

Idem B’. | Idem B. |
I | I |
LO dolz temps de pascor ab sa dolsa u(er)dor. Nos adui foillae flor. De diu(er)sa color. P(er) qe tuit llamador son gai echantador. Mas ei q(ue) plang eplor. Cus iois noma sabor. |
Lo dolz temps de pascor ab sa dolsa verdor nos adui foilla e flor de diversa color, per qe tuit ll’amador son gai e chantador mas ei, que plang e plor, c’us iois no m’a sabor. |
II | II |
Atoz me clam seignor. De midon. edamor. Aquisti dui traidor. Car mi fiaua en lor. Mi fan uiurab dolor. p(er) be ep(er) onor. Cai fait ala genssor. que nom ual nim socor. |
A toz me clam, seignor, de midon e d’Amor, aquisti dui traidor, car mi fiava en lor, mi fan viur’ab dolor per be e per onor c’ai fait a la genssor, que no·m val ni·m socor. |
III | III |
Las euiure quem ual. Car no(n) uei aiornal. Mon fin ioi natural. blanc efresc autretal co(m) par neu anadal. si camdui p(er) engal mezuren p(er) ca(m)nal. |
Las! E viure que·m val, car non vei a iornal mon fin ioi natural blanc e fresc autretal com par neu a Nadal, si c’amdui per engal mezuren per camnal? |
IV | IV |
Nouim drut p(er) ta(n) leial. Que piez o aia sal. Qeu port amor coral. Enanz dic q(ue) p(er) al. Noma ira mortal. Esi p(er)son fai mal. pechat fai criminal. |
No vi·m drut per tan leial, que piez o aia sal, q’eu port amor coral,[1] enanz dic que per al no m’a ira mortal; e si perso·n fai mal, pechat fai criminal. [1] Manca il quarto verso della cobla: ela·m dic no m’en cal.
|
V | V |
Pois fon amdu enfan. lai amada ela blan. Eua i mamors doblan. A chascun ior(n) delan. Esi nos trai enan. Amor ebel semblan. pois er uoil e deman qem aia bon talan. |
Pois fon amdu’enfan, l’ai amada e la blan; e vai m’amors doblan a chascun iorn del an. E si no·s trai enan amor e bel semblan, pois er voil e deman qe m’aia bon talan. |
VI | VI |
Penae dolor e dan. nai agut (et) ai g(ra)n. Mas soffert o ai tan. no mo tei(n)g ad affan. Canc oms no ui aman. meill ames ses engan. Qeu nom uau cambian. Sicom las domnas fan. |
Pena e dolor e dan n’ai agut et ai gran, mas soffert o ai tan. No m’o teing ad affan; c’anc oms no vi aman, meill ames ses engan, q’eu no·m vau cambian si com las domnas fan. |
VII | VII |
BEn for a oimais saissos. Bella (dona) epros. Qem fos daz geerdos. Dun iazer arescos. Car no(n) sui eno ios. Eia(n) p(er) al no(m) fos. Cus bes ual dautres dos Can p(er) forzaes daz dos. |
Ben fora oimais saissos, bella dona e pros, qe·m fos daz geerdos d’un iazer a rescos car non sui enoios e ian per al no·m fos, c’us bes val d’autres dos, can per forza es daz dos. |
VIII | VIII |
Can uei uostras faissos. El gen cor amoros. Bem m(er)aueill deuos. Co(m) ses debrau respos. Car be es tracios. Cant oms p(er) francs ebos. Epois es orgoil los. lai on es poderos. |
Can vei vostras faissos e·l gen cor amoros, be·m meraveill de vos com ses de brau respos. Car be es tracios, cant oms per francs e bos e pois es orgoillos lai on es poderos. |
IX | IX |
Bels uezers sino(n) fos. mas enanz toz en uos. eu lais seira chanchos. p(er) mal (uos) ennoios. |
Bels Vezers, si non fos mas enanz toz en vos, eu laisseira chanchos per mal vos, ennoios! |