Cantigas d'amor
156,1
Mss.: B 1606, V 1139.
Cantiga de refran (II strofe frammentaria); tre* coblas singulars di dodici versi.
Schema metrico: a8 b6' a8 b6' a8 b6' a8 c6' D8 C6' D8 C7' (64:1).
Edizioni: Stegagno, Vidal, 2; Amor 266; Jensen, Medieval, pp. 378-379, 602-603; Arias, Antoloxía, 248; Machado 1509; Braga 1139; Alvar/Beltrán, Antología, Apéndice, 6; Beltrán, O cervo, 42; Pena, Lit. Galega, II, 30; Dobarro et alii, Literatura, Apéndice I, 20; Deluy, Troubadours, p. 294.
*Tavani in RM (64:1), pur annotando la natura lacunosa della cantiga, non tiene conto dell'incompleta II strofe tràdita, così come la III, dal solo B, e registra due coblas singulars.
Faz m’agora por si morrer e traz me mui coitado mia senhor do bon parecer e do cos ben talhado; a por que ei morte a prender 5 come cervo lançado, que se vai do mund’a perder da companha das cervas. E mal dia non ensandeci e pasesse das hervas 10 e non viss’u primeiro vi, a mui fremosinha d’Elvas. Que [...].................................... ........................................... ....................................................... 15 ......................................... ....................................................... ......................................... ................................................... ......................................... 20 E mal dia non ensandeci < e pasesse das hervas e non viss’u primeiro vi, a mui fremosinha d’Elvas.> Oi mais a morrer me conven, 25 ca tan coitado sejo pola mia senhor do bon sen, que am’e que desejo, E que me parec’er tan ben cada que a eu vejo, 30 que semelha rosa que ven, quando sal d’antr’as relvas. E mal dia non ensandeci < e pasesse das hervas e non viss’u primeiro vi, 35 a mui fremosinha d’Elvas.> |
I. La mia signora dalle belle sembianze e dal corpo ben fatto ora mi fa morire per lei e mi tiene molto angosciato, per lei io debbo prender (andare incontro alla) morte, come cervo ferito, che se ne va dal mondo e perde la compagnia delle cerve. E disgraziatamente non sono impazzito, avessi mangiato le erbe e non avessi mai visto, dove per la prima volta vidi, la molto bella d’Elvas. II. Ormai mi conviene morire, poiché sono tanto sofferente per la mia signora ben assennata, che amo e che desidero, e che mi appare tanto bella ogni volta che la vedo, che somiglia alla rosa che fiorisce quando spunta fra le erbe. E disgraziatamente non sono impazzito e avessi mangiato le erbe e non avessi mai visto, dove per la prima volta vidi, la molto bella d’Elvas. |
I,1 v.1 |
B V |
Faz m’agora por ssy̆ morrer Faz m’agora por ssy morrer |
I,2 v.2 |
B V |
e tras me muy̆ coitado e tras me muy coitado |
I,3 v.3 |
B V |
mha ssenhor do bom parecer mha ssenhor do bom parecer |
I,4 v.4 |
B V |
e do cas bem talhato e do car bem rilhado |
I,5 v.5 |
B V |
a por que ey̆ morter a prender a por que ey morte a prender |
I,6 v.6 |
B V |
come çervo lançado come cervo lançado |
I,7 v.7 |
B V |
que sse may do mund’a perder que sse vay do mund’a perder |
I,8 v.8 |
B V |
da companha das cervas da companha das cervas |
R., 1 v.9 |
B V |
e mal dia non enfandeç -1 e mal dia non ensandeci |
R., 2 v.10 |
B V |
e pasesse das hervas e passe des hvas -2 |
R.,3 v.11 |
B V |
e non viss’u primeyro vj e non vessa primeyro -1 |
R.,4 v.12 |
B V |
a muy̆ fremosinha d’elvas a muy fremosinha d’elvas. |
II, 1 v. 13 |
B V |
Que […] |
R.1 v.21 |
B V |
[…] […] |
III,3 v.25 |
B V |
Oy mais a morrer me conven […] |
III, 4 v.26 |
B V |
ca ran coytado seio […] |
III,5 v.27 |
B V |
pola mha ssenhor do bom sem […] |
III,6 v.28 |
B V |
que am’e que deseio […] |
III,7 v.29 |
B V |
E que me pareç’er tan ben […] |
III,8 v.30 |
B V |
cada que a eu veio […] |
III,9 v.31 |
B V |
que semelha rrosa que ven […] |
III,3 v.32 |
B V |
quando sul d’antr as rrelvas […] |
R.,1 v.33 |
B V |
E mal dia non ensandecy […] |
R.2 v. 34 |
B V |
[…] […] |
Faz-m' agora por ssy morrer
e tras-me muy coitado
mha ssenhor do bom parecer
e do cos bem talhado;
a por que ey morte a prender 5
come çervo lançado,
que sse vay do mund' a perder
da companha das cervas.
E mal dia non ensandecy
e pasesse das hervas 10
e non viss' u primeyro vi,
a muy fremosinha d' Elvas.
