Revisione di Edizione diplomatico-interpretativa del Dom, 27/10/2019 - 09:49

Versione stampabilePDF version
  I
 

  ARem al freg temps ue(n)gut.
  Quel gels el neus elafai(n)
  gna. Eill ausellet estan
  mut. Cusde chantar sa fra
  ingna. E son sec li rams
  pels plais. Que flors ni
  fuoilla noi nais. Ni rossi
  gnols noi crida. Q(ue) lam
  emai me ressida.
 

  Ar em al freg temps vengut.
  Quel gels el neus e la faingna.
  E’ill ausellet estan mut.
  C’us de chantar sa fraingna.
  E son sec li rams pels plais.
  Que flors ni fuoilla no i nais.
  Ni rossignols no i crida.
  Que l’am e mai me ressida.
  II
  
Tant ai lo cors de seubut. p(er) q(ue)u sui
  atotz estra
  ingna. Esai que lom a p(er)dut. Mot pl(us)
  tost que
  No(n) gazai(n)gna. Esieu faill ab motz
  uerais. Dau
  renga me moc lesglais. p(er) q(ue)u
  nestauc esbaida.
  Enp(er)t solatz epartida.
 
  Tant ai lo cors deseubut.
  Per qu’eu sui a totz estraigna.
  E sai que l’om a perdut.
  Mot plus tost que non gazaingna.
  E s’ieu faill ab motz verais.
  D’aurenga me moc l’esglais.
  Per qu’eu n’estauc esbaida.
  En pert solatz e partida.
  III
  Domna met mout mal samor. Q(ue) ab ric ho(n)c
  plaideia. Ab plus aut de uauasor. Esil ofai il fo
  Leia. Quar so dison enuelai. Que ges p(er) ricor
  n(on) uai. Edomna que nes chausida. Entenc p(er)
  enuilanida.
 
 

  Domna met mout mal s’amor
  Que ab ric honc plaideia.
  Ab plus aut de vavasor.
  E s’il o fai il foleia.
  Quar so dison en velai.
  Que ges per ricor non vai.
  E domna que n’es chausida.
  En tenc per envilanida.

  IV
  Amic ai de gran ualor. Que sbretotz sein
  Gnoreia. E no(n) acor trichador. Vas me q(ue)   samor
  Mautreia. Eu dic que mamors leschai. Ecelq(ue)
  dis que no(n) fai. Dieus li don mal escarida. Q(ue)u
  men temg fort p(er) guerrida.
 
 

  Amic ai de gran valor.
  Que sobre toz seingnoreia.
  E non a cor trichador.
  Vas me que s’amor m’autreia.
  Eu dic que m’amors l’eschai.
  E cel que dis que non fai.
  Dieus li don mal escarida.
  Qu’eu m’en temg fort per guerrida.

  V
  Bels amics de bon talan. Son ab uos totz ior(n)
  engatge. Cortesa ede bel senblan. sol non de
  mandes outrage. Tost enueirem al assai . o
  Q(ue)n uostra mercem metrai. Vos mauez la fe
  pleuida. Que n(on) dema(n)des faillida.
 
 

  Bels amics de bon talan.
  Son ab vos totz iorn engatge.
  Cortesa e de bel senblan.
  Sol non demandes outrage.
  Tost en veirem al assai.
  O Qu’en vostra merce.m metrai.
  Vos m’avez la fe plevida.
  Que non demandes faillida.

  VI
  A dieu coman bel esgar. Eplus la cuitat dau
  renga. Eglorietel caslar. El sei(n)gnor de p(ro)enssa.
  Etot quant uol mon ben lai. Elarc on sonfaig
  lassai. Cellui perdei cama uida. Enserai totz io
  rnz marrida.
 
 

  A dieu coman bel esgar.
  E plus la cuitat d’aurenga.
  E gloriet el caslar.
  El seingnor de proenssa.
  E tot quant vol mob ben lai.
  E larc on son faig l’assai.
  Cellui perdei c’a ma vida.
  E’n serai totz iornz marrida.

  VII
  Ioglars que auetz cors gai. Ves narbona
  portatz lai. Ma chanson abla fenida. Lei cui io
  is eioue(n)z guida.
 
 

  Ioglars que avetz cors gai.
  Ves narbona portatz lai.
  Ma chanson ab la fenida.
  Lei cui iois e iovenz guida.