

I
Companho, farai un vers ... covinen, †
et aura·i mais de foudatz no·y a de sen,
et er totz mescaltz d'Amor et de joy e de joven.
II
E tenguatz lo per vilan qui no·l enten
o dins son cor voluntiers non l'apren:
greu partir si fai d'amor qui la troba <a>talen.
III
Dos cavalhs ai a ma sselha ben e gen,
bon son et adreg per armas e valen,
e no·ls puesc amdos tener, que l'us l'autre non cossen.
IV
Si·ls pogues adomesjar a mon talen,
ja no volgr'alhors mudar mon guarnimen
que miels for'encavalguatz ce nuill ome viven. †
V
Launs fon dels montaniers lo plus corren,
mas tan fera estranhez'a longuamen
et es tan fers e salvatges que del bailar si defen.
VI
L'autre fon noyritz sa jus part Cofolen,
et anc no·n vis bellazor, mon escien:
aquest non er ja camjatz ni per aur ni per argen.
VII
Qu'ie·l doney a son senhor polin payssen,
pero si·m retinc ieu tan de covenen
que s'ilh lo tenia un an qu'ieu lo tengues mais de cen.
VIII
Cavalier, datz mi cosselh d'un pessamen
- anc mays no fuy issaratz de cauzimen -:
res non sai ab qual mi tengua, de n'Agnes o de n'Arsen.
IX
De Gimel ai lo castel e·l mandamen,
e per Niol fauc ergueill a tota gen,
c'ambedui me son jurat et plevit per sagramen.