| A Rnautz demaruoill si fo dele uescat depeiregos dun chastel qui a nom maruoill. efon clergues depaubra generation. ecar el nonpo dia uiure p(er)las soas letras el sen a net p(er) lomon. esabia ben trobar. (et) en tendet se en la comtessa de burlatz. qera filla delpro comte raimon moil ler del uescomte de beders q(ue) auia nom taillafer. et aqest narnautz era aui nens hom delap(er)sona. e cantaua trop ben e ligia romans. ela comtessa li fazia grans bens egrans honors. et el sen amoret enlieis en fazia sas chanssos. mas non lo ausaua dir ni anegun qel las agues fai tas. anz dizia qautre las fazia. e si auenc qamors lo forsset tant qez el fetz una chansson della. la cals co menssa. La franca captenenssa q(ue)u non puosc oblidar. Et en aquesta chansson el li descobric lamor qel lauia. ela comtessa nolesquiuet anz entendet sos precs els receup els grazi. egrarnic lo de grans ar nes. eil fetz grand honor e grand plazer. e det li baldessa e confort de trobar edechantar della. e tant qez el uenc honratz hom eualens de cort. don el si fetz maintas bonas chanssos della comtessa. en las cals chanssos el mostret cum el enac de grans bens e de grans mals |
Arnautz de Maruoill si fo de l'evescat de Peiregos, d'un chastel qui a nom Maruoill, e fon clergues de paubra generation; e car el non podia vivre per las soas letras, el s'en anet per lo mon. E sabia ben trobar, et entendet se en la comtessa de Burlatz, q'era filla del pro comte Raimon, moiller del vescomte de Beders que avia nom Taillafer. Et aqest N'Arnautz era avinens hom de la persona, e cantava trop ben e ligia romans. E la comtessa li fazia grans bens e grans honors, et el s'enamoret en lieis en fazia sas chanssos, mas non lo ausava dir ni a negun q'el las agues faitas, anz dizia q'autre las fazia. E si avenc q'Amors lo forsset tant qez el fetz una chansson d'ella, la cals commensa: La franca captenessa qu'eu non puosc oblidar. Et en aquesta chansson el li descobric l'amor q'el l'avia; e la comtessa no·l esquivet anz entendet sos precs e·ls receup e·ls grazi. E grarnic lo de grans arnes, e il fetz grand honor e grand plazer, e det li baldessa e confort de trobar e de chantar d'ella, e tant qez el venc honratz hom e valens de cort. Don el si fetz maintas bonas chanssos de lla comtessa, en las cals chanssos el mostret cum el en ac de grans ben e de grans mals. |