Ed. Martí de Riquer, 1954 | |
I. | |
Eras quant torn lay on es mon voler, me fay amor al cor un joy bestir qui·m met lo cors en amoros plaser, car say veure la res que tan desir; d’on es bon dreyt eres que pel tornar mogua xanços gaya, pros e jolia, si que xascus puxa veser mot clar com tot mey dol revivon d’alagria. |
Ora quando torno al luogo dov’è il mio volere, amore fa indossare al mio cuore una gioia che mi mette il corpo in un piacere amoroso, perché posso vedere ciò che tanto desidero; donde è buon diritto che per il tornare io muova una canzone gioiosa, buona e allegra, così che ciascuno possa vedere in parole chiare come tutti i miei dolori rivivono d’allegria. |