Lirica Medievale Romanza
Published on Lirica Medievale Romanza (http://151.100.161.88)

Home > PEIROL > EDIZIONE > Coras que·m fezes doler > Tradizione manoscritta

Tradizione manoscritta

  • letto 1033 volte

Canzoniere A

  • letto 655 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 500 volte

Edizione diplomatica

COras qem fezes doler. Amors nim
dones esmai. Aram ten gauzen e
gai. P(er)qieu chan amon plazer. Qieu ai
plus ric ioi conquis. Cami nois taignia.
Eqan ricors sumilia. Humilitatz sen
riquis.
 
Midonz mercei egrazis. Labenananssa
qieu ai. E ia nonoblidarai. Los plazers
qem fetz nim dis. Qen mi nona mais
poder. Cill camar solia. Qen plus fran-
ca seignoria. Vuoill ses engan rema-
ner.
Der enan mer atener. Al reprouier co(m)
retrai. Nois moua qui ben estai. Non
farai ieu ges p(er)uer. Qeil flama qa-
mors noiris. Mart la nuoich el dia. P(er)
qieu deuenc tota uia . Cu(m) fai laurs el
fuoc plus fis.
Bemagrada emabellis. de dos amics q(a)n
seschai. Que samon decor uerai. Elus
lautre non trahis. Esabon luoc e lezer.
Gardar ses foillia. Q(ue)lor bona compaig
nia. Non puosca enoios saber.
 

Souen lanera uezer. La plus auinen
qieu sai. Sil deuinamens com fai. No
mauengues atemer. P(er)sos mos cors les
 
aclis. Vas lieis on quil sia. Qe fina                            
amors ioing elia. Tals cui part loin-
dans pays.
 
Sera part lacrotz dalris. Don anc ho(m)
non tornet sai. Non crezatz qem po-
gues lai retener nuills paradis. ta(n)t
ai assis mon uoler. En ma doussa a-
mia. Q(ue) senes lieis nom poiria. Negus
autre iois plazer.
Canssos oimais pos tener. Vas midonz
tauia. Q(ue)u sai ben qella uolria. Te au-
zir emi uezer.
 
Dalfin sauses mon uoler. Dir a ren q(ue)
sia. Tant am uostra seignoria. q(ue) uos
en saubratz louer.
  • letto 606 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
COras qem fezes doler. Amors nim
dones esmai. Aram ten gauzen e
gai. P(er)qieu chan amon plazer. Qieu ai
plus ric ioi conquis. Cami nois taignia.
Eqan ricors sumilia. Humilitatz sen
riquis.
 
Coras qe·m fezes doler
amors ni·m dones esmai,
ara·m ten gauzen e gai,
per q’ieu chan a mon plazer,
q’ieu ai plus ric ioi conquis
c’a mi no·is taignia
e qan ricors s’umilia
humilitatz s’enriquis.
 
  II
Midonz mercei egrazis. Labenananssa
qieu ai. E ia nonoblidarai. Los plazers
qem fetz nim dis. Qen mi nona mais
poder. Cill camar solia. Qen plus fran-
ca seignoria. Vuoill ses engan rema-
ner.
Midonz mercei e grazis
la benananssa q’ieu ai
e ia non oblidarai
los plazers qe·m fetz ni·m dis,
q’en mi non a mais poder
cill c’amar solia,
q’en plus franca seignoria
vuoill ses engan remaner.
 
  III
Der enan mer atener. Al reprouier co(m)
retrai. Nois moua qui ben estai. Non
farai ieu ges p(er)uer. Qeil flama qa-
mors noiris. Mart la nuoich el dia. P(er)
qieu deuenc tota uia . Cu(m) fai laurs el
fuoc plus fis.
D’er enan m’er a tener
al reprovier c’o(m) retrai:
“no·is mova qui ben estai”;
non farai ieu ges per ver,
qe·il flama q’amors noiris
m’art la nuoich e·l dia,
per q’ieu devenc tota via,
cu(m) fai l’aurs el fuoc, plus fis.
 
  IV
Bemagrada emabellis. de dos amics q(a)n
seschai. Que samon decor uerai. Elus
lautre non trahis. Esabon luoc e lezer.
Gardar ses foillia. Q(ue)lor bona compaig
nia. Non puosca enoios saber.
 
Be m’agrada e m’abellis
de dos amics, qan s’eschai,
que s’amon de cor verai
e l’us l’autre non trahis
e sabon luoc e lezer
gardar ses foillia
que lor bona compaignia
non puosca enoios saber.
 
  V
Souen lanera uezer. La plus auinen
qieu sai. Sil deuinamens com fai. No
mauengues atemer. P(er)sos mos cors les
 
aclis. Vas lieis on quil sia. Qe fina                            
amors ioing elia. Tals cui part loin-
dans pays.
Soven l’anera vezer,
la plus avinen q’ieu sai,
si·l devinamens c’om fai
no m’avengues a temer,
persos mos cors l’es aclis
vas lieis, on qu’il sia,
qe fina amors ioing e lia
tals cui part loindans pays.
 
  VI
Sera part lacrotz dalris. Don anc ho(m)
non tornet sai. Non crezatz qem po-
gues lai retener nuills paradis. ta(n)t
ai assis mon uoler. En ma doussa a-
mia. Q(ue) senes lieis nom poiria. Negus
autre iois plazer.
S’era part la Crotz dal ris
don anc ho(m) non tornet sai
non crezatz qe·m pogues lai
retener nuills paradis,
ta(n)t ai assis mon voler
en ma doussa amia
que senes lieis no·m poiria
negus autre iois plazer.
 
  VII
Canssos oimais pos tener. Vas midonz
tauia. Q(ue)u sai ben qella uolria. Te au-
zir emi uezer.
Canssos, oimais pos tener
vas midonz ta via,
qu’eu sai ben q’ella volria
te auzir e mi vezer.
 
  VIII
Dalfin sauses mon uoler. Dir a ren q(ue)
sia. Tant am uostra seignoria. q(ue) uos
en saubratz louer.
Dalfin, s’auses mon voler
dir a ren que sia,
tant am vostra seignoria
que vos en saubratz lo ver.
 

 

  • letto 507 volte

Canzoniere B

  • letto 672 volte

Edizione diplomatica

peirols.                                       
COra qem fezes doler. amors
nim dones esmai. aram ten
iauzen egai. P(er) qieu chan amon pla
zer. Qieu ai plus ric ioi co(n)quis. ca-
mi nois taignia. eqan ricors some-
lia. humilitatz senriquis.
Midonz mercei egrazis. la benanan-
sa qieu ai. eia nom oblidarai. los
plazers qem fetz nim dis. Qen mi
nona mais poder. cill qamar solia.
Qen plus franca seignoria. Voill ses
engan remaner.
Derenan mer a tener. al reprouier
com retrai. nois moua qui ben estai.            
non farai eu ges p(er)uer. Qeil flama
qamors noiris. Mart la nuoich eldia.
p(er) qieu deuenc totauia. cum fai laurs
el fuec plus fis.
Bemagrada emabellis. de dos amics
qan seschai. Q(ue) samon de cor uerai. el
us lautre non trahis. esabon luoc ele
zer. Gardar ses foillia. Q(ue) lor bona co(m)
paignia. non puosca enoios saber.
Souen lanera uezer. la plus auinen
qieu sai. Sils diuinamens qom fai.
nomauengues atemer. p(er) so mos cors
es aclis. Vas lieis on quil sia. Q(ue) fina
ioing elia. tals que part loing dans
pays.
S era part la crotz del ris. don anc hom
non tornet sai. non crezatz qe(m) pogues
lai. retener nuills paradis. tant ai
assis mon uoler. en ma doussa amia.
Q(ue) senes lieis nom poiria. negus al-
tre iois plazer.
C hanssos oimais pos tener. Vas mido(n)z
ta uia. Qieu sai ben qella uolria. te
auzir emi uezer.
Dalfin sauses mon uoler. dir a ren
que sia. tant am uostra seignoria. Q(ue)
uos en saubratz lo uer.
  • letto 583 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
COra qem fezes doler. amors
nim dones esmai. aram ten
iauzen egai. P(er) qieu chan amon pla
zer. Qieu ai plus ric ioi co(n)quis. ca-
mi nois taignia. eqan ricors some-
lia. humilitatz senriquis.
Cora qe·m fezes doler
amors ni·m dones esmai
ara·m ten iauzen e gai,
per q’ieu chan a mon plazer,
q’ieu ai plus ric ioi co(n)quis
c’a mi no·is taignia
e qan ricors s’omelia
humilitatz s’enriquis.
 
  II
Midonz mercei egrazis. la benanan-
sa qieu ai. eia nom oblidarai. los
plazers qem fetz nim dis. Qen mi
nona mais poder. cill qamar solia.
Qen plus franca seignoria. Voill ses
engan remaner.
Midonz mercei e grazis
la benanansa q’ieu ai
e ia no m'oblidarai
los plazers qe·m fetz ni·m dis,
q’en mi non a mais poder
cill q’amar solia,
q’en plus franca seignoria
voill ses engan remaner.
 
  III
Derenan mer a tener. al reprouier

com retrai. nois moua qui ben estai.            
non farai eu ges p(er)uer. Qeil flama
qamors noiris. Mart la nuoich eldia.
p(er) qieu deuenc totauia. cum fai laurs
el fuec plus fis.

D’erenan m’er a tener
al reprovier c’om retrai:
“no·is mova qui ben estai”;
non farai eu ges per ver,
qe·il flama q’amors noiris
m’art la nuoich e·l dia,
per q’ieu devenc totavia,
cum fai l’aurs el fuec, plus fis.
 
  IV
Bemagrada emabellis. de dos amics
qan seschai. Q(ue) samon de cor uerai. el
us lautre non trahis. esabon luoc ele
zer. Gardar ses foillia. Q(ue) lor bona co(m)
paignia. non puosca enoios saber.
Be m’agrada e m’abellis
de dos amics, qan s’eschai,
que s’amon de cor verai
e l’us l’autre non trahis
e sabon luoc e lezer
gardar ses foillia
que lor bona co(m)paignia
non puosca enoios saber.
 
  V
Souen lanera uezer. la plus auinen
qieu sai. Sils diuinamens qom fai.
nomauengues atemer. p(er) so mos cors
es aclis. Vas lieis on quil sia. Q(ue) fina
ioing elia. tals que part loing dans
pays.
Soven l’anera vezer,
la plus avinen q’ieu sai,
si·ls divinamens q’om fai
no m’avengues a temer,
per so mos cors es aclis
vas lieis, on qu’il sia,
que fina ioing e lia (-1)
tals que part loingdans pays.
 
  VI
S era part la crotz del ris. don anc hom
non tornet sai. non crezatz qe(m) pogues
lai. retener nuills paradis. tant ai
assis mon uoler. en ma doussa amia.
Q(ue) senes lieis nom poiria. negus al-
tre iois plazer.
S’era part la Crotz del ris
don anc hom non tornet sai
non crezatz qe(·m) pogues lai
retener nuills paradis,
tant ai assis mon voler
en ma doussa amia
que senes lieis no·m poiria
negus altre iois plazer.
 
  VII
C hanssos oimais pos tener. Vas mido(n)z
ta uia. Qieu sai ben qella uolria. te
auzir emi uezer.
Chanssos, oimais pos tener
vas mido(n)z ta via,
q’ieu sai ben q’ella volria
te auzir e mi vezer.
 
