| Idem B. Lo rossignols ses baudeia. Iosta la flor el uerchan. Epres men es tals enueia. Que no pos mudar mon chan. Mas nos ai de que ni decui. Car no(n) am mi ni altrui. E fai esforz car sai faire bos uers pos no soi amaire. Ma(i)[1]s a]i[[2] damor qui do(m)neia. Ab orguoill. Et ab engan. Que cel q(ue) tot iorn merceia. nis uai trop umilian. Capenas uol amors celui. Ques franx e fis sicu(m) eu sui. Cai çom tol tot mon affaire. Canc no fui fals ni tri- çaire. Aissi com lo rams soepleia. lai ol uenz lo uai menan. Eu uas celei quim guer- reia. p(er) far toz iorz seus comanz. A son obs me garde mestrui. Que si no(n) em amic amdui. daltramor no(n) mes ueiaire. Que ia mais mos cors ses claire. Souen me reten plaideia. Em uai ochei- sons leuan. Ecan ill en re felneia. Ues mi uersa tot lo dan. Gen io]a[[3]ga demi ede dui. Que deis lo seu tort me conclui. Mas ben es u(er)taz ]euens[[4] q(ue) laire. Cuiaz tuit si- on sei fraire. |
|
| Om no la ue que no(n) creia. Sos belz oilz e son semblan. E nol cre quela uer deia. Felo cor ni mal talan. Mas laiga q(ue) suau dui. Es peier q(ue) cela q(ue) brui. Engan fai qui de bon aire. Sembla eno es gaire. DE tot loc on il esteia. Midestoil em uau lo(n)[5]gan. Ep(er)zo q(ue) no la ueia. Pas li mos oillz claus denan. Cel sec amor qui nos nes dui. Ecel en chau- za qui la fui. Ben ai el cor del estraire. Ço que ues midons repaire. [5] Aggiunto in interlinea.
|