B. de uentedorn. | B. de Ventedorn. |
I | I |
LA doussa uotz ai auzi da. del rossinholet sal uatge. (et) es mins el cor sallida. si que tot lo cos- sirier. els malstraitz quamors mi dona. ma doussa e ma sazona. (et) auriam be mestier. lautrui ioys al mieu dampnage. |
La doussa votz ai auzida del rossinholet salvatge, et es m’ins el cor sallida si que tot lo cossirier e·ls mals traitz qu’amors mi dona, m’adoussa e m’asazona; et auria·m be mestier l’autrui ioys al mieu dampnage. |
II | II |
Benes totz hom dauol uida que(n) ioy non a son estage. e qui ues amor non guida. son cor e son desirier. quar tot quant es sa bandona. de ioy e rifinh e sona. pratz e refrims e uergier. lan das e pla e boscatge. |
Ben es totz hom d’avol vida qu’en ioy non a son estage e qui ves amor non guida son cor e son desirier, quar tot quant es s’abandona de ioy e rifinh’e sona: pratz e refrims e vergier, landas e pla e boscatge. |
III | III |
Ieu las qui amors oblida. que sui fors del dreg uiatge. agra de ioy ma partida. mas iram fai destorbier. e no sai on me rebona. pus mos ioys mi dessazona. e nom tenhatz per leugier. sieu dic alcun uilanatge. |
Ieu las! Qui Amors oblida, que sui fors del dreg viatge, agra de ioy ma partida, mas ira·m fai destorbier; e no sai on me rebona pus mos ioys mi dessazona; e no·m tenhatz per leugier s’ieu dic alcun vilanatge. |
IV | IV |
Una falsa deschauzida. trairitz de mal linhatge. ma trahit (et) es trahida. e cuelh lo ram ab que(s) fier. e quant autre la razona. deix lo sieu tort mochaizona. e mais que nan li derrier. q(ue) ieu quai fait lonc dampnatge. |
Una falsa deschauzida trairitz de mal linhatge m’a trahit (et es trahida, e cuelh lo ram ab que·s fier); e quant autre l’arazona, d’eix lo sieu tort m’ochaizona; e mais que·n an li derrier que ieu, qu’ai fait lonc dampnatge. |
V | V |
Molt lauia gent seruida. tro quac ues mi cor uolatge. pueis quamors no mes cobida. molt sui fols si mais la sier. seruirs quom no guazardona. (et) espe- ransa bretona. fan de senhor es- cudier. per costum e per usatge. |
Molt l’avia gent servida tro qu’ac ves mi cor volatge; pueis qu’amors no m’es cobida, molt sui fols, si mais la sier. Servirs qu’om no guazardona et esperansa bretona fan de senhor escudier per costum e per usatge. |
VI | VI |
Dieus li do malescarida. qui porta maluais messatge. q(ui)eu agra amor iauzida. si no fosso(n) lauzengier. fols es qui ab sido(n)s tensona. quiel perdo siellam p(er)- dona. e tug silh son messongier. quem nan fag dir uilanatge. |
Dieus li do mal’escarida qui porta malvais messatge, qu’ieu agra amor iauzida, si no fosson lauzengier. Fols es qui ab sidons tensona, qu’ie·l perdo si ella·m perdona, e tug silh son messongier que·m n’an fag dir vilanatge! |
VII | VII |
Mas tant es uas mi fallida. q(ua)is- si lais son senhoratge. e no uu- elh quem siaizida. ni iamais parlar non quier. mas pero q(ui) men razona. la paraula menes bona. e men esiau uoluntier. em nalegre mon coratge. |
Mas tant es vas mi fallida, qu’aissi lais son senhoratge, e no vuelh que·m si’aizida ni ia mais parlar no·n quier. Mas pero qui m’en razona, la paraula m’en es bona, e m’en esiau voluntier e·m n’alegre mon coratge. |
VIII | VIII |
Lo uers mi porta corona. lai amidons de narbona. que tug sei fag son entier. quom non pot dir uilanatge. |
Lo vers mi porta, Corona, lai a midons de Narbona, que tug sei fag son entier, qu’om non pot dir vilanatge. |