  VIII
Dalfin sauses mon uoler. dir a ren
que sia. tant am uostra seignoria. Q(ue)
uos en saubratz lo uer.
Dalfin s'auses mon voler
dir a ren que sia,
tant am vostra seignoria
que vos en saubratz lo ver.
  • letto 440 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 408 volte

Canzoniere C

  • letto 698 volte

Edizione diplomatica

Qvoras  .peirols.
quem fezes doler. amor(s)
nim dones esmay. era(m)
ten iauzen e jay. p(er) q(ui)eu
chan de mon plazer. quar plus
ric ioy ai conquis. qua mi no(n) ta-
nhia. e quar mon cors sumilia.
humilitatz men requis.
Midons mercey e grazis. la be-
nenansa q(ui)eu aj. e ia non oblida-
ray. los plazers quem fes nim
dis. quen mi non a mais poder.
lieys quamar solia. quen plus
francha senhoria. uuelh ses enja(n)
S ouen la nera uezer|    remaner.
la plus auinen q(ui)eu sai. sil deui-
namen quom fay. no mi ue(n)gues
a temer. pero mos cors es aclis.
uas lieys on q(ui)eu sia. q(ue) finamor(s)
ionh e lia. cor que part lonhdas
Molt ma gradae mabelis|   pays.
de dos amix quanseschai. qui
samon de cor ueray. e lus lautre
non trays. e sabon luec e lezer.
gardar ses folhia. quen sa bona
companhia. nom puesquae nujo(s)
D er enan me uuelh te|   caber.
ner. al reprouier quom retray.
nos moua qui ben estay. no fa-
rai hieu ia per uer. quel flama
quamors noyris. mart la nueg
el dia. per ques deuenh tota uia.
cu(m) fai laurs el fuec plus fis.
S era part la crotz de ris. don
luns hom non torna say. no(n) cre-
zatz quem pogues lay. retener
nulh paradis. tant ai assis mo(n)
uoler. en ma doussa mia. q(ue) ses
lieys ges no(m) poiria. negus au-
tres ioys plazer.
Chansos huei mays potz tener.
uas midons ta uia. q(ui)eu sai be q(ue)
la uolria. te auzir e me uezer.
D alfi sauzes mon uoler. dir
a ren que sia. tant am uostra.
companhia. que uos en sau-
bratz lo uer.
  • letto 549 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
Qvoras  .peirols.
quem fezes doler. amor(s)
nim dones esmay. era(m)
ten iauzen e jay. p(er) q(ui)eu
chan de mon plazer. quar plus
ric ioy ai conquis. qua mi no(n) ta-
nhia. e quar mon cors sumilia.
humilitatz men requis.
Peirols
Quoras que·m fezes doler
amors ni·m dones esmay,
era(·m) ten iauzen e jay,
per qu’ieu chan de mon plazer,
quar plus ric ioy ai conquis
qu’a mi no(n) tanhia
e quar mon cors s’umilia
humilitatz m’enrequis.
 
  II
Midons mercey e grazis. la be-
nenansa q(ui)eu aj. e ia non oblida-
ray. los plazers quem fes nim
dis. quen mi non a mais poder.
lieys quamar solia. quen plus
francha senhoria. uuelh ses enja(n)
Midons mercey e grazis
la benenansa qu’ieu aj
e ia non oblidaray
los plazers que·m fes ni·m dis,
qu’en mi non a mais poder
lieys qu’amar solia,
qu’en plus francha senhoria
vuelh ses enja(n) remaner.
 
  III
S ouen la nera uezer|    remaner.
la plus auinen q(ui)eu sai. sil deui-
namen quom fay. no mi ue(n)gues
a temer. pero mos cors es aclis.
uas lieys on q(ui)eu sia. q(ue) finamor(s)
ionh e lia. cor que part lonhdas
Soven l’anera vezer,
la plus avinen qu’ieu sai,
si·l devinamen qu’om fay
no mi ve(n)gues a temer,
pero mos cors es aclis
vas lieys, on qu’ieu sia,
que fin’ amors ionh e lia
cor que part lonhdas pays.
 
  IV
Molt ma gradae mabelis|   pays.
de dos amix quanseschai. qui
samon de cor ueray. e lus lautre
non trays. e sabon luec e lezer.
gardar ses folhia. quen sa bona
companhia. nom puesquae nujo(s)
Molt m’agrada e m’abelis
de dos amix, quan s’eschai,
qui s’amon de cor veray
e l’us l’autre non trays
e sabon luec e lezer
gardar ses folhia
qu’en sa bona companhia
nom puesqua enujos caber.
 
  V
D er enan me uuelh te|   caber.
ner. al reprouier quom retray.
nos moua qui ben estay. no fa-
rai hieu ia per uer. quel flama
quamors noyris. mart la nueg
el dia. per ques deuenh tota uia.
cu(m) fai laurs el fuec plus fis.
D’er enan me vuelh tener
al reprovier qu’om retray:
“no·s mova qui ben estay”;
no farai hieu ia per ver,
que·l flama qu’amors noyris
m’art la nueg e·l dia,
per qu’esdevenh tota via,
cu(m) fai l’aurs el fuec, plus fis.
 
  VI
S era part la crotz de ris. don
luns hom non torna say. no(n) cre-

zatz quem pogues lay. retener
nulh paradis. tant ai assis mo(n)
uoler. en ma doussa mia. q(ue) ses
lieys ges no(m) poiria. negus au-
tres ioys plazer.
S’era part la Crotz de ris
don luns hom non torna say
no(n) crezatz que·m pogues lay
retener nulh paradis,
tant ai assis mo(n) voler
en ma douss’ amia
que ses lieys ges no(·m) poiria
negus autres ioys plazer.
 
  VII
Chansos huei mays potz tener.
uas midons ta uia. q(ui)eu sai be q(ue)
la uolria. te auzir e me uezer.
Chansos, hueimays potz tener
vas midons ta via,
qu’ieu sai be qu’ela volria
te auzir e me vezer.
 
  VIII
D alfi sauzes mon uoler. dir
a ren que sia. tant am uostra.
companhia. que uos en sau-
bratz lo uer.
Dalfi s'auzes mon voler
dir a ren que sia
tant am vostra companhia
que vos en saubratz lo ver.















 

  • letto 518 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 432 volte

Canzoniere D

  • letto 595 volte

Edizione diplomatica

Pirols
C Ora quem fezes doler. Amors nim
dones esmai. Ara(m) ten iauzen egai.
P(er) qeu chan amon placer. Q(ue)u ai
plus ric ioi co(n)quis. Cami nos ta(n)gnia. Eca(n)
ricors somelia. Omelitaz sen requis.
M idonz m(er)cei egrazis.
la benenanza q(ue)u ai. Eia nomoblidairai.
los placers. ique(m) feçes nim dis. Qen mi no(n)
a mais poder. Cill camar solia. Qen plus
franca sei(n)noria. Voill ses engan remaner
D er en an mer atener.
Al reproier com retrai. Nos moua q(ui) ben
estai. No farai eu ges p(er)uer. Qel flama ca-
mors noiris. Mart la nuoit el dia. P(er) q(ue)u de
uenc tota uia. Cu(m) fai laurs el fuoc pl(us) fis.
B ema gradæ mabelis.
De dos amics can seschai. Que sai mo
decor uerai. Elus lautre no(n) trais. Esabo
loc elezer. Gardar ses folia. Que lor bona
co(m)paignia. No posca enoios saber.
S ouen lanera uezer. la plus auinen qeu
sai. Sil d(e)uinam(en)z co(m) fai. No(m) aue(n)gues a
tem(er). P(er) ço mos cors les aclis. Ver lei on quil
sia. Que fin amors ion elia. Tal part loin
tans d(e) son pais.
S era part la croz del ris. Don anc om non
tornet çai. No(n) crezaz que(m) pogues lai. Re
tener nuills paradis. Tant ai aissis mon uo
ler. En ma dolza mia. Qe senes lei no(m) poiri-
a. Negus altre iois placer.
C hanchon oi mais poç tener. Vas midonz ta
uia. Qeu sai be q(ue)la uolria te auçir em i
uezer.
 
 
  • letto 519 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
C Ora quem fezes doler. Amors nim
dones esmai. Ara(m) ten iauzen egai.
P(er) qeu chan amon placer. Q(ue)u ai
plus ric ioi co(n)quis. Cami nos ta(n)gnia. Eca(n)
ricors somelia. Omelitaz sen requis.
Cora que·m fezes doler
amors ni·m dones esmai,
ara(·m) ten iauzen e gai,
per q’eu chan a mon placer,
qu’eu ai plus ric ioi co(n)quis
c’a mi no·s ta(n)gnia
e ca(n) ricors s’omelia
omelitaz s’enrequis.
 
  II
M idonz m(er)cei egrazis.
la benenanza q(ue)u ai. Eia nomoblidairai.
los placers. ique(m) feçes nim dis. Qen mi no(n)
a mais poder. Cill camar solia. Qen plus
franca sei(n)noria. Voill ses engan remaner
Midonz mercei e grazis
la benenanza qu’eu ai
e ia no m’oblidairai
los placers que(·m) feçes ni·m dis,
q’en mi no(n) a mais poder
cill c’amar solia,
q’en plus franca sei(n)noria
voill ses engan remaner.
 
  III
D er en an mer atener.
Al reproier com retrai. Nos moua q(ui) ben
estai. No farai eu ges p(er)uer. Qel flama ca-
mors noiris. Mart la nuoit el dia. P(er) q(ue)u de
uenc tota uia. Cu(m) fai laurs el fuoc pl(us) fis.
 
D’er en an m’er a tener
al reproier c’om retrai:
“no·s mova qui ben estai”;
no farai eu ges per ver,
qe·l flama c’amors noiris
m’art la nuoit e·l dia,
per qu’eu devenc tota via,
cu(m) fai l’aurs el fuoc, plus fis.
 
  IV
B ema gradæ mabelis.
De dos amics can seschai. Que sai mo
decor uerai. Elus lautre no(n) trais. Esabo
loc elezer. Gardar ses folia. Que lor bona
co(m)paignia. No posca enoios saber.
Be m’agrada e m’abelis
de dos amics, can s’eschai,
que s’amo de cor verai
e l’us l’autre no(n) trais
e sabo loc e lezer
gardar ses folia
que lor bona co(m)paignia
no posca enoios saber.
 
  V
S ouen lanera uezer. la plus auinen qeu
sai. Sil d(e)uinam(en)z co(m) fai. No(m) aue(n)gues a
tem(er). P(er) ço mos cors les aclis. Ver lei on quil
sia. Que fin amors ion elia. Tal part loin
tans d(e) son pais.
Soven l’anera vezer,
la plus avinen q’eu sai,
si·l devinam(en)z c’o(m) fai
no (m)’ave(n)gues a temer,
per ço mos cors l’es aclis
ver lei, on qu’il sia,
que fin’ amors ion e lia
tal part lointans de son pais.
 
  VI
S era part la croz del ris. Don anc om non
tornet çai. No(n) crezaz que(m) pogues lai. Re
tener nuills paradis. Tant ai aissis mon uo
ler. En ma dolza mia. Qe senes lei no(m) poiri-
a. Negus altre iois placer.
S’era part la Croz del ris
don anc om non tornet çai
no(n) crezaz que(·m) pogues lai
retener nuills paradis,
tant ai aissis mon voler
en ma dolz’ amia
qe senes lei no(·m) poiria
negus altre iois placer.
 
  VII
C hanchon oi mais poç tener. Vas midonz ta
uia. Qeu sai be q(ue)la uolria te auçir em i
uezer.
Chanchon, oimais poç tener
vas midonz ta via,
q’eu sai be qu’ela volria
te auçir e mi vezer.

 

  • letto 450 volte

Riproduzione fotografica


  • letto 484 volte

Canzoniere Dᶜ

  • letto 582 volte

Edizione diplomatica

Peiros Daluergna.
C Ora qem feçes doler. Amors nim
dones esmai. Aram te iauzen egai
P(er)cheu chan amon plazer. Qeu ai
plus ric ioi (con)qis. Qami nos tai(n)gnia. Eqan ri
cors sumelia. Humelitatz senriqis.
D Er enan mer atener. Alreprouer qom re
trai. Nos mona qui be(n) estai. Nofarai euges
 
p(er)uer. Qel fla(m)ma qamors nor(r)is. Mart lanoich
eldia. P(er)qeu deuei(n)g tota uia. Sicom laurs el foc
plus fis. 
  • letto 443 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
C Ora qem feçes doler. Amors nim
dones esmai. Aram te iauzen egai
P(er)cheu chan amon plazer. Qeu ai
plus ric ioi (con)qis. Qami nos tai(n)gnia. Eqan ri
cors sumelia. Humelitatz senriqis.
Cora qe·m feçes doler
amors ni·m dones esmai,
ara·m te iauzen e gai,
per ch’eu chan a mon plazer,
q’eu ai plus ric ioi (con)qis
q’a mi no·s tai(n)gnia
e qan ricors s’umelia
humelitatz s’enriqis.
 
  II
D Er enan mer atener. Alreprouer qom re
trai. Nos mona qui be(n) estai. Nofarai euges

p(er)uer. Qel fla(m)ma qamors nor(r)is. Mart lanoich
eldia. P(er)qeu deuei(n)g tota uia. Sicom laurs el foc
plus fis. 

