Revisione di Edizione diplomatico-interpretativa del Ven, 01/05/2020 - 11:06

Versione stampabilePDF version
   peire vidal   Peire Vidal
  I   I
  
  […]
Mors enqeraus preiera. Quem fos

  setz plus amorosa. Cus paucs de

  be desalora. Gran re de mal e pa

  regra. Sera naguesses merce. Qe

  de mi nous en soue. Mas eu pes

  qen aissim pregna. Con fetz al

  comensamen. Can me mis el cor

  la flama. Deleis qem fetz estar

  len. Canc mou en desiauzimen.
  
  
  […]mors, enqera·us preiera

  que·m fossetz plus amorosa,

  c’us paucs de be desalora

  gran re de mal; e paregra

  s’era n’aguesses merce.

  Qe de mi no·us en sove?

  Mas eu pes q’enaissi·m pregna

  con fetz al comensamen, 

  can me mis el cor la flama

  de leis qe·m fetz estar len,

  c’anc mou en des iauzimen.
  
  II   II
  

  Mout uiu agran aliscara. et ab do 
  lor angoissosa. Cel qi totz temps
  aseignora. Mala dompna qeu me
  egra. Iau zens mas aissi maue.
  Qe leis qe dezir nom cre. Queu
  lam tan qamen soueigna. lonors
  nil be qeu naten. Qan tot qals
  non reclama. Mos cors mas leis
  solamen. E ço qa leis es plazen.
  

  
  Mout viu a gran aliscara

  et ab dolor angoissosa

  cel qi totz temps aseignora

  mala dompna; q’eu me egra

  iauzens, mas aissi m’ave

  qe leis qe dezir, no·m cre

  qu’eu l’am tan q’a m’en soveigna

  l’onors ni·l be q’eu n’aten;

  Qan tot q’als non reclama

  mos cors mas leis solamen

  e ço q’a leis es plazen.
  
  III   III
  
  [t]otz temps de…me…auzera. Se
  tan ges plus…Camors
  qil cors en amora Men det mais
  nom nescalegra. No plazers mas
  sabetz qe. Enueia edezir anc se.
  E sa lei platz qem reteigna. far
  pot de mi son talen. Meilz nol fail
  uens de la rama. Qen aissi uau
  lei seguen. Con la fueilla sec lo
  uen.
  
  
  Totz temps de…me…auzera,

  se tan ges plus…

  c’amors, qi·l cors enamora,

  m’en det (mais no·m n’escalegra):

  no plazers, mas sabetz qe?

  Enveia e dezir ancse!

  E s’a lei platz qe·m reteigna,

  far pot de mi son talen,

  meilz no·l fa·il vens de la rama,

  q’enaissi vau lei seguen

  con la fueilla sec lo ven.
  
  IV   IV
    
  Tant es franchae blancae clara. Ca
  mors nes uas mi doptoza. Car sa
  beutatz tot iorn colora. E clareis
  iaut segra. Tuit sei fait on mielz
 
coue. Son fi e de beutatz ple. No
  dis qals ma mort mi ueigna. Seu
  nous am de tot mon sen. Dompna
  amor men liama. Em fai dir so
  uen e gen. De uos tanz uers aui
  nen.
 
  
  
  Tant es francha e blanca e clara

  c’amors n’es vas mi doptoza,

  car sa beutatz tot iorn colora

  e clareis iaut segra.

  Tuit sei fait on mielz cove

  son fi e de beutatz ple.

  No dis q’als ma mort mi veigna,

  s’eu no·us am de tot mon sen;

  dompna, Amor m’enliama

  e·m fai dir soven e gen

  de vos tanz vers avinen.
  
  V   V
  
  [d]ouza res coindetre uar(i)a. Humils

  franca et orguoilloza. Bella gen

  ser qops no fora. Dompna per

  merce qeill segra. Queu uos

  am mais qautra re. Quieus

  prenses de mi merce. Car tem

  camors mi destreigna. Se pietatz

  nous en pren. E si muor quant

  mos cors ama. Uos uei cui res nom

  deffen. Tem qei fatz faillimen. 
  
  
  Douza res coind’et re varia,

  humils, franca et orguoilloza,

  bella, genser q’ops no fora,

  dompna, per merce qe·ill segra,

  qu’eu vos am mais q’autra re,

  qui eus prenses de mi merce,

  car tem c’amors mi destreigna,

  se pietatz no·us en pren.

  E si muor quant mos cors ama

  vos vei, cui res no·m deffen,

  tem qe i fatz faillimen.