 T ant es mos iois fis e verais
 e granz c'anc hom no la maior
 qe de donnas am la genzor
 qe m'es tant fort abelida
 qal voilla main o s'o lais
 qeu l'amarai a ma vida
 sill noca se vol eu m'o voill
 qe d'aitan puos tenir la clau
 se per lui no·n ai dauondanza.
  IV
T u iorn p(er)pren em cris em nais. uns ra(m)s
de ioi plens de dolzor. que ma partit
dirai de plor. emcapdella  sien guida. qen
als no soiorn ni en grais. ni ai mamor esta
blida. enui qen parle nin iangloill. uns
no sap uia ni esclau. ni on mons cors plus
balanza. 
 T u iorn perpren e·m creis e·m nais
 uns rams de ioi plens de dolzor
 que m'a partit d'ira i de plor
 Emcapdella  si en guida
 q'en als no soiorn ni engrais
 ni ai m'amor establida
 e qui q'en parle ni·n iangloill
 uns no sap via ni esclau
 ni on mons cors plus balanza. 
  V
 G es aqella foldatz nom pais. anz nam
 mais lo pro qel honor. ecelar ço sap-
 chon plusor. qe folz esqui iangla ecri
 da. de do(m)pna ni sen fei(n)g trop gais. ete(n)c
 lonor p(er)delida. emou defolia edorgoill.
 acel qen uol blasme nilau. ne bruich
 de fol qes bobansa. 
 G es aqella foldatz no·m pais
 anz n'am mais lo pro qe l'honor
 e celar ço sapchon plusor
 qe folz es qui iangla e crida
 de dompna ni s'en feing trop gais
 e tenc l'onor per delida
 e mou de folia e d'orgoill
 a cel qe·n vol blasme ni lau
 ne bruich de fol qe·s bobanza. 
  VI
 B ella do(m)pna nous sies mais. car noue
 deuostramador. qeu sui chai ses cor tri
 chardor. que ia no(n) garai gaillida. uer uos
 ou qe man nimapais. qautramors mes
 auelida. e sui toz uostre sicon suoill. esi
 nous uei ni nois au. ades nai al cor men
 branza. 
 B ella dompna no·us si'esmais
 car no ue de vostr'amador
 qeu sui chai ses cor trichardor
 que ia non farai faillida
 ver vos on qe man ni m'apais
 qautramors m'es avelida
 e sui toz uostre si con suoill
 e si nous uei ni nois au
 ades n'ai al cor menbranza.