D’er enan m’er a tener
al reprover q’om retrai:
“no·s mona qui be(n) estai”;
no farai eu ges per ver,
qe·l fla(m)ma q’amors norris
m’art la noich e·l dia,
per q’eu devei(n)g tota via,
si com l’aurs el foc, plus fis.
  • letto 412 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 441 volte

Canzoniere E

  • letto 624 volte

Edizione diplomatica

Perol.
C ora q(ue)m fezes doler. amors nim
dones esmai. aram te iauze(n) egai.
per quieu chant amonplazer. quieu ai
plus ric ioi conquis. cami nos tanhia.
quan ricors sumelia. humelitatz senre-
quis.
Midons mercei egrazis. labenanansa quieu
ai. era non oblidarai. los plazers quem fes
nim dis. quen mi nona mais poder. sill ca-
mar solia. quenplus franca senhoria. uu-
eill ses enguan remaner.
Dar enan mer atener. al reprouier com
retrai. nos moua qui ben estai. no farai
 
ieu ges per uer. quill flama camor noiris.
mart la nueit eldia. perquieu deuenh tota-
uia. com fai laurs elfuec plus fis.
Ben magrade mabelis. de dos amicx quan
seschai. que samon decor uerai. eluns lautre
non trais. esabon luec elezer. gardar ses fo-
lia. que lur bona companhia. nopuesque(n)
ueios saber.
S ouen lanera uezer. laplus auine(n) quieu
sai. sil deuinamens com fai. no mauen
gues atemer. per so mos cors es aclis.
ues lei onquieu sia. que finamors ionh
elia. tal ques luenh de son pais.
S era part la cros del ris. don home
anc no tornet sai. no crezatz q(ue)m pogues
lai. retener nuils paradis. tant ai asis
mon uoler. enma dousamia. que senes
leis no(n) poiria. negun autre ioi auer.
Chanso huei mais potz tener. uas mi-
dons ta uia. quieu sai ben quela uol-
ria. te auzir emi uezer.
Dalfi sauzes mon uoler. dir aren q(ue)
sia. tant am uostra companhia. q(ue) uos
ensaubias lo uer. 
  • letto 564 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
C ora q(ue)m fezes doler. amors nim
dones esmai. aram te iauze(n) egai.
per quieu chant amonplazer. quieu ai
plus ric ioi conquis. cami nos tanhia.
quan ricors sumelia. humelitatz senre-
quis. 
Cora que·m fezes doler
amors ni·m dones esmai,
ara·m te iauzen e gai,
per qu’ieu chant a mon plazer,
qu’ieu ai plus ric ioi conquis
c’a mi no·s tanhia
quan ricors s’umelia
humelitatz s’enrequis.

 
  II
Midons mercei egrazis. labenanansa quieu
ai. era non oblidarai. los plazers quem fes
nim dis. quen mi nona mais poder. sill ca-
mar solia. quenplus franca senhoria. uu-
eill ses enguan remaner.
Midons mercei e grazis
la benanansa qu’ieu ai
era non oblidarai
los plazers que·m fes ni·m dis,
qu’en mi non a mais poder
sill c’amar solia,
qu’en plus franca senhoria
vueill ses enguan remaner.

 
  III
Dar enan mer atener. al reprouier com
retrai. nos moua qui ben estai. no farai
ieu ges per uer. quill flama camor noiris.
mart la nueit eldia. perquieu deuenh tota-
uia. com fai laurs elfuec plus fis.
D’ar enan m’er a tener
al reprovier c’om retrai:
“no·s mova qui ben estai”;
no farai ieu ges per ver,
qui·ll flama c’amor noiris
m’art la nueit e·l dia,
per qu’ieu devenh totavia,
com fai l’aurs el fuec, plus fis.

 
  IV
Ben magrade mabelis. de dos amicx quan
seschai. que samon decor uerai. eluns lautre
non trais. esabon luec elezer. gardar ses fo-
lia. que lur bona companhia. nopuesque(n)
ueios saber.
Ben m’agrad' e m’abelis
de dos amicx, quan s’eschai.
que s’amon de cor verai
e l’uns l’autre non trais
e sabon luec e lezer
gardar ses folia
que lur bona companhia
no puesqu’ enveios saber.

 
  V
S ouen lanera uezer. laplus auine(n) quieu
sai. sil deuinamens com fai. no mauen
gues atemer. per so mos cors es aclis.
ues lei onquieu sia. que finamors ionh
elia. tal ques luenh de son pais.
Soven l’anera vezer,
la plus avinen qu’ieu sai,
si·l devinamens c’om fai
no m’avengues a temer,
per so mos cors es aclis
ves lei, on qu’ieu sia,
que fin’ amors ionh e lia
tal qu’es luenh de son pais.

 
  VI
S era part la cros del ris. don home
anc no tornet sai. no crezatz q(ue)m pogues
lai. retener nuils paradis. tant ai asis
mon uoler. enma dousamia. que senes
leis no(n) poiria. negun autre ioi auer.
S’era part la Cros del ris
don home anc no tornet sai
no crezatz que·m pogues lai
retener nuils paradis,
tant ai asis mon voler
en ma dous’ amia
que senes leis non poiria
negun autre ioi aver.

 
  VII
Chanso huei mais potz tener. uas mi-
dons ta uia. quieu sai ben quela uol-
ria. te auzir emi uezer.
Chanso, hueimais potz tener
vas midons ta via,
qu’ieu sai ben qu’ela volria
te auzir e mi vezer.

 
  VIII
Dalfi sauzes mon uoler. dir aren q(ue)
sia. tant am uostra companhia. q(ue) uos
ensaubias lo uer. 
Dalfi s’auzes mon voler
dir a ren que sia,
tant am vostra companhia
que vos en saubias lo ver.
  • letto 450 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 406 volte

Canzoniere F

  • letto 623 volte

Edizione diplomatica

Peirols. Qora qem fezes doler.
[d] Er enan meratener.
       al reprouier qom retrai.
N os moua qui ben estai.
N on farai eu ges p(er) uer.
Q el flama qamor nuiris.
 
M art la noich el dia.
P er qei de ueig(n) tota uia.
C om fai laurs el foc plus fis
[.] Era part la croz del ris.
D on anc hom no(n) tornet zai.
n o crezatz qem pogues lai.
R etener nullz paradis.
T ant hai assis mon uoler.
E n ma dousa amia.
Q e senes lei nom poiria.
N egus autre iois plaçer.
  • letto 445 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
Peirols. Qora qem fezes doler. Qora qe·m fezes doler
  III
[d] Er enan meratener.
       al reprouier qom retrai.
N os moua qui ben estai.
N on farai eu ges p(er) uer.
Q el flama qamor nuiris.
M art la noich el dia.
P er qei de ueig(n) tota uia.
C om fai laurs el foc plus fis

 
[D]’er enan m’er a tener
al reprovier q’om retrai:
“no·s mova qui ben estai”;
non farai eu ges per ver,
qe·l flama q’amor nuiris
m’art la noich e·l dia,
per qe i devei(n)g tota via,
com fai l’aurs el foc, plus fis.

 
  VI
[.] Era part la croz del ris.
D on anc hom no(n) tornet zai.
N o crezatz qem pogues lai.
R etener nullz paradis.
T ant hai assis mon uoler.
E n ma dousa amia.
Q e senes lei nom poiria.
N egus autre iois plaçer.
[.]era part la Croz del ris
don anc hom no(n) tornet zai
no crezatz qe·m pogues lai
retener nullz paradis,
tant hai assis mon voler
en ma dousa amia
qe senes lei no·m poiria
negus autre iois plaçer.
  • letto 381 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 458 volte

Canzoniere G

  • letto 566 volte

Edizione diplomatica

 
 
idem

Coras qem fezes doler. amors
 
 
 
nim dones esmai. aram ten
 
 
 
iauzen egai p(er)qeu chan amo(n)
 
 
 
plazer. car plus airic ioi con
 
 
 
qis. qami no tagnia. eqan

 
 
 
 
ricor sumilia humililtaz sen
 
 
riqis.
 
 
 
ʃ Midonz mercei egrazis
Del benena(n)za qeu nai.
Eia n(on) oblidarai.
Los plazers qo(m) fez nim dis.
Qen mi nona mais poder.
Cill qamar solia.
Qen plus fra(n)cha segnoria.
Voill ses enga(n) remaner.
ʃ Der ena(n) met atener
Al reprouer qo(m) retrai.
Nos moua qi ben estai.
Nofarai eu ges p(er) uer.
Qel flama qamor noris.
Mart lanuoit eldia.
P(er) qeu remai(n)g tota uia.
Co(m) fai laurs el foc plus fis.
ʃ Ben magrada emabelis.
Dedos amics qan ses chai.
Qe samo(n) decor uerai.
Elus laltre n(on) trais.
Esaubon loc elezer.
Gardar se\s/ folia.
Qelor bona compagnia.
No puosca enoios saber.
ʃ Souen lenera uezer.
Laplus auine(n) qeu sai.
Sil diuinam(en) qom fai.
Nomaue(n)gues atemer.
P(er)cho mos cors lies aclis.
Ves lei onqelsia.
Qe finamors io(n)g elia.
Tal qes loi(n)g d(e) son pais.
ʃ Sera part la cors del ris.
Don anc ho(m) no tornet chai.
No crezaz qem pogues lai.
Retener nulz p(ar)adis.
Tan ai assis mon uoler.
Enma dolz amia.
Qe senes lei n(om) poria.
Negus altre iois plazer.
ʃ Chanzon oi mais poz tener
Ves midonz ta uia.
Qeu sai ben qella uolria.
  • letto 483 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
idem
Coras qem fezes doler. amors
nim dones esmai. aram ten
iauzen egai p(er)qeu chan amo(n)
plazer. car plus airic ioi con
qis. qami no tagnia. eqan
ricor sumilia humililtaz sen
riqis.
 
 
idem
Coras qe·m fezes doler
amors ni·m dones esmai,
ara·m ten iauzen e gai,
perq’eu chan a mo(n) plazer,
car plus ai ric ioi conqis
q’a mi no tagnia
e qan ricor s’umilia
humililtaz s’enriqis
 
  II
ʃ Midonz mercei egrazis
Del benena(n)za qeu nai.
Eia n(on) oblidarai.
Los plazers qo(m) fez nim dis.
Qen mi nona mais poder.
Cill qamar solia.
Qen plus fra(n)cha segnoria.
Voill ses enga(n) remaner.
 
Midonz mercei e grazis
de·l benena(n)za q’eu n'ai
e ia n(on) oblidarai
los plazers qom fez ni·m dis,
q’en mi non a mais poder
cill q’amar solia,
q’en plus fra(n)cha segnoria
voill ses enga(n) remaner.
 
  III
ʃ Der ena(n) met atener
Al reprouer qo(m) retrai.
Nos moua qi ben estai.
Nofarai eu ges p(er) uer.
Qel flama qamor noris.
Mart lanuoit eldia.
P(er) qeu remai(n)g tota uia.
Co(m) fai laurs el foc plus fis.
 
D'er ena(n) met a tener
al reprover q’om retrai:
“no·s mova qi ben estai”;
no farai eu ges per ver,
qe·l flama q’amor noris
m’art la nuoit e·l dia,
per q’eu remai(n)g tota via,
co(m) fai l’aurs el foc, plus fis.
 
  IV
ʃ Ben magrada emabelis.
Dedos amics qan ses chai.
Qe samo(n) decor uerai.
Elus laltre n(on) trais.
Esaubon loc elezer.
Gardar se\s/ folia.
Qelor bona compagnia.
No puosca enoios saber.
 
Ben m’agrada e m’abelis
de dos amics, qan s’eschai,
qe s’amo(n) de cor verai
e l’us l’altre n(on) trais
e saubon loc e lezer
gardar se\s/ folia,
qe lor bona compagnia
no puosca enoios saber.
 
  V
ʃ Souen lenera uezer.
Laplus auine(n) qeu sai.
Sil diuinam(en) qom fai.
Nomaue(n)gues atemer.
P(er)cho mos cors lies aclis.
Ves lei onqelsia.
Qe finamors io(n)g elia.
Tal qes loi(n)g d(e) son pais.
 
Soven lenera vezer,
la plus avine(n) q’eu sai,
si·l divinam(en) q’om fai
no m’ave(n)gues a temer,
percho mos cors li es aclis
ves lei, on q’el sia,
qe fin’ amors io(n)g e lia
tal q’es loi(n)g de son pais.
 
  VI
ʃ Sera part la cors del ris.
Don anc ho(m) no tornet chai.
No crezaz qem pogues lai.
Retener nulz p(ar)adis.
Tan ai assis mon uoler.
Enma dolz amia.
Qe senes lei n(om) poria.
Negus altre iois plazer.
 
S’era part la Cors del ris
don anc hom no tornet chai
no crezaz qe·m pogues lai
retener nulz paradis,
tan ai assis mon voler
en ma dolz’ amia
qe senes lei n(o·m) poria
negus altre iois plazer.
 
