 |
[auc] pot hom mil sai que lai aut berc. Car per un sobrefais dafan. On la dolor del cor no(n) muou. E sab ioi lira nom for eis. Tost mauran mos paren faducs. Pero tals a mon cor conuers. Quen leis a- mar uolgreu morir senecs. |
 |
o sai om tan sia en dieu ferms. Her- mitan monge ni clerc. Com eu sui cel la de cui chan. Et er proat anz del an nou. Liges sui sieus meilz que mi eis. Sim foreu si fos reis o ducs. Tant es en leis mos cors esmers. Que sautran uoill nin deingn donc sia eu secs. |
 |
e sso cai duptat ecrems. Crec ades em meillur em derc. Quel reproiers causzi lautran. Me dis que tant trona qe pluou. E sieu mi pec cinc anz o seis. Beleu quant sera blancs mos sucs. Jausira sso per quer sui sers. Caman preian safrancha cors hufecs. |
 |
e loncs sospirs e de greus gems. Me pot trar cela cui maerc. Cades sol p(er) un bel semblan. Nai mogut mon chantar tot nou. Contra mon uau enom encreis. Car genmifai cuiar mos cucs. Cor uai sus be fas sit sofers. Sec tan quen leis quas encobit not pecs. |
 |
nz er plus uils aus non es fers. Car- nauz desam leis on es ferms mains necs. |