| BErtrans de born sis apellaua raissa ab lo comte jaufre de bretaigna quera fr- aire del rei ioue edenrichart qera coms de peiteus. enrichartz en iaufres sis enten- dion en la domna denbertran de born. ena- meuz de montaignac el reis namfos darra- gon. enraimons lo coms de tolosa et ella los refudaua totz per enbertran de born qe auia pres per entendedor eper castiador. ep(er) |
Bertrans de Born sis appelava raissa ab lo comte Jaufre de Bretaigna qu’era fr- aire del rei Iove e den Richart q’era coms de Peiteus. En Richartz en Iaufres sis enten- dion en la domna den Bertran de Born. E na meuz de montaignac, el Reis Namfos d’Arra- gon en Raimons lo coms de Tolosa, et ella los refudava totz per en Bertran de Born qe avia pres per entendedor e per castiador e per |
| so queill remesesen dels precs della. el uolc monstrar al comte iaufre quals era la do(m)na en cui el sentendia. Esi lauzet en tal mainei- ra que par quel lagues uista nuda etengu- da. euolc ben com Saubes que namaeuz era la soa domna aquella que refudaua peiteus so era en richartz quera coms de peitieus. en iaufres quera coms de bretaigna. el rei da- ragon quera seigner de saragoza. el comte raimon quera seigner de tolosa. eper so dis enbertrans. Rassa als rics etz orgoillosa. E faitz gran se(n)t alei de tosa. Que no uol peitieu ni tolosa. Ni bretaigna ni seragosa. Anz es <de> tant de pretz enueiosa. Als pros paubres (et)c(etera). Edaqesta razon qeus ai dicha el fetz so(n) sirue(n)- tes de blasmar los rics que tenon don eque mal uolen esouen eque se nes tort ochaison- en. equi lor quier merce que no(n) perdonen. Ni seruizi no(n) guierdone(n). et aquels qe mais no(n) parlon si no(n) de uolada daustor. ni mais damor ni darmas no(n) auson parlar entrelo(n). Euolia quel coms richartz guerreies lo ue- scomte de lemogas. equel uescoms si deffen- des proosamen. Edaquestas razos si fetz lo sir- uentes que ditz. Rassa tan creis emo(n)te poia. Cella ques de totz enianz uoia. (et)c(etera). |
so queill remesesen dels precs della. El volc monstrar al comte Iaufre quals era la domna en cui el s’entendia, e si lauzet en tal mainei- ra que par quel lagues nuda e tengu- da. E vole ben com saubes que na maeuz era la soa domna aquella que refudava Peiteus. So era en Richartz qu’era coms de Peiteus, en Iaufres qu’era coms de Bretaigna, el rei d’A- ragon qu’era seigner de Saragoza, el comte Raimon qu’era seigner de Tolosa e per so dis en Bertrans. Rassa als rics etz orgoillosia e faitz gran sert a lei de tosa que no vol Peitieu ni Tolosa, ni Bretaigna ni Saragosa. Anz es de tant de pretz en veiosa. Als pros paubres etcs. E da qesta razon qe us ai dicha el fetz son siruen- Tes de blasinar los rics que tenon don e que Mal volen e soven e que se nes tort ochaison- En. E qui lor quier merce que non perdonen, ni servizi non guierdonen et aquels qe mais non parlon si non de volada d’austor, ni mais d’amor, ni d’armas non auson parlar entrelon. E volia quel coms Richartz guerreies lo ve- scomte de Lemogas, e quel vescoms si deffen- des proosament. E da questas razos si fetz lo sir- uentes que ditz. Rassa tan creis e mont’e puoia. Cella ques de totz en ianz voia. Etcs. |