Revisione di Edizione diplomatico-interpretativa del Mer, 29/04/2020 - 16:41

Versione stampabilePDF version
Bernardo adue(n)tat Bernardo ad Ventat  
  I   I
 
  A
b ioi meu lo uers el començ
  Et ab ioi reman…
  E sol qe bona fos la …
  Bos teng qe sial començamenç
  Car de la bona començança
  Mi uen iois et allegrança
  E p(er) ço dei la bona fin graçir
  Qe toç bos faç liei laudar alfenir
  
  
  Ab ioi meu lo vers e·l començ,

  et ab ioi reman…

  e sol qe bona fos la …

  bos teng qe sia·l començamenç.

  Car de la bona començança

  mi ven iois et allegrança;

  e per ço dei la bona fin graçir,

  qe toç bos faç liei laudar al fenir.


  
  II   II
  
  S
i ma podera iois em uenç
  Qem mirauil co(n)sil soffris
  Car no(n) dic et no(n) es bruis
  Ço don sui tan ric (et) iausenç
  Mas greu ueireç finamança
  Ses paor eses doptança
  Qa des tem hom ues son amic fallir
  P(er) qeu no maus de parlar en ardir
  
  
  Si m’apodera iois e·m venç,

  qe·m miravil con si·l soffris

  car non dic et non esbruis

  co don sui tan ric et iausenç;

  mas greu veireç fin’amança

  ses paor e ses doptança,

  q’ades tem hom ves son amic, fallir,

  per q’eu no·m aus de parlar enardir.

  
  III   III
  Duna ren auonda mon senç
  Qanc nuls hom mo(n) ioi nome(n)qis
  Qe uolentiers nolen me(n)tis
  Ne no(m) par bon ensegname(n)ç
  Ans es folia (et)enfança
  Qi damor abene(n)nança
  Qi uol ad autre tuç son cor descobrir
  Sil nollen pot o ualer oseruir
  
  
  D’una ren auonda mon senç:

  q’anc nuls hom mon ioi no m’enqis,

  qe volentiers no l’en mentis;

  ne no·m par bon ensegnamenç,

  ans es folia et enfança,

  qi d’amor a benennança

  qi vol ad autre tuç son cor descobrir,

  si·l no ll’en pot o valer o servir.

  
  IV   IV
  Ben se schai ado(m)nardime(n)t
  En trauol genç (et) mal uesis
  E sardiç cor nola f…
  Greu pot esser pro…alenç
  Du(n)t prec qe naia …rança
  La bella en cu…
  Qe nos camge p(er) paraulas ne uir
  Me nemis qai faç de(n) ueia morir 
  
  
  Ben s’eschai a domn’ardiment

  entr’avol genç et mal vesis;

  e s’ardiç cor no l’af…

  greu pot esser pro…alenç;

  dunt prec qe n’aia …rança

  la bella, en cu…

  qe no·s camge per paraulas ne vir,

  m’enemis q’ai, faç d’enveia morir.

  
  V   V
  […]nc sa bella bocha r…ç
  Non …
  …
  Se … no me stai guirenç
  Qat… fezes …
  Come de piraus la …
  Qe dun seu colp no(n) podia …
  Si autra ueç no(n) sen fedes fe… 
  
  
  […]nc sa bella bocha r…ç

  Non …

  …

  Se … no·m estai guirenç;

  q’at… fezes …

  come de Piraus la …

  qe d’un seu colp non podia …

  si autra veç non s’en fedes fe…

  
  VI   VI
  Bella do(m)na uostre cors genç
  E uostre beus oil ma conqis
  E le dolç baisar el gent ris
  E la bella bocha ridens
  Qe qant il men pren esmança
  De beltat non trob esgança
  La genser es co(m) posca el mo(n)t chausir
  Au no(n) uei clar des oils abqeos remir
  
  Bella domna, vostre cors genç

  e vostre beus oil m’a conqis,

  e le dolç baisar e·l gent ris,

  e la bella bocha ridens,

  qe, qant il m’en pren esmança,

  de beltat no·n trob esgança:

  La genser es c’om posca el mont chausir,

  au non vei clar des oils ab qe·os remir

  
  VII   VII
 
  N
on es enoi ni faillimenç
  Ni uellania ço mes uis
  Mais domes qant se fai deuis
  Dautrui amor e conoissenç
  Enoios aqeos enança
  Sim faiç enoi et pesança
  Cascun se uol de son mester formir
  Mi co(n)fondeç (et) uos no uei iaudir
  
  
  Non es enoi ni faillimenç

  ni vellania, ço m’es vis,

  mais d’omes, qant se fai devis

  d’autrui amor e conoissenç.

  Enoios! A qe·os enança,

  si·m faiç enoi et pesança?

  Cascun se vol de son mester formir;

  mi confondeç et vos no vei iaudir.