| Bernartz deuentedorn. EStat ai cum hom esp(er)dutz. P(er) amor un lonc estatge. Mas eram sui re- conogutz. Qieu auia faich follatge. |
|
| Ca totz era ades saluatge. Car mera de chan recrezutz. Et on eu plus estera mutz. Plus feira demon dampnatge. A tal dompna mera rendutz. Canc nom amet decoratge. Esui men tart ap(er)ceu- butz. Q(ue) trop ai faich lonc badatge. Oi mais segrai son usatge. De cui qe(m) uoilla serai drutz. Etrametrai p(er)tot salutz. Et aurai mon cor uolatge. Truans uuoill esser p(er) samor. E couen cab lieis aprenda. P(er)o no uei do(m)pneiador. Q(ue) meins demi si entenda. Mas bel mes cab lieis contenda. Caras nam plus bella emeillor. Qem ual emaiuda em so- cor. Em fai desamor esmenda. Aqesta ma faich tant donor. Que platz li ca mercem prenda. Eprec la del sieu amador. Qel ben qem fara nom uenda. Nim fassa far longa atenda. Que lonc respieich mi fant paor. Car no uei mal uatz donador. Cab lonc respieich nois defenda. Ma dompna fo al comenssar. Franca ede bella compaigna. Ep(er)so la dei mais amar. Q(ue) sim fos fera et estraigna. Que dreitz que dompna safraigna. Uas cellui qui a cor damar. Qui trop fai son amic prei- ar. Dreitz es camics li sofraigna. Dompna pensem delenganar. Lausengi- ers cui dieus contraigna. Que tant cu(m) hom lor pot emblar. De ioi aitant sen ga- zaigna. E que ia us nosen plaigna. lo(n)cs temps pot nostramors durar. Sol qand luocs er uoillam parlar. Eqand luocs non er remaigna. Dieu lau qera sai cantar. Malgrat naia na dousesgar. Ecill acui sacompaigna. Fis iois ies nous puosc oblidar. Anz uos |
|
| am eus uuoill eus teing car. Car metz de bella compaigna. |