  VII
ʃ Chanzon oi mais poz tener
Ves midonz ta uia.
Qeu sai ben qella uolria.
Chanzon, oi mais poz tener
ves midonz ta via,
q’eu sai ben q’ella volria
ti audir e mi vezer.
  • letto 411 volte

Riproduzione fotografica


  • letto 408 volte

Canzoniere I

  • letto 661 volte

Edizione diplomatica

Peirols.
C Ora que(m) fezes doler. Amors nim dones es-
mai. Aram ten iauzen egai. Per quieu cha(n)t
amon plazer. Q(ue)u ai plus ric ioi conquis.
Cami nos taingna. Ecant ricors sumelia. Hu-
melitatz sen requis.
M idons mercei egrazis. La benananza quen
ai. Eia nou oblidarai. los plazers que(m) fes nim
dis. Que mi no(n) a mais poder. Sil camar solia.
Quen plus franca seingnoria. Voill ses eni
an romaner.
Der enan mer atener. Al reprouer com retrai.
Nous moua qui ben estai. No(n) farai eu ges p(er)
uer. Quil flama camors noiris. Mart la nueg
el dia. P(er) queu deueing tota uia. Confai lau
rs el foc plus fis.
Ben magrada emabellis. De dos amics quant
seschai. Que samon de cor uerai. Eluns lau-
tre no(n) trais. Esa bon loc e lezer. Gardar ses
folia. Que lur bona (com)paingnia. no(n) puesc en-
ueios saber.
Souen lanera uezer. la plus auinen q(ue)u sai.
Sel deuinamenz com fai. Noma uengues a-
temer. P(er) so mos cors es aclis. Ves lei on q(ue)u
sia. Que finamors ioing elia. Tals qui pa-
rt loindans pais.
Sera part la crois del ris. Don hom anc no(n)
tornet sai. Non creatz quen pogues lai rete-
ner nuls paradis. Tant ai assis mon uoler.
ema dousa mia. Que senes lei no(n) poiria. Ne-
gun autre ioi auer.
Chansos oimais pos tener. Vas midonz ta
uia. Queu sai ben quella uolria. Tu aussir
emi uezer. 
  • letto 499 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
Peirols.
C Ora que(m) fezes doler. Amors nim dones es-
mai. Aram ten iauzen egai. Per quieu cha(n)t
amon plazer. Q(ue)u ai plus ric ioi conquis.
Cami nos taingna. Ecant ricors sumelia. Hu-
melitatz sen requis.
Peirols
Cora que(·m) fezes doler
amors ni·m dones esmai,
ara·m ten iauzen e gai,
per qu’ieu cha(n)t a mon plazer,
qu’eu ai plus ric ioi conquis
c’a mi no·s taingna
e cant ricors s’umelia
humelitatz s’enrequis.
 
  II
M idons mercei egrazis. La benananza quen
ai. Eia nou oblidarai. los plazers que(m) fes nim
dis. Que mi no(n) a mais poder. Sil camar solia.
Quen plus franca seingnoria. Voill ses eni
an romaner.
Midons mercei e grazis
la benananza qu’en ai
e ia nou oblidarai
los plazers que(·m) fes ni·m dis,
que mi no(n) a mais poder
sil c’amar solia
qu’en plus franca seingnoria
voill ses enian romaner.
 
  III
Der enan mer atener. Al reprouer com retrai.
Nous moua qui ben estai. No(n) farai eu ges p(er)
uer. Quil flama camors noiris. Mart la nueg
el dia. P(er) queu deueing tota uia. Confai lau
rs el foc plus fis.
D'er enan m’er a tener
al reprover c’om retrai
“nous mova qui ben estai”;
no(n) farai eu ges per ver,
qui·l flama c’amors noiris
m’art la nueg e·l dia,
per qu’eu deveing tota via,
con fai l’aurs el foc, plus fis.
 
  IV
Ben magrada emabellis. De dos amics quant
seschai. Que samon de cor uerai. Eluns lau-
tre no(n) trais. Esa bon loc e lezer. Gardar ses
folia. Que lur bona (com)paingnia. no(n) puesc en-
ueios saber.
Ben m’agrada e m’abellis
de dos amics, quant s’eschai,
que s’amon de cor verai
e l’uns l’autre no(n) trais
e sabon loc e lezer
gardar ses folia
que lur bona (com)paingnia
no(n) puesc' enveios saber.
 
  V
Souen lanera uezer. la plus auinen q(ue)u sai.
Sel deuinamenz com fai. Noma uengues a-
temer. P(er) so mos cors es aclis. Ves lei on q(ue)u
sia. Que finamors ioing elia. Tals qui pa-
rt loindans pais.
Soven l’anera vezer,
la plus avinen qu’eu sai,
se·l devinamenz c’om fai
no m’avengues a temer,
per so mos cors es aclis
ves lei, on qu’eu sia,
que fin’amors ioing e lia
tals qui part loindans pais.
 
  VI
Sera part la crois del ris. Don hom anc no(n)
tornet sai. Non creatz quen pogues lai rete-
ner nuls paradis. Tant ai assis mon uoler.
ema dousa mia. Que senes lei no(n) poiria. Ne-
gun autre ioi auer.
S’era part la Crois del ris
don hom anc no(n) tornet sai
non creatz qu’en pogues lai
retener nuls paradis,
tant ai assis mon voler
e ma dous’ amia
que senes lei no(n) poiria
negun autre ioi aver.
 
  VII
Chansos oimais pos tener. Vas midonz ta
uia. Queu sai ben quella uolria. Tu aussir
emi uezer.
Chansos, oimais pos tener
vas midonz ta via,
qu’eu sai ben qu’ella volria
tu aussir e mi vezer.
  • letto 464 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 397 volte

Canzoniere K

  • letto 701 volte

Edizione diplomatica

Peirols.
C Ora qem fezes doler. Amors nim dones
esmai. Aram ten iauzen egai. P(er) quieu
chant amon plazer. Quieu ai plus ric ioi co(n)-
quis. Cami nos taingnia. Ecant ricors sume-
lia. humelitatz sen requis.
M idons mercei egrazis. La benananza qeu
ai. Eia nou oblidarai. Los plazers quem fes
nim dis. Que mi no(n) amais poder. Sil camar
solia. Quen plus franca seingnoria. Voil ses
enian romaner.
D er enan meratener. Al reprouer com re-
trai. Nous moua qui ben estai. No(n) farai eu
ges. per uer. quil flama camors noiris. Ma-
rt la nueg el dia. P(er) quieu deueing totauia.
Con fai laurs el foc plus fis.
B en magrada emabellis. De dos amics qa(n)t
seschai. Que samo(n) de cor uerai. Eluns laut-
re no(n) trais. Esa bon loc elezer. Gardar ses
folia. Que lur bona (com)paignia. No(n) puesc en
ueios saber.
S ouen lanera uezer. La plus auinen q(ue)u sai.
Sel deuinam(en)z com fai. Noma uengues ate-
mer. P(er)so mos cors es aclis. Ves lei on qeu
sia. Que finamors ioi(n)g elia. Tals qui part
loindans pais.
S era part la croiz del ris. Don hom anc non
tornet sai. No(n) creatz quem pogues lai rete-
ner nuls paradis. Tant ai assis mon uoler. E
ma dousa mia. Que senes lei nom poiria. Ne
gun autre ioi auer.
C hanso(n)s oimais pos tener. Vas midons ta uia.
Quieu sai ben quella uolria. Tu ausir e mi ue-
                                                                || zer.
  • letto 493 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
Peirols.
C Ora qem fezes doler. Amors nim dones
esmai. Aram ten iauzen egai. P(er) quieu
chant amon plazer. Quieu ai plus ric ioi co(n)-
quis. Cami nos taingnia. Ecant ricors sume-
lia. humelitatz sen requis.
Peirols
Cora qe·m fezes doler
amors ni·m dones esmai,
ara·m ten iauzen e gai,
per qu’ieu chant a mon plazer,
qu’ieu ai plus ric ioi conquis
c’a mi no·s taingnia
e cant ricors s’umelia
humelitatz s’enrequis.
 
  II
M idons mercei egrazis. La benananza qeu
ai. Eia nou oblidarai. Los plazers quem fes
nim dis. Que mi no(n) amais poder. Sil camar
solia. Quen plus franca seingnoria. Voil ses
enian romaner.
Midons mercei e grazis
la benananza q’eu ai
e ia nou oblidarai
los plazers que·m fes ni·m dis,
que mi non a mais poder
sil c’amar solia,
qu’en plus franca seingnoria
voil ses enian romaner.
 
  III
D er enan meratener. Al reprouer com re-
trai. Nous moua qui ben estai. No(n) farai eu
ges. per uer. quil flama camors noiris. Ma-
rt la nueg el dia. P(er) quieu deueing totauia.
Con fai laurs el foc plus fis.
D’er enan m’er a tener
al reprover c’om retrai:
“nous mova qui ben estai”;
non farai eu ges per ver,
qui·l flama c’amors noiris
m’art la nueg e·l dia,
per qu’ieu deveing totavia,
con fai l’aurs el foc, plus fis.
 
  IV
B en magrada emabellis. De dos amics qa(n)t
seschai. Que samo(n) de cor uerai. Eluns laut-
re no(n) trais. Esa bon loc elezer. Gardar ses
folia. Que lur bona (com)paignia. No(n) puesc en
ueios saber.
Ben m’agrada e m’abellis
de dos amics, qant s’eschai,
que s’amon de cor verai
e l’uns l’autre non trais
e sabon loc e lezer
gardar ses folia
que lur bona compaignia
non puesc' enveios saber.
 
  V
S ouen lanera uezer. La plus auinen q(ue)u sai.
Sel deuinam(en)z com fai. Noma uengues ate-
mer. P(er)so mos cors es aclis. Ves lei on qeu
sia. Que finamors ioi(n)g elia. Tals qui part

loindans pais.

Soven l’anera vezer,
la plus avinen qu’eu sai,
se·l devinamenz c’om fai
no m’avengues a temer,
perso mos cors es aclis
ves lei, on q’eu sia,
que fin’ amors ioing e lia
tals qui part loindans pais.
 
  VI
S era part la croiz del ris. Don hom anc non
tornet sai. No(n) creatz quem pogues lai rete-
ner nuls paradis. Tant ai assis mon uoler. E
ma dousa mia. Que senes lei nom poiria. Ne
gun autre ioi auer.
S’era part la Croiz del ris
don hom anc non tornet sai
non creatz que·m pogues lai
retener nuls paradis,
tant ai assis mon voler
e ma dous’amia
que senes lei no·m poiria
negun autre ioi aver.
 
  VII
C hanso(n)s oimais pos tener. Vas midons ta uia.
Quieu sai ben quella uolria. Tu ausir e mi ue-
                                                                || zer.
Chansons, oimais pos tener
vas midons ta via,
qu’ieu sai ben qu’ella volria
tu ausir e mi vezer.
  • letto 424 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 422 volte

Canzoniere M

  • letto 620 volte

Edizione diplomatica

Peirol daluergna 
QOra qem feses doler.
amors nim dones
esmai. aram ten iau
zen e gay. per qieu chant amo(n)
plazer. qar plus ric ioi ai con
qis. qami non tainhia. la on
fins cors sumelia humilitatz
len reqis.
M Jdons mersei e grazis. la ben
anansa qieu ai. e ia no(n) oblide
rai. los plazers qem fes emdis.
qe mais no ma enpoder. cil qa
uer. mi solia. qen plus fra(n)cha
seinhoria. uueilh ses engan
remaner.
 
DEr enan mer atener. lo repro
chier qom retrai. nos moua
qi ben istai. e non farai ieu
per uer. qel flama qamors
noiris. mart lanueg el dia.
per qieu remanc tota uia.
con fai laurs el fuec pl(us) fis.
 
B En magradæ mabellis. de dos
amics qan seschai. qe samon
am cor uer uerai. e lus lautre
non trahis. e sabon luec e le
zer. gardar totauia. qe lur
bona compainhia. no(n) pue
scæ noios saber.
 
S Ouen lanera uezer. la plus
auinen qieu sai. sil deuinam(en)
qom fai. no mauenges a te
mer. pero mos cors es aclis.
uasleis on qieu sia. q(e) finam
ors ioinh e lia. dos cors de lue
indan pais.
 
SJeu fos part la crois dell ris. do(n)
nulls hom non torna say. no
crei qe nuls paradis. mi poges
retener lai. tan hai mo(n) fin cor
assis. enma doussamia. qe se
nes leis non poiria. nuls autre
iois retener.
 
C Hanços huemais pueis te
ner uas midons tauia. qieu
sai ben qella uolria. ti auzir
a mi uezer.
 
DAlfins sauses mon uoler. dir
a ren qe sia. tant uostra
compainhia. qe uos en saup
ras lo uer.
  • letto 707 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

   
Peirol daluergna
QOra qem feses doler.
amors nim dones
esmai. aram ten iau
zen e gay. per qieu chant amo(n)
plazer. qar plus ric ioi ai con
qis. qami non tainhia. la on
fins cors sumelia humilitatz
len reqis.
Peirol daluergna
Qora qe·m feses doler
amors ni·m dones esmai,
ara·m ten iauzen e gay,
per q’ieu chant a mo(n) plazer
qar plus ric ioi ai conqis
q’a mi non tainhia
la on fins cors s’umelia
humilitatz l’enreqis.
 
