| Bernard. T. NOn es meraueilla seu chan. Meillz de nul autre chantador. Qar plus me trail cor ad amor. Et meillz soi faiz al seu coman. Cors (et) cor (et) saber (et) sen. Et forz (et) poder iai mes. Sim tira uas amor lo fres. Qe ues autrafar non aten. Ben es morz qi damor no sen. Al cor qalqe dolce sabor. Et qe ual uiure senz ualor. Mas per enoi far ala gen. Ia damedeo no mair tan. Qeu ia plus uiua ior ni mes. |
|
| Puis ia denoi serai mespres. Et damor naurai talan. Ben uolgra fosen trian. Entrels fals li fin amador. Qe lausenger (et) trizador. Ports un corn el fron deuan. Tot lor del mon (et) tot largen. I uolgrauer dat seu lagues. Sol qe mado(m)pna conogues. Tan ben com eu lam finamen. Qant eu la uei ben mes paruen. Als oillz al uis (et) al color. Qe issament trenbli de paor. Com fa la foilla contral uen. No ai de sen per un enfan. Aissi son damor entrepres. Et dome qes aissi conqes. Pot do(m)pnauer almosna gran. Bona do(m)pna plus nous deman. Mais qem prendaz a seruidor. Qeos seruirai com bon seignor. Cossi qe de guederdon man. Ueos mal uostre comandamen. Francs cor humils gens (et) cortes. Urs ni leons non es uogues. Qe mauciaz sauos mi ren. Aqest amors me fer tan gen. Al cor duna dolza sabor. Cen ues mor lo ior de dolor. Et reuio de ioi altre cen. Tant es lo mals de dolz senblan. Qe mais ual mos mals qaltre bes. |
|
| Et pois lo mal ai tan bon ses. Molt uarral bens apres lafan. Per bona fe (et) ses engan. Am la plus bella (et) la meillor. Del cor sospir (et) dels oillz plor. Qar tant lamei per qei ai dan. Et qen pois alz camor me pren. Et les zartres[1] en qe ma mes. No pod clao obrir for merces. Et de merce noi trob nien. [1] In interlinea una mano probabilmente successiva corregge in carcer.
|