| I | I |
| A Tretan dou ben chantar finamen. Dinu(er)n co(n) fatz destiu segon rason. P(er) cab lo freitz uoill far gaia canson. Que sen pascor de cha(n)- tar cor mi p(re)n. Quar la rosa senbla lei d(e) cui chan. Aultre si es la neus del sieu senblan. P(er) que nandos deu p(er) samor chantar. Ta(n)t fo- rt mi fan la rosa el neus menbrar. |
Atretan dou ben chantar finamen D'inuern con fatz d'estiu, segon rason, Per c'ab lo freitz voill far gaia canson, Que sen pascor de chantar cor mi pren, Quar la rosa senbla lei de cui chan, Aultresi es la neus del sieu senblan: Per qu'en andos deu per s'amor chantar; Tant fort mi fan la rosa el neus menbrar. |
| II | II |
| Sobre totz am domna pro evalen. Do(n)ma mestier ric cor totas sason. En ben amar qar me sura semon. Com aia cor segon los faitz conpren. Ecar enpris tal amor co(n)quenan. Que de sotz minan domnas tuit laman. Cor ai quels fins uensa de ben amar. Els pl(us) ua- lenz seu posc de miels afar. |
Sobre totz am domna prò e valen, Don m'a mestier ric cor totas sason En ben amar, qar mesura semon C’om aia cor segon los faitz c’on pren; E car en pris tal amor conqu'enan, Que de sotz mi n'an, domnas, tuit l’aman, Cor ai quels fins vensa de ben amar, Els plus valens, s'eu posc, de miels a far. |
| III | III |
| Quan ben malbir emo(n) ric pensamen. Dellei qual ses aqui mautrei emdon. Tan lamquar ual part las plasenz q(ue) son. Q(ue)n dreg damor tenc chascunen men. Equar no(n) sai autren montan p(re)sen. De qui enpreses plaser iauzen baisen. no(n) uoill ges nuls frautz asaborar. P(er) que lo dolz no tornes enamar. |
Quan ben m'albir e mon ric pensamen De-llei quals es a qui m'autrei em don, Tan l’am, qar val part las plasenz que son, Qu'en dreg d'amor tenc chascun en men, E quar non sai autr' en mon tan presen De qu'ie'n preses plaser, iauzen, baisen; Qeu non voill ges nuls frautz asaborar, Per que lo dolz no tornes en amar. |
| IV | IV |
| Miralz asir quar trop mi son nosen. Ablei qui(m) fai languir ensa p(ri)son. Equan mirason cors esa fason pensan quals es pauc presa mon turmen. Edoncs li uan los oillz del cor baiss an. Lorgoill p(er) que met mamor ensoan. Ta(n) miten uil etan si ten encar. Quar uiu d(e) p(re)tz ede brutat sespar. |
Miralz asir, quar trop mi son nosen Ab lei quim fai languir en sa prison, E quan mira son cors e sa fason, Pensan quals es, pauc presa mon turmen; E doncs li van los oillz del cor baissan L'orgoill per que met m'amor en soan: Tan mi ten vil e tan si ten en car, Quar viu de pretz e de brutat ses par. |
| V | V |
| E qui fai tot qan pot de ben siruen. Segon sidonz quel dretz damor despon. Segur le(n) pot querre lo gueserdon. Esi len deu ben far sil dretz me(n)ten. P(er) q(ue)u enprec midonz merce cla man. Q(ue) p(er) nuill dretz gueserdon nol deman. Quar il ual tan que nes pot engalar. Negun seruir al seu genser donar. |
E qui fai tot qan pot de ben, sirven segon si donz, quel dretz d'amor despon, Segur l'en pot querre lo gueserdon, E si l’en deu ben far, sil dretz m'enten; Per qu'eu en prec mi donz, merce claman, Que per nuill dretz gueserdon nol deman: Quar il val tan, que nes pot engalar Negun servir al seu genser donar. |
| VI | VI |
| Sacol soleill es fassa quan resblan. Autras clardatz uai de pretz es fasen. Autras do(m)pnas la co(n)tessam cors quar. Sil de rodes es ma do mnes fassar. |
Sa col soleill esfassa, quan resblan, Autras clardatz, vai de pretz esfasen Autras dompnas la contess'am cors quar, Sil de Rodes, es ma domn esfassar. |
| VII | VII |
| La comtessa nom deu ges asirar sieu am ni pretz lei don sui hom senspar. |
La comtessa no.m deu ges asirar, S’ ieu am ni pretz lei don sui hom sens par. |