

I | |
En gra(n) coyta senhor Que peior q(ue) morte Uiuo per boa fe E polo uossamor Esta coyta sofreu Por uos senhor q(ue) eu |
En gran coyta, senhor, que peior que mort’é, vivo, per boa fe, e polo voss’amor esta coyta sofr’eu por vós, senhor, que eu |
II | |
Ui Polo meu gra(n) mal E melhormi sera De moirer p(or) uos ia E poys me de(us) no(n) ual. Esta – |
vi polo meu gran mal; e melhor mi sera de moirer por vós ia, e, poys me Deus non val, esta ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... |
III | |
Polo meu gra(n) mal ui E mays mi ual moirer Ca tal coyta sofrer Poys p(or)meu mal. assy Esta − |
polo meu gran mal vi; e máys mi val moirer ca tal coyta sofrer, poys por meu mal assy esta ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... |
IV | |
Ui p(or) ]mal[ gra(n) mal de mi(n) Poys ta(n) coyta dandeu. |
vi por gran mal de min, poys tan coytad’and’eu. |