   
M Jdons mersei e grazis. la ben
anansa qieu ai. e ia no(n) oblide
rai. los plazers qem fes emdis.
qe mais no ma enpoder. cil qa
uer. mi solia. qen plus fra(n)cha
seinhoria. uueilh ses engan
remaner.
Mjdons mersei e grazis
la benanansa q’ieu ai
e ia no(n) obliderai
los plazers qe·m fes e·m dis,
qe mais no m’a en poder
cil q’aver mi solia,
q’en plus fra(n)cha seinhoria
vueilh ses engan remaner.
 
   
DEr enan mer atener. lo repro
chier qom retrai. nos moua
qi ben istai. e non farai ieu
per uer. qel flama qamors
noiris. mart lanueg el dia.
per qieu remanc tota uia.
con fai laurs el fuec pl(us) fis.
D’er enan m’er a tener
lo reprochier q’om retrai:
“no·s mova qi ben istai”;
e non farai ieu per ver,
qe·l flama q’amors noiris
m’art la nueg e·l dia,
per q’ieu remanc tota via,
con fai l’aurs el fuec, plus fis.
 
   
B En magradæ mabellis. de dos
amics qan seschai. qe samon
am cor uer uerai. e lus lautre
non trahis. e sabon luec e le
zer. gardar totauia. qe lur
bona compainhia. no(n) pue
scæ noios saber.
Ben m’agrada e m’abellis
de dos amics, qan s’eschai,
qe s’amon am cor ver verai
e l’us l’autre non trahis
e sabon luec e lezer
gardar totavia
qe lur bona compainhia
no(n) puesca enoios saber.
 
   
S Ouen lanera uezer. la plus
auinen qieu sai. sil deuinam(en)
qom fai. no mauenges a te
mer. pero mos cors es aclis.
uasleis on qieu sia. q(e) finam
 
ors ioinh e lia. dos cors de lue
indan pais.
Soven l’anera vezer,
la plus avinen q’ieu sai,
si·l devinam(en) q’om fai
no m’avenges a temer,
pero mos cors es aclis
vas leis, on q’ieu sia,
qe fin’ amors ioinh e lia
dos cors de lueindan pais.
 
   
SJeu fos part la crois dell ris. do(n)
nulls hom non torna say. no
crei qe nuls paradis. mi poges
retener lai. tan hai mo(n) fin cor
assis. enma doussamia. qe se
nes leis non poiria. nuls autre
iois retener.
S’jeu fos part la Crois dell ris
do(n) nulls hom non torna say
no crei qe nuls paradis
mi poges retener lai,
tan hai mo(n) fin cor assis
en ma douss’ amia
qe senes leis non poiria
nuls autre iois retener.
 
   
C Hanços huemais pueis te
ner uas midons tauia. qieu
sai ben qella uolria. ti auzir
a mi uezer.
Chanços, huemais pueis tener
vas midons ta via,
q’ieu sai ben q’ella volria
ti auzir a mi vezer.
 
   
DAlfins sauses mon uoler. dir
a ren qe sia. tant uostra
compainhia. qe uos en saup
ras lo uer.
Dalfins s’auses mon voler
dir a ren qe sia,
tant vostra compainhia
qe vos en saupras lo ver.
  • letto 402 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 407 volte

Canzoniere N

  • letto 607 volte

Edizione diplomatica

Peiroll.
C Ora quem feçes doler.
Amors nim des es mai.
Aram ten iauçen egai. Per
queu chant amon plaçer. Qi
eu aiplus ric iois con qis. C
ami nos tagnia. E can ricors
so melia. Humilitat sereqis.
DEr enan mer ate
ner. Al repro\u/ier com retrai
Nos moua quiben estai. No(n)
farai eu ies per uer. Que fl
ama camors noiris. Mart la
noig el dia. Per queu deuen
ig tota uia. Com fa laur el
foc plus fins.
M J dons mercei egraçis. La bene
nansa que uai. Eia non obli
derai. Lo plaçers qem feç nim
dis. Qen minon amais poder.
Sil camar solia. Que plus fra(n)
cha segnoria. Voill sens enga
n remaner.
BEn magrada emabilis. De do(s)       
amix cant ses chai. Que sa                
mon de cor uerai. Elun lautr               
e non trais. Esa bon loc eleçer           
Gardar ses folia. Que lor bo               
na copagnia. Non puosc eno             
ios saber.                                           
SOuen lanera ueçer. La plus
auinen queu sai. Sel diuina
men qeu sai. Nomauen gues
atemer. Per somos cors les
aclins. Ves lei honqueu sia.
Que fina mors ioing elia. Ta
l qes loing deson pais.
S Era part locors del ris. Don
hom anc non tornet sai. On
cre çatç quem pogues lai. Re
tener nuill parauis. Tant ai
asis mon uoler. Ema dousa
amia. Q(ue)senes lei non poiria.
Negun autre ioi plaçer.
C Hançon tu poç ben tener. Ami
dons tauia. Queu saiben qel
la uolria. Ti auçir emi ueçer.
  • letto 568 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
Peiroll.
C Ora quem feçes doler.
Amors nim des es mai.
Aram ten iauçen egai. Per
queu chant amon plaçer. Qi
eu aiplus ric iois con qis. C
ami nos tagnia. E can ricors
so melia. Humilitat sereqis.
Peiroll
Cora que·m feçes doler
amors ni·m des esmai,
ara·m ten iauçen e gai,
per qu’eu chant a mon plaçer
q’ieu ai plus ric iois conqis
c’a mi no·s tagnia
e can ricors s’omelia
humilitat s’ereqis.
 
  II
DEr enan mer ate
ner. Al repro\u/ier com retrai
Nos moua quiben estai. No(n)
farai eu ies per uer. Que fl
ama camors noiris. Mart la
noig el dia. Per queu deuen
ig tota uia. Com fa laur el
foc plus fins.
D’er enan m’er a tener
al repro\v/ier c’om retrai:
“no·s mova qui ben estai”;
no(n) farai eu ies per ver,
que flama c’amors noiris
m’art la noig e·l dia,
per qu’eu devenig tota via,
com fa l’aur el foc, plus fins.
 
  III
M J dons mercei egraçis. La bene
nansa que uai. Eia non obli
derai. Lo plaçers qem feç nim
dis. Qen minon amais poder.
 
Sil camar solia. Que plus fra(n)
cha segnoria. Voill sens enga
n remaner.
Mjdons mercei e graçis
la benenansa qu'eu ai
e ia non obliderai
lo plaçers qe·m feç ni·m dis,
q’en mi non a mais poder
sil c’amar solia,
que plus fra(n)cha segnoria
voill sens engan remaner.
 
  IV
BEn magrada emabilis. De do(s)
amix cant ses chai. Que sa        
mon de cor uerai. Elun lautr
e non trais. Esa bon loc eleçer
Gardar ses folia. Que lor bo
na copagnia. Non puosc eno
ios saber.
Ben m’agrada e m’abilis
de dos amix, cant s’eschai,
que s’amon de cor verai
e l’un l’autre non trais
e sabon loc e leçer
gardar ses folia
que lor bona copagnia
non puosc' enoios saber.
 
  V
SOuen lanera ueçer. La plus
auinen queu sai. Sel diuina
men qeu sai. Nomauen gues
atemer. Per somos cors les
aclins. Ves lei honqueu sia.
Que fina mors ioing elia. Ta
l qes loing deson pais.
Soven l’anera veçer,
la plus avinen qu’eu sai,
se·l divinamen q’eu sai
no m’avengues a temer,
per so mos cors l’es aclins
ves lei, hon qu’eu sia,
que fin’ amors ioing e lia
tal q’es loing de son pais.
 
  VI
S Era part locors del ris. Don
hom anc non tornet sai. On
cre çatç quem pogues lai. Re
tener nuill parauis. Tant ai
asis mon uoler. Ema dousa
amia. Q(ue)senes lei non poiria.
Negun autre ioi plaçer.
S'era part lo Cors del ris
don hom anc non tornet sai
on creçatç que·m pogues lai
retener nuill paravis,
tant ai asis mon voler
e ma dousa amia
que senes lei non poiria
negun autre ioi plaçer.
 
  VII
C Hançon tu poç ben tener. Ami
dons tauia. Queu saiben qel
la uolria. Ti auçir emi ueçer.
Chançon, tu poç ben tener
a mi dons ta via,
qu’eu sai ben q’ella volria
ti auçir e mi veçer.
  • letto 435 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 531 volte

Canzoniere O

  • letto 622 volte

Edizione diplomatica

Peirols.
Coras qem fezes doler.
Amors nim dones esmai.
Aram ten gaude(n)t egai.
P er qeu chant amo(n) plazer.
Q e plus ai ric ioi conquis.
C a mi nos tagneria.
L ai un ricor sumelia.
H umilitat sen richis.
Mi donz merces egradis.
la benenansa qeu ai.
E ia no(n) obiderai oblidarai.
L os plaiser qem fez emdis.
Q en mi no(n) a mais poder.
C il camar solia.
Q em plus franca segnoria.
V ol ses enian remaner.
Der enan mer atemer.
Al reprouer cu(m) retrai.
N os moua qi ben istai.
N on ferai eu ia p(er)uer.
Q e la flama camor noris.
M art la noit el dia.
E t eu rema(n)c tota uia.
C om fa laur el foc plus fis.
Molt ma grada emabellis.
De dos amis can ses chai.
Q e lus ab lautre nos trais.
E samon de cor uerai.
E sai bon loc eleier
G ardar ses faillia.
Q ue lor bona (com)paignia.
N on posca enoios saber.
Souenz la uerai ueder.
La plus auene(n)t qeu sai.
S os deuinamen com fai.
N oma uegnes atemer.
S i ua mon cor ues le aclis.
V ar le o quem sia.
Q e fin amor iui(n)t elea.
T al cui par loin de son par\i/s.
Sera part la crux del ris.
Lai on om no(n) torna asai.
N om crezaz qem pogues lai.
R etener nul paradis.
T ant ai asis mon uoler.
V er ma douza amia.
Q e senes lei no(n) poiria.
N egus autre ioi plaser.
C hanzon uate(n) poi temer.
Var midon ta uia.
Q eu sai ben qe la uolria.
T e audir emi ueder.
  • letto 457 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
Peirols.
Coras qem fezes doler.
Amors nim dones esmai.
Aram ten gaude(n)t egai.
P er qeu chant amo(n) plazer.
Q e plus ai ric ioi conquis.
C a mi nos tagneria.
L ai un ricor sumelia.
H umilitat sen richis.
 
Peiroll
Cora que·m feçes doler
amors ni·m des esmai,
ara·m ten iauçen e gai,
per qu’eu chant a mon plaçer
q’ieu ai plus ric iois conqis
c’a mi no·s tagnia
e can ricors s’omelia
humilitat s’ereqis.
 
  II
Mi donz merces egradis.
la benenansa qeu ai.
E ia no(n) obiderai oblidarai.
L os plaiser qem fez emdis.
Q en mi no(n) a mais poder.
C il camar solia.
Q em plus franca segnoria.
V ol ses enian remaner.
D’er enan m’er a tener
al repro\v/ier c’om retrai:
“no·s mova qui ben estai”;
non farai eu ies per ver,
que flama c’amors noiris
m’art la noig e·l dia,
per qu’eu devenig tota via,
com fa l’aur el foc, plus fins.
 
  III
Der enan mer atemer.
Al reprouer cu(m) retrai.
N os moua qi ben istai.
N on ferai eu ia p(er)uer.
Q e la flama camor noris.
M art la noit el dia.
E t eu rema(n)c tota uia.
C om fa laur el foc plus fis.
Mjdons mercei e graçis
la benenansa qu'eu ai
e ia non obliderai
lo plaçers qe·m feç ni·m dis,
q’en mi non a mais poder
sil c’amar solia,
que plus francha segnoria
voill sens engan remaner.
 
  IV
Molt ma grada emabellis.
De dos amis can ses chai.
Q e lus ab lautre nos trais.
E samon de cor uerai.
E sai bon loc eleier
G ardar ses faillia.
Q ue lor bona (com)paignia.
N on posca enoios saber.
Ben m’agrada e m’abilis
de dos amix, cant s’eschai,
que s’amon de cor verai
e l’un l’autre non trais
e sabon loc e leçer
gardar ses folia
que lor bona copagnia
non puosc' enoios saber.
 
