![Versione stampabile Versione stampabile](http://151.100.161.88/sites/all/modules/print/icons/print_icon.gif)
![PDF version PDF version](http://151.100.161.88/sites/all/modules/print/icons/pdf_icon.gif)
I.
Quand lo rossinhols el folhos
dona d’amor en quier en pren
e mou son chant jauzen jojos
e remira sa par soven;
eil riu son clar eil prat son gen,
pel novel deport, que renha,
mi ven al cor grans jois jazer.
II.
D’un’ amistat soi envejos,
car no sai joja plus valen,
c’or e dezir, que bonam fos,
sim fazia d’amor prezen;
quel cors a gras, delgat e gen,
e ses ren, quei descovenha,
es s’amors bon’ ab bon saber.
III.
D’aquest’ amor soi cossiros
velhan e pueis sompnhan durmen,
car lai ai joi meravilhos,
per qu’ieu la jau jauzitz jauzen;
mas sa beutatz nom val nien,
car nulhs amicx nom essenha
cum ieu ja n’aja bon saber.
IV.
D’aquest’ amor sui tant cochos,
que quand ieu vauc ves lieis corren,
vejaire m’es, qu'a reversos
m’en torn, e qu’ella m’an fugen;
e mos cavals i vai tan len,
greu er, qu’oimais i atenha,
s’amors no lam fai remaner.
V.
De tal dompna sui cobeitos,
a cui non aus dir mon talen,
anz quan remire sas faissos,
totz lo cors m’en vai esperden;
et aurai ja tant d’ardimen,
quel aus dir, per sieu mi tenha,
pois d’als non ll’aus merce querer?
VI.
A! cum son siei dich amoros
e siei faich son doutz e plazen!
qu’anc non nasquet sai entre nos
neguna, c’ajal cors tant gen,
grailes, fresca, ab cor plazen,
e non cre, genser s’ensenha,
ni non vi hom ab tant plazer.
VII.
Amors, alegres part de vos,
per so car vau mon mielhs queren,
e soi en tant aventuros,
qu’encaras n’ai mon cor jauzen,
la merce de mon bon guiren,
quem vol em apell’ em denha
e m’a tornat en bon esper.
VIII.
E qui sai reman delechos
e dieu non sec en Belleen,
non sai, com sia jamais pros,
ni com ja venh’ a guerimen;
qu’ieu sai e crei mon escien,
que cell, cui Jhesus ensenha,
segura escola pot tener.