| I | 
| LAmo(r) loco(r) siuol reg(na)re. descreto(n)e uol con(n)trasta(r)e. | 
| L’amor lo Cor si vol regnare, Descretone vol conntrastare.  | 
| II | 
|                                                                                                          La more a p(re)sa la fo(r)teça. la uolu(n)ta de g(ra)ndalteça. sagec talcore la(n)cia dolceça. daca fe(r)ito lo fa e(m)paça(r)e.  | 
| L’Amore à presa la forteça la Aoluntà de grand’alteça. Sagecta ‘l Core lancia dolceça; da c’à ferito, lo fa empaçare.  | 
| III | 
|                                                                                         Descre to(n)e de g(r)andaltu(r)a. do(n)gue(n)to a p(re)sa la(r)matu(r)a. (et)en raio(n) la uella mora. conella seuol defe(n)sa(r)e.  | 
| Descretone de grand’alture d’onguento à presa l’armatura et en Raion là 'v’ella mora con ella se vol defensare.  | 
| IV | 
|                                                             Lamo(r) no(n) ce uol raione. na(n)te saiecta suo la(n)cione. p(er)o kelcore uol p(er) p(re) ione. elco(r)po mecte(re) en pena(r)e.  | 
| L’Amor non ce vol Raione, ‘nante saiecta suo lancione, però ke ‘l Core vol per preione e ‘l corpo mectere en penare.  | 
| V | 
|                                                             Descreto(n)e alco(r) sa costa. et fagle co(r)doglosa posta. laca(r)ne elsente si se mosta. ad da(r)gle tuctolsuo affa(r)e.  | 
| Descretonne al Cor s’acosta et fagle cordoglosa posta. La Carne el sente, sì se mosta ad dargle tucto ‘l suo affare.  | 
| VI | 
|                                         Lamo(r) no(n) cessa na(n)tema(n)na. de g(ra)nda(r)dore la sua uiua(n)na. loco(r) ma(n)nuca (et) pure(n)ca(n)na. (et) ei si fo(r)te tal ma(n)iare.  | 
| L’Amor non cessa, ‘nante manna de grand’ardore la sua vivanna. Lo cor mannuca et pure ‘n canna et è i sì forte tal maniare.  | 
| VII | 
|                                      Descreto(n)e si pa(r)la alcore. se tu no nai me p(er) signore. ueio ke(n)lotuo a(r)dore. no(n) po(r)rai p(er)seue ra(r)e.  | 
| Descretone sì parla al Core: <<Se tu non ài me per signore, veio ke ‘n lo tuo ardore non porrai perseverare>>.  | 
| VIII | 
|           Lamore ode(r)no si saiecta. degraz sec(re)to sua la(n)cec ta. laca(r)ne elsente sta afflicta. kele(m)peto no(n) po porta(r)e.  | 
| L’Amore, oderno, sì saiecta de gran secreto sua lancecta; la carne el sente, sta afflicta, ke l’empeto no pò portare.  | 
| IX | 
| Descreto(n)e pa(r)la secreta. alco(r) mustra sua moneta. or pigla piano latua salita. ketu no(n) poça enfe(r)mare.  | 
| Descretone parla secrete, al cor mustra sua moneta: <<Or pigla piano la tua salita, ke tu non poça enfermare>>.  | 
| X | 
| Lamore sp(er)a ensua forteça. cotal pa(r)la(r)e glepa(r)mat teça. delgraz signore pigla baldeça. kesso silla damal gua(r)da(r)e.  | 
| L’Amore spera en sua forteça, cotal parlare gle par mateça; del gran Signore pigla baldeça, k’esso sì ll’à da mal guardare.  | 
| XI | 
|                   Descreto(n)e dice si saggio. ke molta gente ueduta aggio. ke seq(ui)ta(n)no lor desiaggio. nedice(r) poço poi nefa(r)e.  | 
| Descretone dice:<<Si' saggio, ke molta gente veduta aggio ke sequitanno lor desiaggio ne dicer poço poi: “ne fare!”>>.  | 
| XII | 
|                   Lamo(r) si lode (et) no(n)lo(n)te(n)de degraz fe(r)uore suo a(r)co te(n)de.saiectalcore tuctolacce(n)de. delgram si gnoe ke nona pa(r)e.  | 
| L’Amor sì l’ode et non lo ‘ntende, de gran fervore suo arco tende, saiecta ‘l core, tucto l’accende del gran Signore ke non à pare.  | 
| XIII | 
|                               La ca(r)ne dice alla raione. iome tere(n)do p(er) p(re)ione. aiutame ki ocaione. kelamor me uol (con)su(m)are.  | 
| La Carne dice alla Raione: <<io me te rendo per preione, aiutame k’i ò caione, ke l’Amor me vol consumare.  | 
| XIV | 
|                             Keno(n) fa(r)iano sufficiença. mille corpi ad sua adenpiença. (et) (con)dio si sente(n)ça. kelsecrede ma neca(r)e.  | 
| Ke non fariano sufficiença mille corpi ad sua adenpiença; et con Dio sì s’entença, ke ‘l se crede manecare.  | 
| XV | 
|                  Abbraccia deo (et) uollo tene(re). (et) q(ue)l ke uole nol sa dire. sputa(re) no(n) la(r)ga ne ra(n)sire. kenoi se poça t(ra)ua gla(r)e.  | 
| Abbraccia Deo et vollo tenere et quel ke vole no ‘l sa dire; sputare non larga né ransire, ke no i se poça travaglare!  | 
| XVI | 
|            Su del cielo pigla pa(r)te. poi (con)mieco se (com)bacte. enga(n)name (con)la sua a(r)te. si fa dolce p(re)deca(r)e.  | 
| Su del cielo pigla parte, poi con mieco se combacte; enganname con la sua arte sì fa dolce predecare.  | 
| XVII | 
|                                                                                          Ke pa(r)la si dolcem(en)te. keme soctra da tuctage(n)te. poi si pigla lame(n)te. ke no(n)la la(r)ga suspira(r)e.  | 
| Ke parla sì dolce mente ke me soctra da tucta gente; poi si pigla la mente ke non la larga suspirare.  | 
| XVIII | 
|                                                               Pregoue kemaiu tite. ke u(n) poco laffrenite. cai soi pe(n)se(r)i meso(n) fe(r)ite. ke tucta me so(n) (con)cussa(r)e.  | 
| Pregove ke m’aiutite, ke un poco l’affrenite, cà i soi penseri me son ferite, ke tucta me son concussare.  | 
| XIX | 
|                                                 Pigla(r) uoglo pe(n)sam(en)to. denoad enpie(r) elsuo tale(n)to. (et) desta(r)sola no(n)glasento. kio noi poça cu(n)trasta(r)e.  | 
| Piglar voglo pensamento de no adenpier el suo talento; et de star sola non gl’asento, k’io no i poça cuntrastare.  | 
| XX | 
|                              Delmo(n)do se(r)o acco(m)pa(n)gnata. de lui seraio enface(n)nata. kio no(n) sia allapedata.enbriga rogle elmedeta(r)e.  | 
| Del mondo serò accompangnata, de lui seraio enfacennata; k’io non sia allapedata, enbrigarògle el medetare.  | 
| XI | 
|                              Laraio(n) dice no(n)teioua. kelamo(r) uence(r) uolla proua. sello eldi no(n) te troua. lanocte tu noi poi mucciare.  | 
| La Raion dice: <<Non te iove! Ke l’Amor vencer vol la prova; s’ello el dì non te trova, la nocte tu no i poi mucciare>>.  | 
