Edizione diplomatico-interpretativa

Versione stampabilePDF version
 Bernard Lauentador.  Bernard la Ventador.
  I   I
 
 C
An lerba fresca foilla par.
 Ela flor botenel uer cha(n).
 El rosignol autet eclar. Au
 sa sauos emou son chan. Ioi
 ai dellui eioi ai desaflor. Ioi
 ai demi edemidonç maior
 Daus totas partç son (d(e) ioi) claus
 esenç. Caisel es ioi que totç
 los autres uenç.
 
 
 Can l’erba fresca foilla par
 e la flor boten’el verchan,
 e·l rosignol autet e clar
 ausa sa vos e mou son chan,
 ioi ai de llui e ioi ai de sa flor,
 ioi ai de mi e de midonç maior;
 daus totas partç son de ioi claus e senç,
 c’aisel es ioi que totç los autres venç.
 
  II   II
 
 T
Ant am midonç elatenc car.
 Etan la dopte lareblan. Ca(n)c
 demi non lauçiei par lar. Ni
 ren nol quier ni nol man.
 Pero il sab mo mal emado
 lor. Ecan li plaç mi fai ben
 et onor. Ecan li plaç eusufer
 e men ab menç. Per socalei
 nona ueingna blas tenç.
 
 
 Tant am midonç e la tenc car,
 e tan la dopt’e la reblan
 c’anc de mi non l’auçiei parlar,
 ni ren no·l quier ni no·l man,
 pero il sab mo mal e ma dolor,
 E can li plaç, mi fai ben et onor,
 e can li plaç, eu sufer e m’en ab menç,
 per so c’a lei non’aveingna blastenç.
 
  III   III
 
 B
En lauol gra
 sola trobar. Que dormis on
 feçes semblan. Per uer lem
 bles un douç baiçar. Pos non
 uail tan queu loil deman.
 Per deu domna pauc es plei
 tan damor. Uasen lotemps e
 per dem lo m]g[eilor. Par lar
 degram ab cubertç entre cenç.
 Epos nous ual forsa ualgues
 nos genç.
 
 
 Ben la volgra sola trobar,
 que dormis, o·n feçes semblan,
 per ver l’embles un douç baiçar,
 pos non vail tan qu’eu lo·il deman.
 Per Deu, domna! Pauc espleitan d’amor!
 Va s’en lo temps, e perdem lo meilor!
 Parlar degram ab cubertç entrecenç,
 e pos no·us val forsa, valgues nos genç!
 
  IV   IV
 
 S
Ieu sabes laien enchantar. M
 iei enemic foran enfan. Que
 ia uns non saubria triar. Ni
 dir ren quenç tornes adan.
 Adoncs sai eu que uira laien
 sor. Esos bels oilç esafresca
 color. Ebaisera la boca entoç
 cenç. Si que un mes ipare
 gra locenç.
 
 
 S’ieu sabes la ien enchantar,
 miei enemic foran enfan,
 que ia uns non saubria triar
 ni dir ren que·nç tornes a dan.
 Adoncs sai eu que vira la iensor
 e sos bels oilç e sa fresca color,
 e baisera la boca en toç cenç,
 si que un mes i paregra lo cenç.
 
  V   V
 
 A
Ilas con muer de consirar. Q(ue)
 mantas ues i em consir tan.
 Lairons men porian portar.
 Que res nosabrian ques fan.
 Per dieu amors bem trobas
 uensedor. Ab pauc damicx
 eses autre seingnor. Car una
 ueç tan midons non destre(n)ç.
 Abanç queu fos del deçe
 rier estenç.
 
 
 Ai, las! Con muer de consirar!
 Que mantas ves ie·m consir tan:
 lairons m’en porian portar,
 que res no sabrian que·s fan.
 Per Dieu, Amors! Be·m trobas vensedor:
 ab pauc d’amicx e ses autre seingnor.
 Car una veç tan midons non destrenç
 abanç qu’eu fos del deçerier estenç?