| C. 228v | |
 |
S(enho)r b(er)tan del bort BEll mes qan uei camiar lo seinhorage. qel uieilh laisson alsioues lur ma issos. e cascus pot laissar enso(m) linhage. tantz fils qeluns pue- sca ben esser pros. adoncs mesui(s) qel segles renouella. miells q(e) per flor ni per chantar dauzell. e qi senihor ni donna uol ca(m)iar. uieilh per loue bes deu renouel lar. VJells es totz homs qant nomet terraengage. e uiells qant ha uins ni blatz nibacos. per uieilh lo tenc pos liures ni formage. aior carnal sino(n) sos compainho(s). |
 |
uiells es qant uest capa sobre mantell. e uiells qant ha ca uall qom sieu apell. uiells es qanuol un lor enpar estar. e uiells qan pot gandir sesbaratar. PEr ioueltenc pos losieu ben en- gage. ez es ioues qant es bes so- frachos. pel iouel tenc pos pro coston ostage. ez es ioues qant fa estragatz dos. ioues qa(n)t art farcha nison uaissell. ioues qa(n) uol bastir cort ecembell. p(er)iouel tenc qan ben uueilha logar. ez esioues qan sap gen donneiar. PEr uieilha tenc donna ma capell aia. ez es uieilha pos cauailhier non ha. uieilha la tenc pos de dos drutz si paia. ezes uieilha qant auols hom loil fa. uieilha latenc mas amdinz so(n) castell. ezes uieilha malha ops de fachell. uieilha la tenc pos leniueion iuglar. ez es uieilha qan trop uueilha parllar. |