

I | |
ARem al freg temps ue(n)gut. |
Ar em al freg temps vengut, que'l gels e'l neus e la faingna, e'ill ausellet estan mut, c’us de chantar s'afraingna; e son sec li rams pels plais, que flors ni fuoilla no'i nais, ni rossignols no'i crida, que l’am e mai me ressida. |
II | |
Tant ai lo cors de seubut. p(er) q(ue)u sui atotz estra ingna. Esai que lom a p(er)dut. Mot pl(us) tost que no(n) gazai(n)gna. Esieu faill ab motz uerais. Dau renga me moc lesglais. p(er) q(ue)u nestauc esbaida. Enp(er)t solatz epartida. |
Tant ai lo cors deseubut, per qu’eu sui a totz estraigna, e sai que l’om a perdut mot plus tost que non gazaingna; e s’ieu faill ab motz verais, d’Aurenga me moc l’esglais, per qu’eu n’estauc esbaida en pert solatz e partida. |
III | |
Domna met mout malsamor. Q(ue) ab ric ho(m)e plaideia. Ab plus aut de uauasor. Esil ofai il fo leia. Quar so dison enuelai. Que ges p(er) ricor n(on) uai. Edomna que nes chausida. Entenc p(er) enuilanida. |
Domna met mout mal s’amor que ab ric home plaideia, ab plus aut de vavasor, e s’il o fai il foleia; quar so dis on en Velai que ges per ricor non vai, e domna que n’es chausida en tenc per envilanida. |
IV | |
Amic ai de gran ualor. Que sbre totz sein gnoreia. E no(n) acor trichador. Vas me q(ue) samor mautreia. Eu dic que mamors leschai. Ecelq(ue) dis que no(n) fai. Dieus li don mal escarida. Q(ue)u men teing fort p(er) guerrida. |
Amic ai de gran valor que sobre toz seingnoreia, e non a cor trichador vas me que s’amor m’autreia. Eu dic que m’amors l’eschai, e cel que dis que non fai Dieus li don mal escarida, qu’eu m’en teing fort per guerrida. |
V | |
Bels amics de bon talan. Son ab uos totz ior(n) engatge. Cortesa ede bel senblan. sol non de mandes outrage. Tost enueirem al assai. Q(ue)n uostra mercem metrai. Vos mauez la fe pleuida. Que n(on) dema(n)des faillida. |
Bels amics, de bon talan, son ab vos totz iorn en gatge, cortesa e de bel senblan, sol non demandes outrage; tost en veirem a l'assai qu’en vostra merce.m metrai: vos m’avez la fe plevida, que non demandes faillida. |
VI | |
A dieu coman bel esgar. Eplus la ciutat dau renga. Eglorietel caslar. El sei(n)gnor de p(ro)enssa. Etot quant uol mon ben lai. Elarc on sonfaig lassai. Cellui perdei cama uida. Enserai totz io rnz marrida. |
A Dieu coman Belesgar e plus la ciutat d’Aurenga e Gloriet'el Caslar e'l seingnor de Proenssa e tot quant vol mon ben lai, e l'arc on son faig l’assai. Cellui perdei c’a ma vida, e’n serai totz iornz marrida. |
VII | |
Ioglars que auetz cors gai. Ves narbona portatz lai. Ma chanson abla fenida. Lei cui io is eioue(n)z guida. |
Ioglars que avetz cors gai, ves Narbona portatz lai ma chanson ab la fenida lei cui iois e iovenz guida. |