Edizione diplomatico-interpretativa

Versione stampabilePDF version
 Bernartz deuentedorn.  Bernartz de Ventedorn.
  I   I
 
 CO
nortz eras sai ieu be. Q(ue) ies de mi no(n)
 penssatz. Puois salutz ni amistatz.
 Ni messatgiers nomen ue. Trop cuich
 que fatz lonc aten. Et er ben semblans
 oimai. Qieu casse so cautre pren. Puois
 nomen uen auentura.
 
 
 Conortz, eras sai ieu be
 que ies de mi non penssatz,
 puois salutz ni amistatz
 ni messatgiers no m’en ve.
 Trop cuich que fatz lonc aten,
 et er ben semblans oimai
 q’ieu casse so c’autre pren,
 puois no m’en ven aventura.
 
  II   II
 
 B
els conortz qan mi soue. Cum eu fui
 p(er) uos honratz. Eqand era moblidatz.
 P(er) un pauc non muor desse. Eu eis mi
 uauc enqueren. Qem met de foudat
 emplai. Qand ieu midonz sobrepren.
 Dela mia forfaitura.
 
 
 Bels Conortz, qan mi sove
 cum eu fui per vos honratz
 e qand era m’oblidatz,
 per un pauc no·n muor desse!
 Eu eis mi vauc enqueren,
 qe·m met de foudat e·m plai,
 qand ieu midonz sobrepren
 de la mia forfaitura.
 
  III   III
 
 P
er ma colpa mes deue. Que ia non sia
 priuatz. Car uas lieis non sui tornatz.
 P(er) foudat que men rete. Tant ai estat
 longamen. Que de uergoigna q(ue)u nai
 non aus auer lardimen. Qei an sanz
 nomasegura.
 
 
 Per ma colpa m’esdeve
 que ia non sia privatz,
 car vas lieis non sui tornatz
 per foudat que m’en rete.
 Tant ai estat longamen
 que de vergoigna qu’eu n’ai,
 non aus aver l’ardimen
 qe i an, s’anz no m’asegura.
 
  IV   IV
 
 I
ll mencolpet de tal re. Don me degra ue-
 nir gratz. Feqieu dei alaluerngatz. Tot
 ofi p(er) bona fe. Esieu en amar mespren.
 Tort a qui colpa men fai. Car qui ena-
 mor quer sen. Cel non a sen ni mesu-
 ra.
 
 
 Ill m’encolpet de tal re
 don me degra venir gratz.
 Fe q’ieu dei a l’Alverngatz,
 tot o fi per bona fe.
 E s’ieu en amar mespren,
 tort a qui colpa m’en fai,
 car qui en amor quer sen,
 cel non a sen ni mesura.
 
  V   V
 
 T
ant er gen seruitz p(er) me. Sos fers cors
 durs et iratz. Tro deltot sia adousatz. Ab
 bels digz et ab merce. Qieu ai ben tro-
 bat lengeing. Que gota daiga qe chai.
 Fer en un luoc tant souen. Tro caua la
 peira dura.
 
 
 Tant er gen servitz per me
 sos fers cors durs et iratz,
 tro del tot sia adousatz
 ab bels digz et ab merce;
 q’ieu ai ben trobat lengeing
 que gota d’aiga qe chai,
 fer en un luoc tant soven,
 tro cava la peira dura.
 
  VI   VI
 
 Q
ui ben remira ni ue. Huoills egola fro(n)t
 efaz. Aissi son finas beutatz. Que mais
 ni meins noi coue. Cors lonc dreich eco-
 uinen. Gent afliban coinde gai. Hom
 nol pot lauzar tant gen. Cum la saup
 formar natura.
 
 
 Qui ben remira ni ve
 huoills e gola, front e faz,
 aissi son finas beutatz
 que mais ni meins no i cove;
 cors lonc, dreich e covinen,
 gent afliban, coind’e gai.
 Hom no·l pot lauzar tant gen
 cum la saup formar Natura.
 
  VII   VII
 
 C
hanssoneta ara ten uai. Ala francha
 couinen. Cui pretz enanssa emeillura.
 
 
 Chanssoneta, ara t’en vai
 a la Francha covinen,
 cui pretz enanssa e meillura.
 
  VIII   VIII
 
 E
digas li que bem uai. Car demon conort
 aten. Ioi egran bonauentura.
 
 
 E digas li que be·m vai,
 car de Mon Conort aten
 ioi e gran bon’aventura.