| I | I |
| Atretan dou ben chantar fina- men. Dinuern confatz destiu se- gon rason. Per cab lo fretz uoill Far gaia qanson. Que sen pascor. De chantar cor mj pren. Quar la Rosa senbla lei de cui chan. Aultre- si es la neus del seu semblan. Per que na(n) dos deu per samor Chantar. Tant fort mi fan la Rosa el neus membrar. |
Atretan dou ben chantar finamen D' invern con fatz d' estiu, segon rason, Per c' ab lo fretz voill far gaia qanzon, Que sen pascor de chantar cor mi pren, Quar la rosa senbla lei de cui chan, Aultresi es la neus del seu semblan: Per qu' en andos deu per s' amor chantar; Tant fort mi fan la rosa el neus membrar. |
| II | II |
| Sobre totz am domna pro e ualen. Don ma mestrier ric cors Totas sason. En ben amar quar Me sura semon. Com aia cor seg- on los faiz compren. Ecar en Pris talamor conquenan. Que desotz minan domnas tuit lama(n). Cor ai quels fins uensa de ben amar. Els plus ualens seu posc de meils afar. |
Sobre totz am domna prò e valen, Don m' a mestier ric cors totas sason En ben amar, quar mesura semon C’ om aia cor segon los faiz c’on pren; E car en pris tal amor conqu' enan, Que de sotz mi n' an, domnas, tuit l’aman, Cor ai quels fins vensa de ben amar, Els plus valens, s' eu posc, de meils a far. |
| III | III |
| Quan ben malbir emon ric pensamen. Del lei qual ses aqui mautrei em do(n). Tan lam quar ual part las plazens que son quen dreg damor tenc chascu nie(n) nen. E quar n(on) sai autre(n) montan presan. De qui en preses plaiser zauzen baisen. Qeu non uoill ges nuills fruitz a saborar. Per que lo dolz ne tornes en amar. |
Quan ben m' albir e mon ric pensamen De-llei quals es a qui m' autrei em don, Tan l’ am, quar val part las plazens que son, Qu' en dreg d' amor [eu] tenc chascun iennen, E quar non sai autr' en mon tan presan De qu' ie 'n preses plaiser, zauzen, baisen; Q’ eu non voill ges nuills fuitz asaborar, Per que lo dolz no tornes en amar. |
| IV | IV |
| Miralz asir quar trop mi son nosen. Ab lei qim fai languir en sa preson. Et quan mira son cors e sa fason. Pensan quals es pauc presa mon turmen. E doncs liua(n) los oillz del cor baissan. Lorguoill perque met mamor en soan. Tan Mi ten uil e tan si ten en quar. Quar uiu de pretz e de brutatz sespar. |
Miralz asir, quar trop mi son nosen Ab lei qim fai languir en sa preson, Et quan mira son cors e sa fason, Pensan quals es, pauc presa mon turmen; E doncs li van los oillz del cor baissan L' orguoill per que met m' amor en soan: Tan mi ten vil e tan si ten en quar, Quar viu de pretz e de brutatz ses par. |
| V | V |
| E qui fai tot qan pot de ben sir- uen. Segon si donz quel dretz damor despon. Segur len pot quer re logersedo(n). Esi len deu ben far si dretz nenten. Per queu en prec midonz merce claman. Que per nuail dreg ges erdon nol deman. Qual il ual tan q(ue) nos pot egalar negun seruir al seu genser donar. |
E qui fai tot qan pot de ben, sirven segon si donz, quel dretz d' amor despon, Segur l' en pot querre lo gersedon, E si l’en deu ben far, sil dretz n' enten; Per qu' eu en prec mi donz, merce claman, Que per nuaill dreg geserdon nol deman: Qual il val tan, que nos pot egalar Negun servir al seu genser donar. |
| VI | VI |
| Sa col solleill es fassa quan res blan. Autras clardatz uai de pretz es fasen. Autras domnas la contesam cors quar. Sil de rodes es ma dompnes fassar. |
Sa col solleill[z] esfassa, quan resblan, Autras clardatz, vai de pretz esfasen Autras domnas la contes' am cors quar, Sil de Rodes, [s]es ma dompn esfassar. |
| VII | VII |
| La comtessa nom deu ges asi- rar. Sieu am ni pretz lei don sui hom sems par. |
La comtessa nom deu ges asirar, S’ ieu am ni pretz lei don sui hom sems par. |