  V
Souenz la uerai ueder.
La plus auene(n)t qeu sai.
S os deuinamen com fai.
N oma uegnes atemer.
S i ua mon cor ues le aclis.
V ar le o quem sia.
Q e fin amor iui(n)t elea.
T al cui par loin de son par\i/s.
Soven l’anera veçer,
la plus avinen qu’eu sai,
se·l divinamen q’eu sai
no m’avengues a temer,
per so mos cors l’es aclins
ves lei, hon qu’eu sia,
que fin’ amors ioing e lia
tal q’es loing de son pais.
 
  VI
Sera part la crux del ris.
Lai on om no(n) torna asai.
N om crezaz qem pogues lai.
R etener nul paradis.
T ant ai asis mon uoler.
V er ma douza amia.
Q e senes lei no(n) poiria.
N egus autre ioi plaser.
S'era part lo Cors del ris
don hom anc non tornet sai
on creçatç que·m pogues lai
retener nuill paravis,
tant ai asis mon voler
e ma dousa amia
que senes lei non poiria
negun autre ioi plaçer.
 
  VII
C hanzon uate(n) poi temer.
Var midon ta uia.
Q eu sai ben qe la uolria.
T e audir emi ueder.
Chançon, tu poç ben tener
a mi dons ta via,
qu’eu sai ben q’ella volria
ti auçir e mi veçer.
  • letto 439 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 431 volte

Canzoniere P

  • letto 612 volte

Edizione diplomatica

BEn magrada e ma belis
De dos amis qan seschai
Qe saman de bon cor uerai
E luns lautre no(n) trais
E sabon log eser gardar ses follia
Qe lor bona compagnia
No posca e noios saber
 
  • letto 500 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  IV
BEn magrada e ma belis
De dos amis qan seschai
Qe saman de bon cor uerai
E luns lautre no(n) trais
E sabon log eser gardar ses follia
Qe lor bona compagnia
No posca e noios saber
 
Ben m’agrada e m’abelis
de dos amis, qan s’eschai,
qe s’aman de bon cor verai
e l’uns l’autre no(n) trais
e sabon log eser
gardar ses follia
qe lor bona compagnia
no posca enoios saber.
  • letto 435 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 416 volte

Canzoniere Q

  • letto 629 volte

Edizione diplomatica

perolus.
Q ora qem feçes doler amors.
Nim dones esmai.
E ram ten iausent e iai
Per qeu chant amon plaser
Car plus ai ric ioi conquis.
Qa mi non tagneria.
Mas en riccor so melia
Humilitaç sen ricqis
N idon autrei e grasis
La bene(n)nanca qeu ai
Ni ia no(n) oblidarai
Lo plasers qim fe ni dis
Qen mi non a mais poder
Cil camar solia
Qen plus franca signoria
Voil ses en ian remaner.
Der enan mi uoil tener
Al reprouer com retrai.
Nos moua qi ben estai
Non farai eu ia per uer.
Qel flama qa mors noiris
Mart la noit el dia.
Per qeu deuenc tota uia.
Com fai laur el foc plus fis.
B em magrada e ma belis
De dos amics qant seschai.
Qi samon ab cor uerai.
Elus lautre no(n) trais.
E sa bon loc e leser.
Gardar ses folia
Qe lor bona compagnia
No(n) posca ennois saber.
  • letto 455 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
perolus
Q ora qem feçes doler amors.
Nim dones esmai.
E ram ten iausent e iai
Per qeu chant amon plaser
Car plus ai ric ioi conquis.
Qa mi non tagneria.
 
Mas en riccor so melia
Humilitaç sen ricqis
Perolus
Qora qe·m feçes doler
amors ni·m dones esmai,
era·m ten iausent e iai,
per q’eu chant a mon plaser,
car plus ai ric ioi conquis
q’a mi non tagneria,
mas en riccor s’omelia
humilitaç s’enricqis.
 
  II
N idon autrei e grasis
La bene(n)nanca qeu ai
Ni ia no(n) oblidarai
Lo plasers qim fe ni dis
Qen mi non a mais poder
Cil camar solia
Qen plus franca signoria
Voil ses en ian remaner.
 
Nidon autrei e grasis
la bene(n)nanca q’eu ai
ni ia no(n) oblidarai
lo plasers qi·m fe ni dis,
q’en mi non a mais poder
cil c’amar solia
q’en plus franca signoria
voil ses enian remaner.
 
  III
Der enan mi uoil tener
Al reprouer com retrai.
Nos moua qi ben estai
Non farai eu ia per uer.
Qel flama qa mors noiris
Mart la noit el dia.
Per qeu deuenc tota uia.
Com fai laur el foc plus fis.
D’er enan mi voil tener
al reprover c’om retrai:
“no·s mova qi ben estai”;
non farai eu ia per ver,
qe·l flama q’amors noiris
m’art la noit e·l dia,
per q’eu devenc tota via,
com fai l’aur el foc, plus fis.
 
  IV
B em magrada e ma belis
De dos amics qant seschai.
Qi samon ab cor uerai.
Elus lautre no(n) trais.
E sa bon loc e leser.
Gardar ses folia
Qe lor bona compagnia
No(n) posca ennois saber.
Bem m’agrada e m’abelis
de dos amics, qant s’eschai,
qi s’amon ab cor verai
e l’us l’autre no(n) trais
e sabon loc e leser
gardar ses folia
qe lor bona compagnia
no(n) posca ennois saber.
  • letto 393 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 415 volte

Canzoniere R

  • letto 649 volte

Edizione diplomatica

 

               Peirols. 
C Oras que mi fes doler. amors nim donet es-
may. aram ten alegre gai. p(er) qui \eu/ chant 
de mon plazer. car pus ric ioi ai conquis. cami no(n) tanhi-
a. e ric cors cant sumelia. humilitatz lenrequitz.
 
B E magrade ma belis. de dos amicx cant seschay. q(ue) sa-
mo(n) de cor u(er)ay (et) lun lautre no(n) trais. e sabo(n) loc e lezer. t(ri)ar
ses falhia. q(ue)lor bona co(m)panhia. no(n) puesca res dechazer.
 
DEr enan mer a seguir  lo repropchier co(m) retrai.
nos moua qui be(n) estai. no farai ieu ia p(er) u(er). q(ue)l flama ca-
mors noiriz. mart la nueg el dia. p(er) q(ui)eu rema(n)c tota
uia. si co(m) laur el foc pus fis. 
 
                                                     M I dons m(er)cey e grazis
la benanansa q(ui)eu ai e ia non oblidarai los plazers q(ue)(m)
fai nim ditz. que mi no(n) a mai poder silh camar solia. q(ue)n.
pus franca senhoria. uuelh ses enian remaner. 
 
                                                                                So-
ue(n) anera uezer la pus auinen quieu sai sil deuiname(n)
co(m) fai nom auegues a temer. p(er)o mos cors es aclis.
vas lieys on que sia. car senes lieys no(n) poiria nulh ioi
pro tener quieu uis.
 
S ieu fos part la cros del ris.
do(n) hom pueys no(n)  torna say. nous pessatz q(ue)m pogues lai.
retener nulhs paradis tant ai assis mon uoler. en
 
ḅ ma belamia. p(er) q(ui)eu de lieys nom partria. p(er) nulh autre bo(n)
esp(er). D alfi sauzes mo(n) uoler. dir a res q(ue) sia. ab uos ai
ta(n) de paria. q(ue) ben saupratz tot lo uer.
  • letto 497 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
               Peirols. 
C Oras que mi fes doler. amors nim donet es-
may. aram ten alegre gai. p(er) qui \eu/ chant 
de mon plazer. car pus ric ioi ai conquis. cami no(n) tanhi-
a. e ric cors cant sumelia. humilitatz lenrequitz.
 
Peirols
Coras que mi fes doler
amors ni·m donet esmay,
ara·m ten alegr’ e gai,
per qu’i\eu/ chant de mon plazer,
car pus ric ioi ai conquis
c’a mi non tanhia
e ric cors, cant s’umelia,
humilitatz l’enrequitz.
 
  II
B E magrade ma belis. de dos amicx cant seschay. q(ue) sa-
mo(n) de cor u(er)ay (et) lun lautre no(n) trais. e sabo(n) loc e lezer. t(ri)ar
ses falhia. q(ue)lor bona co(m)panhia. no(n) puesca res dechazer.
 
Be m’agrad’ e m’abelis
de dos amicx, cant s’eschay,
que s’amon de cor veray
et l’un l’autre non trais
e sabon loc e lezer
triar ses falhia
que lor bona companhia
non puesca res dechazer.
 
  III
DEr enan mer a seguir  lo repropchier co(m) retrai.
nos moua qui be(n) estai. no farai ieu ia p(er) u(er). q(ue)l flama ca-
mors noiriz. mart la nueg el dia. p(er) q(ui)eu rema(n)c tota
uia. si co(m) laur el foc pus fis. 
 
D’er enan m’er a seguir
lo repropchier c’om retrai:
“no·s mova qui ben estai”;
no farai ieu ia per ver,
que·l flama c’amors noiriz
m’art la nueg e·l dia,
per qu’ieu remanc tota via,
si com l’aur el foc, pus fis.
 
  Iv
                                                     M I dons m(er)cey e grazis
la benanansa q(ui)eu ai e ia non oblidarai los plazers q(ue)(m)
fai nim ditz. que mi no(n) a mai poder silh camar solia. q(ue)n.
pus franca senhoria. uuelh ses enian remaner. 
 
Mi dons mercey e grazis
la benanansa qu’ieu ai
e ia non oblidarai
los plazers que·m fai ni·m ditz,
que mi non a mai poder
silh c’amar solia
qu’en pus franca senhoria
vuelh ses enian remaner.
 
  V
                                                                                So-
ue(n) anera uezer la pus auinen quieu sai sil deuiname(n)
co(m) fai nom auegues a temer. p(er)o mos cors es aclis.
vas lieys on que sia. car senes lieys no(n) poiria nulh ioi
pro tener quieu uis.
 
Soven anera vezer,
la pus avinen qu’ieu sai,
si·l devinamen c’om fai
no·m avegues a temer,
pero mos cors es aclis
vas lieys, on que sia,
car senes lieys non poiria
nulh ioi pro tener qu’ieu vis.
 
  VI
S ieu fos part la cros del ris.
do(n) hom pueys no(n)  torna say. nous pessatz q(ue)m pogues lai.
retener nulhs paradis tant ai assis mon uoler. en
 
S’ieu fos part la Cros del ris
don hom pueys non torna say
no·us pessatz que·m pogues lai
retener nulhs paradis,
tant ai assis mon voler
en ma bel’ amia,
per qu’ieu de lieys no·m partria
per nulh autre bon esper.
 
  VII
ḅ ma belamia. p(er) q(ui)eu de lieys nom partria. p(er) nulh autre bo(n)
esp(er). D alfi sauzes mo(n) uoler. dir a res q(ue) sia. ab uos ai
ta(n) de paria. q(ue) ben saupratz tot lo uer.
Dalfi s’auzes mon voler
dir a res que sia
ab vos ai tan de paria
que ben saupratz tot lo ver.
  • letto 387 volte

Riproduzione fotografica


  • letto 414 volte

Canzoniere S

  • letto 645 volte

Edizione diplomatica

Peirol.             q.
C Ora qem fezes doler.
Amors nim dones esmai.
A ram tem iauzent (et) gai.
P er qeu chant a mon plazer.
Q eu ai plus ric ioi (con)qis.
Q ami no tagnia.
E t qan ricors somelia.
H omilitaz senreqis.
M idonz mercei (et) grazis.
D el benenanza qeu nai.
E t ia non mobliderai.
L os plazers qem fez nim dis.
 
Q en mi no a mais poder. 
C il qamar solia.
Q en plus franca segnoria.
V oill ses engan remaner.
D er en an mer atener.
A l reproer com retrai.
N os moua qi ben estai.
N o farai eu ges per uer.
Q el flam qamors noiris.
M art la noit (et) la dia.
P er qeu deueing tuta uia.
C om fa laors el foc plus fis.
B en magrad (et) mabelis.
D e dos amics qan seschai.
Q e samon de cor uerai.
E t luns lautre non trais.
E t sabon loc (et) lezer.
G ardar ses folia.
Q e sa bona conpaignia.
N os puos qenoios saber.
S ouen lanera uezer.
L a plus auinen qeu sai.
S ils diuinamenz qom fai.
N omauengues a temer.
P er cho mos cors les aclis.
V es lei ont qem sia.
Q e fin amors ioing (et) lia.
T als qes loing de son pais.
S era part la croiz del ris.
D on anc hom no tornet chai.
N o creiaz qem pogues lai.
R etenir nuill paradis.
 