Que ...
...
... 15
...
...
...
...
... 20
E mal dia non ensandecy
e pasesse das hervas
e non viss', u primeyro vi,
a muy fremosinha d' Elvas.
Oymais a morrer me conven, 25
ca tan coytado sejo
pola mha ssenhor do bom sem,
que am' e que desejo,
e que me parec' er tan ben
cada que a eu vejo, 30
que semelha rrosa que ven,
quando sal d' antr' as rrelvas.
E mal dia non ensandecy
e pasesse das hervas
e non viss', u primeyro vi, 35
a muy fremosinha d' Elvas.
Faz magora porssy̆ morrer etrasme muy̆ cortado mha ssenhor dobom parecer edo cas bem talhato apor q(ue) ey̆ mort(er) a p(re)nder . come çervo[1] lançado q(ue)sse vay domu(n)da p(er)der da companha das cervas emal dia no(n) enfandeç[2] e pasesse das h(er)vas eno(n)vissu p(ri)meyro uj a muy̆ f(re)mosinha delvas[3] Que Oy mais amorrer me conve(n) cara(n) coytado seio pola miha ssenhor do bom fem . q(ue) av[4]me que de seio E q(ue) me pareçer ta(n) ben cada q(ue) a eu veio q(ue) semelha rrosa q(ue) ve(n) qua(n)do sul dantras rrelvas[5] Emal dia no(n) ensandery |
I | I |
Faz magora porssy̆ morrer etrasme muy̆ coitado mha ssenhor dobom parecer edo cas bem talhato apor q(ue) ey̆ mort(er) a p(re)nder . come çervo lançado q(ue)sse vay domu(n)da p(er)der da companha das cervas emal dia no(n) enfandeç e pasesse das h(er)vas eno(n)vissu p(ri)meyro uj a muy̆ f(re)mosinha delvas |
Faz m’agora por ssy morrer e tras me muy coitado mha ssenhor do bom parecer e do cas bem talhato; a por que ey morter a prender come çervo lançado, que sse vay do mund’a perder da companha das cervas. E mal dia non enfandeç e pasesse das hervas e non viss’u primeyro vj, a muy̆ fremosinha d’elvas |
II | II |
Que |
Que |
III | III |
Oy mais amorrer me conve(n) cara(n) coytado seio pola mha ssenhor do bom sem . q(ue) avme que de seio E q(ue) me pareçer ta(n) ben cada q(ue) a eu veio q(ue) semelha rrosa q(ue) ve(n) qua(n)do sul dantras rrelvas Emal dia no(n) ensandecy |
Oymais a morrer me conven, caran coytado seio pola mha ssenhor do bom sem, que am’e que deseio, E que me pareç’er tan ben cada que a eu veio que semelha rrosa que ven, quando sul d’antr’as rrelvas E mal dia non ensandecy [….] |
Faz magora por ssy morrer etrasme muy coitado mha ssenhor do bom pareceredo car bem rilhado apor q(ue)ey mort(e) ap(re)nder come cervo lançado q(ue)sse may domu(n)da perderda co(m)panha das cervas emal dia no(n) ensandeci e passedes hũas enduessa p(ri)meyro amuy f(re)mosinha delvas. |
I | I |
Faz magora por ssy morrer etrasme muy coitado mha ssenhor do bom pareceredo car bem rilhado apor q(ue)ey mort(e) ap(re)nder come cervo lançado q(ue)sse may domu(n)da perderda co(m)panha das cervas emal dia no(n) ensandeci e passedes huas en(on)uessa p(ri)meyro amuy f(re)mosinha delvas. |
Faz m’agora por ssy morrer e tras me muy coitado mha ssenhor do bom parecer e do car bem rilhado, a por que ey morte a prender come cervo lançado, que sse may do mund’a perder da companha das cervas. E mal dia non ensandeci e passe des hvas e non vess’a primeyro a muy fremosinha d’elvas. |
156,2
Mss.: B 1605, V 1138.
Frammento; una cobla di dieci versi*.
Schema metrico: a6' b6' a6' b6' a6' b6' c7 c7 d7' c7 (71:1).
Edizioni: Stegagno, Vidal, 1; Amor 265; Jensen, Medieval, pp. 376-377, 601-602; Arias, Antoloxía, 247; Machado 1508; Braga 1138; Gonçalves/Ramos, A lírica, 103; Pena, Lit. Galega, II, 29; id., Manual, 37; Dobarro et alii, Literatura, Apéndice I, 22; Deluy, Troubadours, p. 293.
* Il solo B tramanda inoltre l'incipit del 1° v. della II strofe.
