

I | |
GEs eu nom desconort. Sieu ai perdut. Queu no(n) chant em deport. Eno maiut. Con cob- res autafort. Queu ai rendut al seignor
de niort. Car la uolgut. Epuois emerceian li soi uengutz denan. El coms enperdonan. Ma rete(n)- gut baisan. Ges noi dei auer dan. Qui quem dis- ses autan. Noi lausengier no(n) blan. |
Ges eu no•m desconort s’ieu ai perdut, qu’eu non chant e•m deport e no m’aiut con cobres Autafort qu’eu ai rendut al seignor de Niort car l’a volgut, e puois e merceian li soi vengutz denan, e•l coms en perdonan m’a retengut baisan, ges no•i dei aver dan, qui que•m disses autr’an, ni lausengier non blan. |
II | |
Vas mison periurat. Trei palazi. Elcatre ues- |
Vas mi son perjurat Trei palazi E•l catre vescomtat De Lemozin. E li dui penchenat Peiragozin E li trei comte fat Englomezin. E•n se prols ab Gasto. E tut l’autre baro Me feron pevizon. E lo coms de Digo. E Raimons d’Avignon. Et anc uns n•om tenc pro. |
III | |
IV | |
V | |
Lo comte uoil pregar. Que ma maison. Mi comant agardar. O que lam don. Cades mi son auar. Tut sist baron. Cab els no(n) puosc e- |
Lo comte voil pregar que ma maison mi comant a gardar o que la•m don, c’ades mi son avar tut sist baron, c’ab els non puosc estar |
VI | |