

I.
|
II. Bel companho, faitz al fenestrel e regardatz las ensenhas del cel: conoisseretz si son sui fizels messatge; et ades sera l’alba!
|
III. Bel companho, pos mi parti de vos, hieu non dormi, preguiei lo filh Sancta Maria, queus mi rendes per leyal companhia, et ades sera l’alba! |
IV. Bel companho, si dormetz o velhatz? Cal que fazatz, qu’en orient vey l’estela creguda cadut el jorn, qu’ieu l’ai ben conoguda, et ades sera l’alba! |
V. Bel nos compan, beno audii vostrum cant, multu mi pilsa kinti trabalal tant, ca tu mi trai del fund del paradis: mon leit o fait, noi flor de lis, et ades sera l’alba! |