Moir’, e faço dereito, por ũa dona d’Elvas que me trage tolheito, como a quen dan as ervas. Des que lh’eu vi o peito branco, dix’as sas servas: «A mia coita non á par, ca sei que me quer matar e quero eu morrer por ela, ca me non poss’en guardar». Amor ei………………….. |
I. Muoio e faccio la cosa giusta, per una Donna d’Elvas che mi rende invasato(dissenato), come colui al quale danno le erbe. Da quando le ho visto il petto bianco, ho detto alle sue serve: « La mia sofferenza non ha eguali, perché so che vuole uccidermi e io voglio morire per lei, poiché non posso più salvarmi.» II. Amore ho… |
I,1 v.1 |
B V |
Moyr’e faço derey̆to Moyr’e faza dereyto |
I,2 v.2 |
B V |
por hũia dona d’elvas por hũa dona d’elvas |
I,3 v.3 |
B V |
que me trage tolhey̆to que me trage tolheyto |
I,4 v.4 |
B V |
como a yue dam as hervas como a que dam as hervas |
I,5 v.5 |
B V |
des que lh’eu vi opey̆to des que lh’eu vi opeyto |
I,6 v.6 |
B V |
branco, dix’aas ssas servas branco, dix’aas ssas servas |
I,7 v.7 |
B V |
a mha coyta no a par a mha coua non a par |
I,8 v.8 |
B V |
ca ssey que me quer matar ca ssey que me que matar |
I,9 v.9 |
B V |
e quero eu morer poz ela e quero eu morrer por ela |
I,10 v.10 |
B V |
ca me non poss’em guardar ca me non poss’em guardar |
II, 1 v.11 |
B V |
Amor ey̆ […] |
Moyr', e faço dereyto,
por hũa Dona d' Elvas
que me trage tolheyto,
como a quen dam as hervas.
Des que lh' eu vi o peyto 5
branco, dix' aas ssas servas:
"A mha coyta non á par,
ca ssey que me quer matar,
e quero eu morrer por ela,
ca me non poss' ém guardar". 10
Amor ey ...
Eras duas ca(n)tigas . fez hũu judeu delvas q(ue) avía nom(e) Vidal˙ por Amor dũa judia dessavila q(ue) avia nom(e) dona e p(er)o q(ue) e be(n) q(ue) obe(n) q(ue) hom(e) faz sseno(n) p(er)ça mandamolo sc(re)ver eno(n) sabemos mais dela mais do duas cobras a p(ri)m(eri)a cobra de cada hũa. [1] [1] Notazione di mano colocciana, successivamente cassata.
|
Moyr e faço derey̆to por hũia dona delvas que me trage tolhey̆to como a y(ue) dam as h(er)vas des quelheu vi opey̆to branco dixaas ssas Servas amha coyta no a par . cassey q(ue) me q(ue)r matar eq(ue)ro eu morer poz ela came no(n) possem guardar Amor ey̆ |
I | I |
Moyr e faço dereyto por hũia dona delvas que me trage tolhey̆to como a y(ue) dam as h(er)vas des quelheu vi opeyto branco dixaas ssas Servas amha coyta no a par . cassey q(ue) me q(ue)r matar eq(ue)ro eu morer poz ela came no(n) possem guardar |
Moyr’, e faço derey̆to, por hũia dona d’elvas que me trage tolhey̆to, como a yue dam as hervas des que lh’eu vi o pey̆to branco, dix’aas ssas servas: «a mha coyta no a par, ca ssey que me quer matar, e quero eu morer poz ela ca me non poss’em guardar». |
II | II |
Amor ey |
Amor ey̆………………….. |
Estas duas cantigas faz huũ iudeu deluas q(ue) auia nom(e) uidal por amo(r) dũa judia dessa uila q(ue) avia nom(e) dona epo(r) q(ue) ebe(m) V[1] [1] Segno posto sotto dona di mano colocciana
|
|
q(ue) o ben q(ue) hom(e) faz sseno(n) p(er)ça ma(n)damdo sc(ri)ver e no(n) sabe[1]mus mais dela mais de duas cobras ap(re)im(er)a cobre de cada hũa cada huna[2] |
Moyre faza dereyto por hũa dona delvas q(ue) me trage tolheyto como a q(ue) lhem ui opeyto branco dixaas ssas seruas amha coua no(n) a par cassey q(ue) me q(ue) matar e q(ue)ro eu morrer por ela came no(n) possem guardar |
I | I |
Moyre faza dereyto por hũa dona delvas q(ue) me trage tolheyto como a q(ue) dam as h(er)uas des q(ue)lheu ui opeyto branco dixaas ssas seruas amha coua no(n) a par cassey q(ue) me q(ue) matar e q(ue)ro eu morrer por ela came no(n) possem guardar |
Moyr’, e faza dereyto, por hũa dona d’elvas que me trage tolheyto como a que dam as hervas. Des que lh’eu vi o peyto branco, dix’aas ssas servas: «a mha coua non a par ca ssey que me que matar e quero eu morrer por ela, ca me non poss’em guardar» |
Links:
[1] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/faz-magora-por-ssy-morrer
[2] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/testo-e-traduzione-98
[3] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-634
[4] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/collazione-96
[5] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-376
[6] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/moyr-e-fa%C3%A7o-derey%CC%86
[7] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/testo-e-traduzione-99
[8] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-635
[9] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/collazione-97
[10] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-375