I
Atretan dou ben chantar finamen. Din
vern confatz destiu segon rason. P(er) cab
lofretz uoill far gaia zanzon. Que sen
pascor de chantar cor mi pren. Quar la ro
sa senbla lei de cui chan. Aultre si es la neus
del seu semblan. P(er) que nandos deu per sam
or chantar. Tant fort mi fan la rosa el ne
us menbrar.
II
Sobre totz am domna pro eualen. Do(n) ma
mestier ric cor totas sason. En ben amar
quar mesura semon. Com aia cor segon
los faig conpren. Ecar en pris talamor
conquenan. Que desotz minan domnas tu
It laman. Cor ai quels fins uensa de ben a
mar. els plus ualens seuposc de meils a
far.
III
Quan ben malbir emon ric pensame(n). Del
lei qual ses aqui mautrei emdon. Tan lam
quar ual part las plasenz que son. Quen
dreg damor tenc chascunen men. Equarn(on)
sai autren montan presan. De quien pre
ses plaiser zauzen baisan. Qeu no(n) uoillges
nuills fruitz asaborar. P(er) q(u)e lo dolz no tor
nes en amar.
IV
Mirals asir quar trop mi son nosen. Ab
lei qim fai languir en sapreson. Et quan
mira son cors esa fason. Pensan quals es
pauc presa mon turmen. Edoncs liuan los
oillz del cor baissan. Lorguoill per que met
mamor en soan. Tan mi ten uil etan si te(n)
enquar. Quar uiu de pretz ede brutat se
spar.
V
Equi fai tot qan pot de ben siruen. Sego(n)
sidonz quel dretz damor despon. Segurlen
pot querre logersedon. Esilen deu ben far
sil dretz nenten. P(er) queu en prec midonz
merce claman. Que per nuail dreg ges
eidon nol deman. Qual il ual tan q(ue) nos
pot egalar. Negun seruir al seugenser
donar.
VI
Sacol solleill es fassa quan resblan. au
tras clardatz uai de pretz es fasen. Autras
domnas la contesam cors quar. Sil de ro
des es madompnes fassar.
VII
La contessa nom deu ges asirar. Sieu
am ni pretz lei don sui hom sens par.