Bernat de uentedorn. | Bernat de Ventedorn. |
I | I |
Estat ai cum homs esper- dutz. per amor en lonc estatge. mas eram sui reconogutz. quieu auia fait follatge. qua totz era de sal- uatge. quar mera de chan recre- zutz. e cum ieu plus estera mutz. pl(us) feira de mon dampnatge. |
Estat ai cum homs esperdutz per amor en lonc estatge, mas era·m sui reconogutz qu’ieu avia fait follatge; qu’a totz era de salvatge, quar m’era de chan recrezutz; e cum ieu plus estera mutz, plus feira de mon dampnatge. |
II | II |
A tal domna mera rendutz. q(ua)nc nom amet de coratge. e sui me tart aperceubutz. que trop ai fait lonc badatge. mas ieu segrai son uzatge. de cui quem uuelha serai drutz. e trametra per tot sa- lutz. (et) aurai mais cor uolatge. |
A tal domna m’era rendutz, qu’anc no·m amet de coratge, e sui me tart aperceubutz, que trop ai fait lonc badatge. Mas ieu segrai son uzatge: de cui que·m vuelha, serai drutz, e trametra per tot salutz et aurai mais cor volatge. |
III | III |
Truans uuelh esser per samor. e coue quab lieys aprenda. pero non uei domneiador. qui miels de mi si entenda. mas bel mes q(ua)b lieys contenda. qualtra nam plus belle melhor. q(ui)m ual e ma iudem socor. em fai de samor esmenda. |
Truans vuelh esser per s’amor, e cove qu’ab lieys aprenda; pero non vei domneiador qui miels de mi s’i entenda. Mas bel m’es qu’ab lieys contenda, qu’altra n’am plus bell’e melhor, qui·m val e m’aiud’e·m socor e·m fai de s’amor esmenda. |
IV | IV |
Aquesta ma fait tan donor. que platz li qua mercem prenda. e p(re)c la del sieu amador. quel ben que(m) fara nom uenda. nim fassa far longua tenda. que lonc termini fai paor. q(ui)eu no uei maluatz do- nador. quab lonc respieit nos de- fenda. |
Aquesta m’a fait tan d’onor, que platz li qu’a merce·m prenda; e prec la del sieu amador que·l ben que·m fara, no·m venda ni·m fassa far longu’atenda, que lonc termini fai paor, qu’ieu no vei malvatz donador qu’ab lonc respieit no·s defenda. |
V | V |
Ma domnam fon al co- mensar. franche de belha compa- nha. per so la dei ieu mais amar. que sim fos fer (et) estranha. q(ue) dregz es que domnas franha. ues selui quia cor damador. qui trop fai so(n) amic preyar. dreigz es que mer- ces li sofranha. |
Ma domna·m fon al comensar franch’e de belha companha; per so la dei ieu mais amar que si·m fos fer'et estranha; que dregz es que domna·s franha ves selui qui a cor d’amador. Qui trop fai son amic preyar, dreigz es que merces li sofranha. |
VI | VI |
Domna pensem de lenginhar. lauzengiers cui dieus contranha. que tan cum hom lor por emblar. de ioi aitan se gazanha. e que ia us non sen planha. lonc te(m)ps pot nostra mor(s) durar. sol quant luecs er uulham parlar. e quan luecs non er remanha. |
Domna, pense·m del enginhar lauzengiers, cui Dieus contranha, que tan cum hom lor por emblar de ioi, aitan se gazanha. E que ia us non s’en planha! Lonc temps pot nostr’amors durar, sol quant luecs er, vulham parlar, e quan luecs non er, remanha. |
VII | VII |
Dieu lau quera sai ieu chantar. malgratz naya na dols esgar. e selh ab cui sa companha. |
Dieu lau qu’era sai ieu chantar, mal gratz n’aya na Dols-Esgar e selh ab cui s’acompanha. |
VIII | VIII |
quar ieu ges nous puesc o blidar. ans uos am eus uuelh eus tenh car. quar metz de belha companha. |
Quar ieu ges no·us puesc oblidar, ans vos am e·us vuelh e·us tenh car, quar m’etz de belha companha. |