T ant ai assis mon uoler.
E n ma dolchamia.
Q e sens lei nom poiria.
A ltre iois plazer.
C anzon oimais poich tener.
V es midonz ta uia.
Q eu sai ben qela uolria.
T i aucir (et) mi uezer.
  • letto 474 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
Peirol.             q.
C Ora qem fezes doler.
Amors nim dones esmai.
A ram tem iauzent (et) gai.
P er qeu chant a mon plazer.
Q eu ai plus ric ioi (con)qis.
Q ami no tagnia.
E t qan ricors somelia.
H omilitaz senreqis.
Peirol.
Cora qe·m fezes doler
amors ni·m dones esmai,
ara·m tem iauzent et gai,
per q’eu chant a mon plazer,
q’eu ai plus ric ioi conqis
q’a mi no tagnia
et qan ricors s’omelia
homilitaz s’enreqis.
 
  II
M idonz mercei (et) grazis.
D el benenanza qeu nai.
E t ia non mobliderai.
L os plazers qem fez nim dis.
Q en mi no a mais poder. 
C il qamar solia.
Q en plus franca segnoria.
V oill ses engan remaner.
Midonz mercei et grazis
de·l benenanza q’eu n'ai
et ia non m’obliderai
los plazers qe·m fez ni·m dis,
q’en mi no a mais poder
cil q’amar solia,
q’en plus franca segnoria
voill ses engan remaner.
 
  III
D er en an mer atener.
A l reproer com retrai.
N os moua qi ben estai.
N o farai eu ges per uer.
Q el flam qamors noiris.
M art la noit (et) la dia.
P er qeu deueing tuta uia.
C om fa laors el foc plus fis.
D'er en an m’er a tener
al reproer c’om retrai:
“no·s mova qi ben estai”;
no farai eu ges per ver,
qe·l flam q’amors noiris
m’art la noit et la dia,
per q’eu deveing tuta via,
com fa l’aors el foc, plus fis.
 
  IV
B en magrad (et) mabelis.
D e dos amics qan seschai.
Q e samon de cor uerai.
E t luns lautre non trais.
E t sabon loc (et) lezer.
G ardar ses folia.
Q e sa bona conpaignia.
N os puos qenoios saber.
Ben m’agrad’ et m’abelis
de dos amics, qan s’eschai,
qe s’amon de cor verai
et l’uns l’autre non trais
et sabon loc et lezer
gardar ses folia
qe sa bona conpaignia
no·s puosq’enoios saber.
 
  V
S ouen lanera uezer.
L a plus auinen qeu sai.
S ils diuinamenz qom fai.
N omauengues a temer.
P er cho mos cors les aclis.
V es lei ont qem sia.
Q e fin amors ioing (et) lia.
T als qes loing de son pais.
Soven l’anera vezer,
la plus avinen q’eu sai,
si·ls divinamenz q’om fai
no m’avengues a temer,
per cho mos cors l’es aclis
ves lei, ont qe·m sia,
qe fin’ amors ioing et lia
tals q’es loing de son pais.
 
  VI
S era part la croiz del ris.
D on anc hom no tornet chai.
N o creiaz qem pogues lai.
R etenir nuill paradis.

T ant ai assis mon uoler.
E n ma dolchamia.
Q e sens lei nom poiria.
A ltre iois plazer.

S’era part la Croiz del ris
don anc hom no tornet chai
no creiaz qe·m pogues lai
retenir nuill paradis,
tant ai assis mon voler
en ma dolch’ amia
qe sens lei no·m poiria
altre iois plazer.
 
  VII
C anzon oimais poich tener.
V es midonz ta uia.
Q eu sai ben qela uolria.
T i aucir (et) mi uezer.
Canzon, oimais poich tener
ves midonz ta via,
q’eu sai ben q’ela volria
ti aucir et mi vezer.
  • letto 406 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 426 volte

Canzoniere V

  • letto 721 volte

Edizione diplomatica

Aizi com(en)zon las chanzos. Den peirol.
C oras quem fezes doler. amors nim dones esmay
eram ten iausent. egai. p(er)qui eu chant amon
poder car plus ric ioy.  ai conquis. camj notaynia. (et) hon rjc cor
somelia (et) homelitat enrequis.
 
B emagrada emabelis de dos amics esechai. can samon ab
cor u(er)ai elunlautre no trais. esabon loc elezer. gardar ses falsia
que lor bona compaynia. nopuesca enuios uezer.

 

Der enan mer atener. lo reproer com retrai. nos moua q(ui)ben
estaj. q(ue)u non ofarai per uer. quel flama camor noiris. mart
lanujt el dia. p(er)q(ue)u remajn tota uia. si co(m) lau(r) elfoc plus fis.
 
S ouen anera uezer la plus auinen q(ue)u sai. sil deuinamen q(ue)
usai. no mauengues atemer. pero mos cor esaclis. uas leis on
q(ue)usay. que fina mor jujn elia. tals ques part lujndas  pais.
 
Sera pert lacrotz del ris. don anc hom no tornet zai. no(n)es neg(us)
p(ar)adis. q(ue)m po[g]es retenir lay. tan ai mon fin cor asis. enmadolzaj
mia. p(er)que mos cors nopoirja. negun autre ioy uoler.
 
Midons merces egrazis. labena(n)za q(ue)u ay. eia nom oblidaraj.
dels plazers q(ue)m fe nim dis. q(ue)n mj nona mais poder. cil camar
solia. q(ue)n plus franca sejnhoria uujll sesenjan remaner.
 
C hanzo aras potz tener uas mjdons tauia. q(ue)u sai be quelauo
lrja. tuhonrar emj uezer.
  • letto 498 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
Aizi com(en)zon las chanzos. Den peirol.
C oras quem fezes doler. amors nim dones esmay
eram ten iausent. egai. p(er)qui eu chant amon
poder car plus ric ioy.  ai conquis. camj notaynia. (et) hon rjc cor
somelia (et) homelitat enrequis.
 
Aizi comenzon las chanzos d’en Peirol
Coras que·m fezes doler    
amors ni·m dones esmay,
era·m ten iausent e gai,
per qu’ieu chant a mon poder
car plus ric ioy ai conquis
c’a mj no taynia
et hon rjc cor s’omelia
et homelitat enrequis.
 
  II
B emagrada emabelis de dos amics esechai. can samon ab
cor u(er)ai elunlautre no trais. esabon loc elezer. gardar ses falsia
que lor bona compaynia. nopuesca enuios uezer.

 

Be m’agrada e m’abelis
de dos amics e s’echai
can s’amon ab cor verai
e l’un l’autre no trais
e sabon loc e lezer
gardar ses falsia
que lor bona compaynia
no puesca enuios vezer.
 
  III
Der enan mer atener. lo reproer com retrai. nos moua q(ui)ben
estaj. q(ue)u non ofarai per uer. quel flama camor noiris. mart
lanujt el dia. p(er)q(ue)u remajn tota uia. si co(m) lau(r) elfoc plus fis.
 
D’er enan m’er a tener
lo reproer c’om retrai:
“no·s mova qui ben estaj”;
qu’eu non o farai per ver,
que·l flama c’amor noiris
m’art la nujt e·l dia,
perqu’eu remajn tota via,
si com l’aur el foc, plus fis.
 
  IV
S ouen anera uezer la plus auinen q(ue)u sai. sil deuinamen q(ue)
usai. no mauengues atemer. pero mos cor esaclis. uas leis on
q(ue)usay. que fina mor jujn elia. tals ques part lujndas  pais.
 
Soven anera vezer,
la plus avinen qu’eu sai,
si·l devinamen qu’eu sai
no m’avengues a temer,
pero mos cor es aclis
vas leis, on qu’eu say,
que fin’ amor jujn e lia
tals qu’espart lujndas pais.
  V
Sera pert lacrotz del ris. don anc hom no tornet zai. no(n)es neg(us)
p(ar)adis. q(ue)m po[g]es retenir lay. tan ai mon fin cor asis. enmadolzaj
mia. p(er)que mos cors nopoirja. negun autre ioy uoler.
 
S’era pert la Crotz del ris
don anc hom no tornet zai
non es negus paradis
que·m po[g]es retenir lay,
tan ai mon fin cor asis
en ma dolz’ ajmia,
perque mos cors no poirja
negun autre ioy voler.
 
  VI
Midons merces egrazis. labena(n)za q(ue)u ay. eia nom oblidaraj.
dels plazers q(ue)m fe nim dis. q(ue)n mj nona mais poder. cil camar
solia. q(ue)n plus franca sejnhoria uujll sesenjan remaner.
 
Midons merces e grazis
la benanza qu’eu ay
e ia no m’oblidaraj
dels plazers que·m fe ni·m dis,
qu’en mj non a mais poder
cil c’amar solia
qu’en plus franca sejnhoria
vujll ses enjan remaner.
 
  VII
C hanzo aras potz tener uas mjdons tauia. q(ue)u sai be quelauo
lrja. tuhonrar emj uezer.
Chanzo aras potz tener
vas mjdons ta via,
qu’eu sai be qu’ela volrja
tu honrar e mj vezer.
  • letto 481 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 410 volte

Canzoniere V (2)

  • letto 634 volte

Edizione diplomatica

sparse        
 
[.]ER enan mer atener. al rep(ro)er quom retrai. nos moua q(i) ben
estai. no(n) farai eu ges p(er)uer. quel flama qua mor noiritz. mart
la nuegz el dia p(er) queu deuenc totauia. cu(m) fa laur el fuec pl(us) fiz
 
en magrade mabellis. de dos amix quan sescai. qe samon de
cor uerai. (et)lus lautre no(n) trais. esaben luec (et)lezer gardar ses
follia. que lor bona (com)paignia. no(n) poscenoios saber.
  • letto 426 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  III
sparse        
 
[.]ER enan mer atener. al rep(ro)er quom retrai. nos moua q(i) ben
estai. no(n) farai eu ges p(er)uer. quel flama qua mor noiritz. mart
la nuegz el dia p(er) queu deuenc totauia. cu(m) fa laur el fuec pl(us) fiz
 
sparse
[.]er enan m’er a tener
al reproer qu’om retrai:
“no·s mova qi ben estai”;
non farai eu ges per ver,
que·l flama qu’amor noiritz
m’art la nuegz e·l dia,
per qu’eu devenc totavia,
cum fa l’aur el fuec, plus fiz.
 
  IV
en magrade mabellis. de dos amix quan sescai. qe samon de
cor uerai. (et)lus lautre no(n) trais. esaben luec (et)lezer gardar ses
follia. que lor bona (com)paignia. no(n) poscenoios saber.
En m’agrad' e m’abellis
de dos amix, quan s’escai,
qe s’amon de cor verai
et l'us l’autre non trais
e saben luec et lezer
gardar ses follia
que lor bona compaignia
non posc’ enoios saber.

 
 

  • letto 505 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 381 volte

Canzoniere a

  • letto 799 volte

Edizione diplomatica

                                    En peirols. 
Cora qem fezes doler. amors nim dones esmai. eiram ten                  
iausent e gai per qeu chant de mon plazer car ai plus
ric ioi conqis. cami nous taignia. per qe mos chanz sumelia
cumelitatz men requis.
 
Mi donz mercei e grazis. del ben ananza qeu ai. ni ia no(n)
loblidarai. los plazers qem fes nim dis. qen mi non a mais
poder sill qamar solia. qem plus franca segnioria. voil ses
enian remaner.
 
Dar enan mer a tener. al reprocher com retrai. nos
moua qi ben estai non farai ia eu p(er) ver q(e)il flama
camors noiris mart la nueg el dia. p(er) qeu remain
tota via con fai laurs el fuec plus fis.
 
Molt magrade ma beillis de dos amics cant seschai qe
samon dun cor verai. e luns laltre non trais. e sa bon
luec e lezer. gardar tota via. q(e) lur bona compagnia.
non puesc enoios saber.
 
Souen lanera vezer. la plus auinen qeu sai. sil deui
namen qon fai. nomavengues a temer. p(er)o mos cors
es aclis. vas leis on qe sia. qe finamors ioing e lia. cor
part loindan pais.
 
Ser outra la cros del ris. don nuls hom non torna sai. no(n)
crezatz qem pogues lais retener nuls paradis. tant ai
mo voler assitz. o\e/ ma douza amja. q(e) senes leis no(n) poiria.
nul autre ioi retener.
 
Chanzos oi mais potz r\t/en(er) vas mi donz tauia q(e)u saibe q(e) la
volria. te auzia (et) mi vezerDalfi sauzes mo(n) voler. dir aren q(e)
sia. tant. [.]am vostra compagnia. q(e) vos en saupras lo ver.
  • letto 470 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
                                    En peirols. 
Cora qem fezes doler. amors nim dones esmai. eiram ten                  
iausent e gai per qeu chant de mon plazer car ai plus
ric ioi conqis. cami nous taignia. per qe mos chanz sumelia
cumelitatz men requis.
en Peirols
Cora qe·m fezes doler
amors ni·m dones esmai,
eira·m ten iausent e gai,
per q’eu chant de mon plazer
car ai plus ric ioi conqis
c’a mi nous taignia,
per qe mos chanz s’umelia,
c’umelitatz m’enrequis.
 
