

Reis glorios verai lums e clardatz Dieus poderos senher si a vos platz Al mieu cpanh siatz fizes aiuda Qui eu nos vi pois la neuutz fo veguda Et ades sera lalba. |
I. Reis glorios, verays lums e clardatz, Dieus poderos, senher, si a vos plaz, al mieu companh siatz fizels aiuda, qu’ieu non lo vi, pos la nuechs fon venguda, et ades sera l’alba! |
Bel companho si dormes ho velhatz Non dormas plus senher si a vos platz Quen aurien ver lestella creguda Q amenal iorn quieu lai en conoguda Et ades sera lalba |
II. Bel companho, si dormetz o velhatz ne dormas plus senher si a vos platz, qu’en orient vey l’estela creguda qu’amenal jorn, qu’ieu l’ai ben conoguda, et ades sera l’alba! |
Bel companho en cantan vos apel Non dormas plus quieu aug cata ausel Que vai queren lo iorn p lo boschatge Et ai paor quel gelos vos assatge Sius confes anans lalba |
III. Bel companho, en chantan vos apel: non dormatz plus, qu’ieu aug chantar l’auzel que vai queren lo jorn per lo boscatge, et ai paor quel gilos vos assatge, et ades sera l’alba! |
Bel companho pos me parti de vos Dieu non dormi nim moc de genollhos Ans preguier dieu lo filh sancta maria Queus mi rendes p leial companhia Et ades sera lalba |
IV. Bel companho, pos mi parti de vos, hieu non dormi nim moc de ginolhos, ans preguiei Dieu, lo filh Sancta Maria, que•us mi rendes per leyal companhia, et ades sera l’alba! |
Bel companh(o) isses aò finestre Et regardas las stellas del sel Conoisses si us sui fizels messatges Si non ofaitz vostres ner lo dapnatge Et ades sera lalba |
V. Bel companho, yssetz al fenestrel e regardatz las ensenhas del cel: conoisseretz s’ie•us sui fizels messatge; se non o faitz, vostres n’er lo dampnatge, et ades sera l’alba! |
Bel companho la foras al peirso Mi pregavas quieu no fos dormeilhos Enans velhes tuta nueg tro aldia Sua nous plai mo chans ni ma paria Et ades sera lalba |
VI. Bel companho, la foras als peiros mi preyavatz qu’ieu no fos dormilhos, enans velhes tota nuech tro al dia; ara nous platz mos chans ni ma paria, et ades sera l’alba! |