| I | |
| Pus uezem de nouelh flo rir. pratz e uergiers reuer dezir. rius e fontanas es clarir. auras e uens. ben deu quascus lo ioy iauzir. do(n) es iauzens. |
Pus vezem de novelh florir pratz e vergiers reverdezir, rius e fontanas esclarzir auras e vens, ben deu quascus lo ioy iauzir don es iauzens. |
| II | |
| Damor non dey dire mas be. q(ua)r non ai ni petit ni re. quar be(n) leu plus nomen coue. pero leumens dona gran ioy qui be mante los aizimens |
D'amor non dey dire mas be qu'ar non ai ni petit ni re, quar ben leu plus no m'en cove; pero leumens dona gran ioy qui be mante los aizimens. |
| III | |
| A totz iorns mes p(re)s enaissi. quanc da quo quamiey non iauzi. ni o faray ni anc no fi. quazesciens. fas mantas res q(ue)l cor me ditz tot niens. |
A totz iorns m'es pres enaissi, qu'anc d'aquo qu'amiey non iauzi ni o faray ni anc no fi qu'az esciens fas mantas res que·l cor me ditz: tot niens. -1 |
| IV | |
| Per tal nai meyns de bon saber. quar uuelh so que no puesc a- uer. el reprouier ditz uer certa namens. abon coratge bon boder. quis ben sufrens. |
Per tal n'ai meyns de bon saber quar vuelh so que no puesc aver; el reprovier ditz ver: -2 certanamens a bon coratge bon boder qui·s ben sufrens. |
| VI | |
| Obediensa deu portar. amotas gens qui uol amar. e couen li q(ue) sapcha far. faigz auinens. e ques guart en cort de parlar. uilana mens. |
Obediensa deu portar a motas gens qui vol amar e coven li que sapcha far faigz avinens e que·s guart en cort de parlar vilanamens. |
| VII | |
| Del uers uos dic que mais en uau. qui ben lenten e na plus lau. quels motz son fag tug p(er) egau. cominalmens. el sonet quieu mezeis lom lau. bos e ua lens. |
Del vers vos dic que mais en vau qui ben l'enten e n'a plus lau, que·ls motz son fag tug per egau cominalmens e·l sonet qu'ieu mezeis lo·m lau bos e valens. |
| IX | |
| Mon esteue mas ieu noi uau. sial prezens. mos uers e uu elh que daquest lau. sia guire(n)s |
Mon Esteve, mas ieu no·i vau, sia·l prezens mos vers e vuelh que d'aquest lau sia guirens. |