Edizione diplomatica

Versione stampabilePDF version
 Bernard Lauentador.
 NOn es mera uilla seu chan.
 Mielç de nuil autre cha(n)
 tador. Que plus me trail
 cor ues amor. emiels sui fa
 iç alsieu coman. Cor ecors esa
 ber esen. Eforsa epoder iai
 mes. Sim tira uas amor lo
 fres. Quen ren als mon cors
 non saten.
 BEn es mort qui damor non
 sen. Al cor cal que dolsa sabo
 r. Eque ual uiure senç am
 or. Mais per enueg far alage(n)s.
 Ia da me deus nomair tan.
 Que ia pueis uiua iorn ni
 mes. Pois queu serai denoi
 mes pres. Ni damor non au
 rai talan.
 QUan lauei ben mes par uen
 Alç oilç al uis ala color. Ca
 
 
 r aisi treble depaor. Confan
 la fogla contral uen. Non ai
 desen per un enfan. Que
 sisui damor sobre pres. Edo
 me caisi es con ques. Pot do
 mna auer al mosna gran.
 PEr bona fe
 esenç enian. Am la plus bel
 la ela me(i)[1]llor. Del cor suspir
 edels oilç plor. Mais tropla(m)
 per queu iai dan. Eo non pu
 esc mais camors mapres. En
 car ser enque mames. Non
 pot claus obrir mas merces.
 Eda quella noi trop nien.
 BOna dompna
 ren nos deman. Mais quem
 prendaç per ser uidor. Ser 
 uirai uos con bon seingnor.
 Con que pueis de guer do
 nan. Ueus me al uostre man
 damen. Francs cors humils ga
 is ecortes. Ors nileons non
 es uos ies. Que mauciaç sauo(s)
 miren.
 AQuesta mors mifer tan ien.
 Al cor duna dousa sabor. Que(n) .c.
 ues muer loionr de dolor.
 Ere uiu de ioi autre sen. Be
 nes mon mal debel seblan.
 Que mais ual mon mals ca
 utres bes. Epos los mals ai
 tant bon mes. Bons es lo be(n)s
 apres lafan.
 AI deus sefoson (trian)[2]. Den
 trels fals lifin amador. Elau
 sen giers el tri chador. Porte
 son cors el front denan. Tot
 laur del mon etot lar ien.
 Uol gra auer dat sieu lagues.
 Sol que ma dompna cono
 gues. Aisi con eu lam finame(n).
 

 [1] Aggiunto in interlinea.
 
 
 ues muer loionr de dolor.
 Ere uiu de ioi autre sen. Be
 nes mon mal debel seblan.
 Que mais ual mon mals ca
 utres bes. Epos los mals ai
 tant bon mes. Bons es lo be(n)s
 apres lafan.
 AI deus sefoson (trian)[2]. Den
 trels fals lifin amador. Elau
 sen giers el tri chador. Porte
 son cors el front denan. Tot
 laur del mon etot lar ien.
 Uol gra auer dat sieu lagues.
 Sol que ma dompna cono
 gues. Aisi con eu lam finame(n).
 

 [2] Il copista inizialmente scrive frian, poi corretto in interlinea con trian.