| BErtrans de born sis apellaua raissa ab lo co(m)- te iaufre de bretai(n)gna quera fraire del rei ioue edenrichart quera coms de peitieus. Enrichartz eniaufres sis entendion enladom- na denbertran de born<a> enameuz de mo(n)tai(n)gnac el reis nanfos darragon. enraimo(n)s lo coms de tolosa et ella los refudaua totz p(er) enbertra(n) d(e) bo rn q(ue) auia pres p(er) entendedor ep(er) castiador. ep(er) so qeill remesesen dels precs della. eluole Mo(n) strar al comte iaufre quals era la domna en cui |
Betrans de Born si s'apellava Raissa ab lo comte Jaufre de Bretaingna, qu’era fraire del rei Jove e d'En Richart, qu’era coms de Peitieus. E.N Richartz e.N Jaufres si s'entendion en la dom- na d'En Bertran de Born e Na Meuz de Montaingnac, e.l reis N'Anfos d’Arragon e.N Raimons, lo coms de Tolosa. Et ella los refuedava totz per En Betran de Born que avia pres per entendedor e per castiador. E per so qe ill remesesen dels precs d'ella, el vole mon- strar al comte Jaufre quals era la domna en cui |
| el sentendia. Esi lauzet en tal maineira que par quel lagues uista nuda etenguda. Euolc ben com saubes que namaeuz era la soa domna aq(ue)lla que refudaua peiteus so era enrichartz q(ue)ra coms de peitieus. eniaufres quera coms de bretai(n)gna. el rei darragon quera sei(n)gner de sarragoza. el comte raimon quera sei(n)gner de tolosa. ep(er) so dis enbertra(n)s. Rassa als rics etz orgoillasa. efaitz gransen alei de tosa. Que nouol peitieu ni to- losa. ni bretai(n)gna ni seragosa. Anz es tant de pretz enueiosa. Als pros paubres. (et)c(etera). Edaq(ue)sta razon queus ai dicha el fetz son sirue(n)tes de blas mar los rics que tenon don eque mal uolen e- souen eque se nes tort ochaisonen. equi lor q(ui)er merce que no(n) p(er)donen. Ni seruizi no(n) guierdone(n). et aquels que mais no(n) parlon si no(n) de uolada daustor. ni mais damor ni darmas no(n) auson par- lar entrelor. Euolia quel coms richartz guerreies lo uescomte de lemogas. equel uescoms si deffen- des proosamen. Edaquestas razos si fetz lo sirue(n)- tes que ditz. Rassa tan creis emonte puoia. Cella ques de totz emanz uoia. (et)c(etera). |
el s'entendia. E si lauzet en tal maineira que par quel Iagues vista nuda e tenguda. E volc ben com saubes que na maeuz era la soa domna aquella que refudava Peiteus. So era en Richartz qu’era coms de Peitieus en Iaufres qu’era coms de Bretaingna, el rei d’Arragon qu’era seingner de Sarragoza, el comte Raimon qu’era seingner de Tolosa, e per so dis en Bertrans. Rassa als rics etz orgoillasa e faitz gransen a lei de tosa que vobol Peitieu ni To- losa, ni Bretaingna ni Seragosa. Anz es tant de pretz en veiosa als pros paubres. Etcs. E da questa razon que us ai dicha el fetz son siruentes de blas. Mar los rics que tenon don e que mal volen e- soven e que se nes tort ochaisonen, e qui lor quer merce que non perdonen ni servizi non guierdonen. Et aquels que mais non parlon si non de volada d’austor, ni mais d’amor ni d’armas, non auson par- lar entre lor. E volia, quel coms Richartz, guerreies lo vescomte de Lemogas e quel vescoms si deffen- des proosamen. E da questas razos si fetzz lo siruen- tes que ditz. Rassa tan creis e monte puoia, cella ques de totz e manz voia. Etcs. |