| Idem | Idem |
| I | I |
| Aram co(n)seillaz seignor. uos qaueç saber esen. cuna donna(m) det samor. cai amada longame(n). Mas era sai de uertat. quil a al tra mic priuat. et anc denull conpag(n)on. compag(n)a tan greus nom fo. |
Ara·m conseillaz, seignor, vos, q’aveç saber e sen: c’una donna·m det s’amor, c’ai amada longamen; mas era sai de vertat qu’il a altr’amic privat, et anc de null conpagnon compagna tan greus no·m fo. |
| II | II |
| E si uol autra mador. Madon eu noloill defen E lais me(n) mais p(er) paor Qe p(er)autre chausime(n). E sanc hom dec auer grat. Denulz s(er)uizi forsat. Ben dei cobrar guizardo(n). Eu qi tan greu tort p(er)do |
E si vol autr’amador madon’eu no lo·ill defen; e lais m’en mais per paor qe per autre chausimen; e s’anc hom dec aver grat de nulz servizi forsat, ben dei cobrar guizardon eu, qi tan greu tort perdo. |
| III | III |
| Mas d(e) cho sui enerror. Qalognat ai ma dolor Seu aqest plaiz lico(n)sen. E seu lidic son pe(n)ssat Ueus mo(n) dapnage doblat. Qal qem faza oqal qe no. Res nome(n) pot esser bo. |
Mas de cho sui en error:[1] q’alognat ai ma dolor, s’eu aqest plaiz li consen. E s’eu li dic son penssat, ve·us mon dapnage doblat. Qal qe·m faza o qal qe no, res no m’en pot esser bo. |
| IV | IV |
| E seu lam adeshonor. Enoios er atota gen. E terame(n) lipl(us)sor. P(er) cornut ep(er)sofren E sim part desamistat. Bem te(n)g p(er)des(er)itat. Damor eia d(eu)s nodo. Mais fare ue(r)s ni cha(n)zon. |
E s’eu l’am a deshonor, enoios er a tota gen; e tera m’en li plussor per cornut e per sofren. E si·m part de s’amistat, be·m teng per deseritat d’amor, e ia Deus no do mais fare vers ni chanzon. |
| V | V |
| Pos uolt sui e(n) la folor. Be(n) serai fol seu n(on) p(re)n. Daqest dos mals lomenor. Qemais ual mon escien. Qeu naia enleis lameitat. Qe tot p(er)da per foldat. Canc anegus dur felo. Damor n(on) ui far son pro. |
Pos volt sui en la folor, ben serai fol, s’eu non pren d’aqest dos mals lo menor; qe mais val, mon escien, q’eu n’aia en leis la meitat qe tot perda per foldat, c’anc a negus dur felo d’amor non vi far son pro. |
| VI | VI |
| Liseu beil oill traidor. Qeme gardano(n) tan gen. Saissi esgardon aillor. Molt ifan gran fallime(n). Mas detan man ben honrat. Qeseron mil aiostat. Plus (es)gardon lai on son. Qe toz aicels den uiron |
Li seu beil oill traidor, qe me gardanon tan gen, s’aissi esgardon aillor, molt i fan gran fallimen; mas de tan m’an ben honrat qe, s’eron mil aiostat, plus esgardon lai on son, qe toz aicels d’environ. |
| VII | VII |
| Delaiga cab los oilz plor. Escrio saluz mais dece(n). Qe tramet alazenzor. Etala plus co(n)uinen. Mantas uez maura me(m)brat. Lamor qem fez al comiat. Qeill ui cubrir sa faicho. Canc no pot dire oc neno. |
De l’aiga c’ab los oilz plor, escrio saluz mais de cen, qe tramet a la zenzor et a la plus convinen. Mantas vez m’aura membrat l’amor qe·m fez al comiat: qe·ill vi cubrir sa faicho, c’anc no pot dire oc ne no. |