Edizione diplomatico-interpretativa

Versione stampabilePDF version
  I   I
 
 G
Es de chantar nom p(re)n
 talans. Tant mi pesa
 so que uei. Que metr-
 es soliom engrans. Co(m)
 agues p(re)tz honor elau.
 Mas ara n(on) uei ni no(n) au. Quom parle de dru-
 daria. P(er) que p(re)tz ecortesia. Esolatz torna e
 non caler.
 
 
 Ges de chantar no·m pren talans,
 tant mi pesa so que vei,
 que metre·s soli’om en grans
 com agues pretz, honor e lau,
 mas ara non vei ni non au
 qu’om parle de drudaria,
 per que pretz e cortesia
 e solatz torna e non-caler.
 
  II   II
 
 D
el barons com(en)sa lenians. Cuns n(on) ama p(er)
 bona fei. P(er) so nes alautres lo dans. Enegus
 hom de lor no(n) iau. Et amors n(on) reman p(er) au.
 Quar ben leu tals ama(r)ia. Que se(n) ten quar
 no saubria. Aguisa damor chaptener.
 
 
 Del barons comensa l’enians,
 c’uns no·n ama per bona fei.
 Per so n’es a l’autres lo dans,
 e negus hom de lor non iau.
 Et amors non reman per au,
 quar ben leu tals amaria
 que s’en ten, quar no saubria
 a guisa d’amor chaptener.
 
  III   III
 
 D
e tal amor sui fis ama(n)s. Q(ue) rei ni conte n(on)
 enuei. Eno(n) es ducs ni amira(n)s. El mon qe
 sel auia aitan. No fezes rics con eu fau. Ese
 lauzar la uolia. Ges tan dire n(on) poiria. De be(n)
 que mais no(n) sia uer.
 
 
 De tal amor sui fis amans
 que rei ni conte non envei;
 e non es ducs ni amirans
 el mon, qe s’el avia aitan,
 no fezes rics con eu fau,
 e se lauzar la volia,
 ges tan dire no·n poiria
 de ben que mais no·n sia ver.
 
  IV   IV
 
 P
er ren nos es tan hom p(re)sans. Co(m) p(er) amor
 ep(er) dompnei. Que daqui mou deportz echa(n)s.
 Etot quant aproesa abau. Nuls hom ses a-
 mor ren n(on) uau. P(er) q(ue)u n(on) uoill sia mia. Del
 mon tota la sei(n)gnoria. Se ia ioi no(n) sabia
 auer.
 
 
 Per ren nos es tan hom presans
 com per amor e per dompnei,
 que d’aqui mou deportz e chans
 e tot quant a proesa abau.
 Nuls hom ses amor ren non vau,
 per qu’eu non voill, sia mia
 del mon tota la seingnoria,
 se ia ioi no·n sabia aver.
 
  V   V
 
 D
e mido(n)z me lauze cen tans. Q(ue)u no(n) sai
 dir et ai ben drei. Que qua(n)t mi pot far
 bels senblans. Ella ofai gent esuau. Ma(n)-
 det me p(er) q(ue)u mes iau. Que p(er) paor reman
 ia. Car ela plus nom fasia. P(er) q(ue)u nestau en
 bon esper.
 
 
 De midonz me lauze cent ans
 qu’eu non sai dir et ai ben drei,
 que quant mi pot far bels senblans
 ella o fai gent e suau;
 mandet me (per qu’eu m’esiau)
 que per paor remania
 car ela plus no·m fasia,
 per qu’eu n’estau en bon esper.
 
  VI   VI
 
 B
ona domna coinde p(re)sans. P(er) dieu aiatz de
 mi mercei. Eia uos no siatz dopta(n)s. Uas uo-
 stramic fin ecorau. Far mi podez ebe(n) emau.
 Et en la nostra merce sia. Queu sui ga(r)nitz
 tota uia. Con facha tot uostre plazer.
 
 
 Bona domna, coind’e presans,
 per Dieu aiatz de mi mercei,
 e ia vos no siatz doptans
 vas vostr’amic fin e corau.
 Far mi podez e ben e mau,
 et en la nostra merce sia;
 qu’eu sui garnitz tota via
 con facha tot vostre plazer.
 
  VII   VII
 
 Fonz salada bons drogoma(n)z. Mesiatz mo(n)
 sei(n)gnor al rei. Digatz pos la lobam asi co(n)-
 ques. Que si maiut dieus ni fes. Al cor
 mi stan sei dolz ris.
 
 
 Fonz Salada, bons drogomanz
 me siatz mon seingnor al rei.
 Digatz pos la Lob’am asi conques,
 que, si m’aiut Dieus ni fes,
 al cor mi stan sei dolz ris.
 
  VIII   VIII
 
 Dieu comant mon reial. Q(ue)u men torn chai
 anbartal. Acui bon pretz si aclis. Ecobrar
 nan proenzal. Car nuilla genz tan nom e
 ual. p(er) q(ue) serai lor uesis.
 
 
 Dieu comant Monreial,
 qu’eu m’en torn chai a’n Bartal
 a cui bon pretz si aclis,
 e cobrar n’an Proenzal,
 car nuilla genz tan no me val,
 per que serai lor vesis.