![Versione stampabile Versione stampabile](http://151.100.161.88/sites/all/modules/print/icons/print_icon.gif)
![PDF version PDF version](http://151.100.161.88/sites/all/modules/print/icons/pdf_icon.gif)
I
Companho, faray un vers [...] covinen:
et aura·i mais de foudatz no·y a de sen,
et er totz mescaltz d'amor e de joy e de joven.
II
E tenguatz lo per lo vilan qui no l'enten
o dins son cor voluntiers [qui] non l'apren;
greu partir si fa d'amor qui la trob'a son talen.
III
Dos cavalhs ai a ma selha ben e gen;
bon son a dreg per armas e valen;
mas no·ls puesc amdos tener que l'us l'autre non cossen.
IV
Si·ls pogues adomesjar a mon talen,
ja no volgra alhors mudar mon guarnimen,
que miels for' encavalguatz de nuill [autr']ome viven.
V
Laüns fo dels montanhiers lo plus corren;
mas aitan fer' estranhez' ha longuamen,
et es tan fers e salvatges que del bailar si defen.
VI
L'autre fo noyritz sa jus, part Cofolen,
et anc no·n vis bellazor mon escien;
aquest non er ja cmajatz ni per aur ni per argen.
VII
Qu'ie·l doney a son senhor polin payssen;
pero si·m retinc ieu tan de covenen
Que s'el lo teni' un an qu'ieu lo tengues mais de cen.
VIII
Cavallier, datz mi cosselh d'un pessamen;
anc mais no fuy issarratz de cauzimen:
ges non sai ab qual mi tengua de N'Agnes o de N'Arsen.
IX
De Gimel ai lo castel e·l mandamen,
e per Niol fauc ergueill a tota gen,
c'ambedui me son jurat e plevit per sagramen.