Bel m'es q uan son li fruich madur
E reverdejon li gaïm,
E l'auzeill, per lo temps escur,
Baisson de lor votz lo refrim,
Tant redopton la tenebror;
E mos coratges s'enansa,
Qu'ieu chant per joi de fin' Amor
E vei ma bon' esperansa.
Testo Gaunt-Harvey-Paterson 2000
Bel m’es cant son li frug madur
e reverdeio li gaïm,
e·il auzel per lo temps escur
baisso de lor votz lo refrim,
tant redopto la tenebror –
e mos coratges s’enanza,
q’ieu chant per joi de fin’amor,
e vei ma bona speranza.
II.
16
Fals amic, amador tafur,
Baisson Amor e levo·l crim,
E no·us cuidetz c'Amors pejur,
C'atrestant val cum fetz al prim;
Totz temps fon de fina color,
Et ancse d'una semblansa;
Nuills hom non sap de sa valor
La fin ni la comensansa.
Fals amic, amador tafur,
baisson amor e levo·l crim;
e no·us cuietz c’amors pejur,
c’atrestan val con fetz al prim.
Totz temps fo de fina color
et ancse d’una semblanza;
nuls om non sap de sa valor
la fin ni la comensanza.
III.
24
Qui·s vol si creza fol agur,
Sol Dieus mi gart de revolim !
Qu'en aital Amor m'aventur
On non a engan ni refrim ;
Qu estiu et invern e pascor
Estau en grand alegransa,
Et estaria en major
Ab un pauc de seguransa.
Qui vol si·s crez’a fol agur;
sol Dieus mi gart de revolim,
q’en aital amor m’aventur
on non a engan ni refrim;
qu’estiu et invern e pascor
estau en gran alegranza,
et estaria en maior,
ab un pauc de seguranza.
IV.
32
Ja non creirai, qui que m'o jur,
Que vins non iesca de razim,
Et hom per Amor no meillur ;
C' anc un pejurar non auzim,
Qu'ieu vaill lo mais per la meillor,
Empero si·m n'ai doptansa,
Qu'ieu no·m n'a us vanar, de paor
De so don ai m' esperansa.
Ja non creirai, qi qe m’o jur,
qe vis non eisca de rasim,
et hom per amor no meillur,
c’anc un peiurar no·n auzim;
q’eu vail lo mais per lo meilhor;
e pero si·m n’ai doptanza,
qe no·m aus vanar, de paor,
d’aisso don ei ma speranza.
V.
40
Greu er ja que fols desnatur,
Et a follejar non recim
E folla que no·is desmesur;
E mals albres de mal noirim,
De mala brancha mala flor
E fruitz de mala pesansa
Revert al mal outra'l pejor,
Lai on Jois non a sobransa.
Greu er ja qe fols desnatur
et a foleiar non reling,
e fola que no·s desmezur;
e mals arbres de mal noirim
de mala branch’a mala flor;
e frug de mala poissanza
reverta·l mals otra·l peior,
lai on jois non ha sobranza.
VI.
48
Que l' Amistat[ s ] d' estraing atur
Falsa del lignatge Cairn
Que met los sieus a mal ahur,
Car non tem anta ni blastim,
Los trai d' amar ab sa doussor,
Met lo fol en tal erransa
Qu'el non remanria ab lor
Qui· l donava[n] tota Fransa.
De l’amistat d’estraing atur,
falsa, del lignatge Caÿm,
qe met los sieus a malaür
car non tem anta ni blastim.
Lo strais d’amar ab sa douzor
met lo fol en tal erranza
q’el non remanria ab lor,
qi·l donava tota Franza.