| I | |
| [r] assa tan creis epoia. Cella qes de totz enianz uoia. Son prez qa la meillor enoia. Quna noia qe uoia. De uezer qe sa beutat loia. Las pros qa sos ops cui qen coia. Qill plus conois sent eill meillor. Mantenon ades sa uallor. Ella tenon tuit p(er) gensor. E sap tan gen tener sa honor. Non ha mas un sol pregador. |
Rassa, tan creis e poia, cella q'es de totz enianz voia, son prez qa la meillor enoia, q'una no·i·a qe voia, de vezer qe sa beutat loia, las pros qa sos ops cui q'en coia, qi·ll plus conoissent e ill meillor, mantenon ades sa vallor, e lla tenon tuit per gensor, e sap tan gen tener sa honor non ha mas un sol pregador. |
| II | |
| [r] assa do(m)pna hai qes fresc e fina. Coinda (et) gaia emeschina. Pel saur ab color de robina. Blanchal pel com flors despina. Conde mol ab dura tetina. E sembla conill p(er) lesqina. A bla fina fresca collor. Ab bon prez (et) alaualor. Pot hom leu tria(r) la meillor. Cill qui se fan conoissedor. De me uas qal part cui ador. |
Rassa, dompna hai q'es fresc e fina, coinda et gaia e meschina: pel saur, ab color de robina, blancha·l pel com flors d'espina, conde mol ab dura tetina, e sembla conill per l'esqina. A bla fina fresca collor, ab bon prez et a la valor pot hom leu triar la meillor, cill qui se fan conoissedor, de me vas qal part cui ador. |
| III | |
| [r] assa als rics es orgoillosa. E fai gran sena lei de tosa. Qe no uol piteu ni tolosa. Ni bertaigna ni saragosa. Anz es tan de prez en ueiosa. Qal pro paubre es amorosa. Ez am pres p(er) chastiadors. Per lei qe teigna car samor. Ez ama mais pro ualuasor. Qe comte o rei galiador. Qui la menes adesenor. |
Rassa, als rics es orgoillosa, e fai gran sen a lei de tosa, qe no vol Piteu ni Tolosa, ni Bertaigna ni Saragosa, anz es tan de prez enveiosa, qal pro paubre es amorosa, ez a·m pres per chastiadors per lei qe teigna car s'amor, ez ama mais pro valvasor, qe comte o rei galiador, qui la menes a desenor. |
| IV | |
| [r] assa rics homs qui re no dona. Ni honora ni acoill ni sona. E senes tot tort ocaisona. E qill qere merce no p(er)dona. Menoia etota p(er)sona. Qui s(er)uizi no guizerdona. E li ric home cassador. Me noian eli busnador. Gabans de uollada daustor. Q eia mais darmas ni damor. No parlera hom entrelor. |
Rassa, rics homs qui re no dona, ni honora ni acoill ni sona, e senes tot tort ocaisona, e qi·ll qere merce no perdona, m'enoia e tota persona, qui servizi no guizerdona, e li ric home cassador, m'enoian e li busnador, gabans de vollada d'austor, qe ja mais d'armas ni d'amor, no parlera hom entre lor. |
| V | |
| [r] assa aiso uoill qe uos plassa. Rics homs qui de guerra nos lassa. Ni no sen recre p(er) menassa. Tro qom lais qe no li fassa. Ni uol ribeira ni cassa. Qe bon prez acoill (et) embrassa. Maurins ab negarn son seignor. Foron fort bonenuaidor. El uescoms defendaill sonor. El coms de manlai p(er) uigor. E ueian lades al pascor. |
Rassa, aiso voill qe vos plassa: rics homs qui de guerra no·s lassa, ni no s'en recre per menassa, troq'om lais qe no li fassa, ni vol ribeira ni cassa, qe bon prez acoill et embrassa. Maurins ab N'Egarn, son seignor, foron fort bon envaidor, e·l vescoms defenda ill s'onor, e·l coms deman lai per vigor, e veian l'ades al pascor. |