  II
Mi donz mercei e grazis. del ben ananza qeu ai. ni ia no(n)
loblidarai. los plazers qem fes nim dis. qen mi non a mais
poder sill qamar solia. qem plus franca segnioria. voil ses
enian remaner.
Midonz mercei e grazis
de·l benananza q’eu ai
ni ia non l’oblidarai
los plazers qe·m fes ni·m dis,
q’en mi non a mais poder
sill q’amar solia,
q'em plus franca segnioria
voil ses enian remaner.
 
  III
Dar enan mer a tener. al reprocher com retrai. nos
moua qi ben estai non farai ia eu p(er) ver q(e)il flama
camors noiris mart la nueg el dia. p(er) qeu remain
tota via con fai laurs el fuec plus fis.
D’ar enan m’er a tener
al reprocher c’om retrai:
“no·s mova qi ben estai”;
non farai ia eu per ver,
qe·il flama c’amors noiris
m’art la nueg e·l dia,
per q’eu remain tota via,
con fai l’aurs el fuec, plus fis.
 
  IV
Molt magrade ma beillis de dos amics cant seschai qe
samon dun cor verai. e luns laltre non trais. e sa bon
luec e lezer. gardar tota via. q(e) lur bona compagnia.
non puesc enoios saber.
Molt m’agrad' e m’abeillis
de dos amics, cant s’eschai,
qe s’amon d’un cor verai
e l’uns l’altre non trais
e sabon luec e lezer
gardar tota via
qe lur bona compagnia
non puesc' enoios saber.
 
  V
Souen lanera vezer. la plus auinen qeu sai. sil deui
namen qon fai. nomavengues a temer. p(er)o mos cors
es aclis. vas leis on qe sia. qe finamors ioing e lia. cor
part loindan pais.
Soven l’anera vezer,
la plus avinen q’eu sai,
si·l devinamen q’on fai
no m’avengues a temer,
pero mos cors es aclis
vas leis, on qe sia,
qe fin’ amors ioing e lia
cor part loindan pais.
  VI
Ser outra la cros del ris. don nuls hom non torna sai. no(n)
crezatz qem pogues lais retener nuls paradis. tant ai
mo voler assitz. o\e/ ma douza amja. q(e) senes leis no(n) poiria.
nul autre ioi retener.
S’er outra la Cros del ris
don nuls hom non torna sai
non crezatz qe·m pogues lai
retener nuls paradis,
tant ai mo voler assitz
o\e/ ma douza amja
qe senes leis non poiria
nul autre ioi retener.
 
  VII
Chanzos oi mais potz r\t/en(er) vas mi donz tauia q(e)u saibe q(e) la
volria. te auzia (et) mi vezer
Chanzos, oimais potz r\t/ener
vas mi donz ta via,
q’eu sai be q’ela volria
te auzia et mi vezer.
 
  VIII
                                  Dalfi sauzes mo(n) voler. dir aren q(e)
sia. tant. [.]am vostra compagnia. q(e) vos en saupras lo ver.
Dalfi s’auzes mon voler
dir a ren qe sia,
tant [.]am vostra compagnia
qe vos en saupras lo ver.
  • letto 400 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 417 volte

Canzoniere c

  • letto 578 volte

Edizione diplomatica

                                                   Peirol daluernia.
[Q] Ora qem feçes doler. Amor nim dones esmai. Eram ten ia-
       sent (et) gai. Per qeu chant a mon plaiser. Qar ai plus ric ioi
conqis. Qa mi nos tagn\i/a. Mas on richor sumelia. Humilitaz sen reqis.
 
[.] i dons mercei (et) graçis. De la benenança qeu nai. Ni ia no(n) obli-
darai. Lo plaiser qem fes em dis. Qen mi non a mais poder. Cil qamar
solia. Qen plus richa segnoria. Voil ses enian remaner.
 
[D] er enant mi uoil tener. El reproer qhom retrai. Nos moua qi
ben estai. No(n) ferai eu ges per uer. Qel flama qamors noiris. Mard
la noit eldia. Per qeu deueng tota uia. Com fai laur el fog plus fis.
 
[B] en magrada e mabelis. De dos amis qan seschai. Qe saman de cor
uerai. E lus lautre no(n) trais. E sabon log e leser Gardar ses folia
Qe lor bona co(m)pagnia. Non puscan noios saber.
 
[S] ouen lanera ueder. La plus auine(n)ç qeu sai. Sel deuinamen qho(m)
fai. Nomauengues a temer. Per ço mon cor lies aclins. Ver leis on
qe sia. Qe finamors io(n)g (et) lia. Tal qi par loing del pais.
 
[S] eu fos part la croiz del ris. Don hom pois no(n) torna sai. Eu no(n) cre
qem pogues lai. Tenir altre parauis. Tant ai mon coradge assis. En
ma dolç amia. Qe senes lei no(m) poiria. Negus autre ioi plaser.
 
[C] ansonetta era ten uai. Vers ma dolç amia. Qeu sai ben qella
uolria. Te audir e mi ueder.
  • letto 471 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
                                                   Peirol daluernia.
[Q] Ora qem feçes doler. Amor nim dones esmai. Eram ten ia-
       sent (et) gai. Per qeu chant a mon plaiser. Qar ai plus ric ioi
conqis. Qa mi nos tagn\i/a. Mas on richor sumelia. Humilitaz sen reqis.
 
Peirol d’Alvernia
[Q]ora qe·m feçes doler
amor ni·m dones esmai,
era·m ten iasent et gai,
per q’eu chant a mon plaiser,
qar ai plus ric ioi conqis
q'a mi no·s tagn\i/a
mas on richor s’umelia
humilitaz s’enreqis.
 
  II
[.] i dons mercei (et) graçis. De la benenança qeu nai. Ni ia no(n) obli-
darai. Lo plaiser qem fes em dis. Qen mi non a mais poder. Cil qamar
solia. Qen plus richa segnoria. Voil ses enian remaner.
 
[.]i dons mercei et graçis
de la benenança q’eu n'ai
ni ia non oblidarai
lo plaiser qe·m fes e·m dis.
q’en mi non a mais poder
cil q’amar solia,
q’en plus richa segnoria
voil ses enian remaner.
 
  III
[D] er enant mi uoil tener. El reproer qhom retrai. Nos moua qi
ben estai. No(n) ferai eu ges per uer. Qel flama qamors noiris. Mard
la noit eldia. Per qeu deueng tota uia. Com fai laur el fog plus fis.
 
[D]’er enant mi voil tener
el reproer q’hom retrai:
“no·s mova qi ben estai”;
non ferai eu ges per ver,
qe·l flama q’amors noiris
m’ard la noit e·l dia,
per q’eu deveng tota via,
com fai l’aur el fog, plus fis.
 
  IV
[B] en magrada e mabelis. De dos amis qan seschai. Qe saman de cor
uerai. E lus lautre no(n) trais. E sabon log e leser Gardar ses folia
Qe lor bona co(m)pagnia. Non puscan noios saber.
 
[B]en m’agrada e m’abelis
de dos amis, qan s’eschai,
qe s’aman de cor verai
e l’us l’autre non trais
e sabon log e leser
gardar ses folia
qe lor bona compagnia
non puscan noios saber.
 
  V
[S] ouen lanera ueder. La plus auine(n)ç qeu sai. Sel deuinamen qho(m)
fai. Nomauengues a temer. Per ço mon cor lies aclins. Ver leis on
qe sia. Qe finamors io(n)g (et) lia. Tal qi par loing del pais.
 
[S]oven l’anera veder,
la plus avinenç q’eu sai,
se·l devinamen q’hom fai
no m’avengues a temer,
per ço mon cor li es aclins
ver leis, on qe sia,
qe fin’ amors iong et lia
tal qi par loing del pais.
 
  VI
[S] eu fos part la croiz del ris. Don hom pois no(n) torna sai. Eu no(n) cre
qem pogues lai. Tenir altre parauis. Tant ai mon coradge assis. En
ma dolç amia. Qe senes lei no(m) poiria. Negus autre ioi plaser.
 
[S]’eu fos part la Croiz del ris
don hom pois non torna sai
eu non cre qe·m pogues lai
tenir altre paravis,
tant ai mon coradge assis
en ma dolç’ amia,
qe senes lei no·m poiria
negus autre ioi plaser.
 
  VII
[C] ansonetta era ten uai. Vers ma dolç amia. Qeu sai ben qella
uolria. Te audir e mi ueder.
[C]ansonetta, era t'en vai
vers ma dolç’ amia,
q’eu sai ben q’ella volria
te audir e mi veder.
  • letto 409 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 385 volte

Breviari d'amor

da Richter, Reinhilt, Die Troubadourzitate im Breviari d'Amor. Kritische Ausgabe der provenzalischen Überlieferung, Modena, S.T.E.M.-Mucchi, 1976, p. 366.

P-C 366, 9. Azaïs 33648-33655. Ed. Aston 1953, XXIV 33-40.
Zuordnung: Peirol (Peyro C, Peroll K, Peyriol L) (Azaïs 33647).
 
33 Soven l'anera vezer,
     La pus avinen qu'ieu sai,
     Si·l devinamens qu'om fai
     No m·avengues a temer;
37 Pero mos corss es aclis
     Ves liei on qu'ieu sia,
     Que fin'amors ionh e lia
     Cor que part lonhdas païs.
 
33 l'aneria G, la veira A, la venra C, layra K, laura N.
34 om. qu'ieu H.
35 Si·ls d. H. cum B, con L.
36 Non avem ges K, No me calgues H. tener I temir N.
37 om. corss N. es] fos K. acles I, eclis N.
38 quen C, que K.
39 ionh] romp ABF.
40 pati de (de über der Zeile) H, depart K, pas N. lonh del p. ABF.
 
------------------------------------
 
Hss.-Gruppen: ABF v. 39, 40; CK V. 38; H,K v. 40; KN v. 33.
 
Ch(ABCDEGIKMNORSVac).
 
Zur Gruppierung vgl. Aston S. 130. Die Ed. Aston 1953 folgt in Text
und Graphie Ch(A).
 
α geht wie Ch(C) in V. 37 Pero α+Ch(CMRVa) gegen Per so Ch(-CMRVa,O); V. 40 Cor α+Ch(Ca) gegen Tal(s) Ch(-CMa). Teilentsprechungen sind V. 38 qu'ieu α(-CK}+Ch(CEIKMV) gegen que (quem, quen) α(CK)+Ch(NRac,OS}, quil (qel) Ch(cett.); V. 40 loing del (de son) païs α(ABF)+Ch(Oc) gegen lonhdas païs α(-ABF)+Ch(ABCDIKV).
 
 
Mss. latori del Breviari d'amor
A: Paris, BnF fr. 857
B: Paris, BnF fr. 9219
C: Paris, BnF fr. 858
F: Wien, Österreichische Nat. Bibl., 2563    
G: Wien, Österreichische Nat. Bibl., 2583* 
H: Lyon, Bibl. municipale, 1351
I: Carpentras, Bibl. municipale, 380  
K: London, Brit. Mus. Harley 4940
L: London, Brit. Mus. Royal 19.C.I.
M: Madrid, Real Bibl. de San Lorenzo, El Escorial, S.I. no 3 
N: Leningrad, M. E. Saltykov-Shchedrin, Gos. Bibl., esp. F. v. XIV. I (anc Ermitage 5,3, 66)

  • letto 618 volte

Memoriali bolognesi

Ms: Comune, Uffici economici e finanziari, Procuratori del Comune, b. 5, reg. 53 (1302), recto della coperta pergamenacea posteriore.
 
Pubblicato in Orlandi, Sandro, Rime due e trecentesche tratte dall'Archivio di Stato di Bologna - Bologna : Commissione per i testi di lingua, 2005, pp. 190-191.
Segnalazione dell'attestazione di Armando Antonelli.
 
Fonte: Orlandi, Sandro, Tracce du un canzoniere trobadorico nella Bologna del primissimo trecento, in «Liber», «Fragmenta», «Libellus» prima e dopo Petrarca. In ricordo di D'Arco Silvio Avalle, Seminario internazionale di studi, Bergamo, 23-25 ottobre 2003, a cura di Francesco Lo Monaco, Luca Carlo Rossi, Niccolò Scaffai - Firenze : Sismel - Edizioni del Galluzzo, 2006, pp. 107-114; il testo tratto è a p. 113.
 
Ca(n)tio p(ro)vi(n)cialis q(ue) sic incipit
 
Cora que·m feses dolor
Amors, ne·m dones esmai
era·m ten çausen e gau

  • letto 693 volte
Credits | Contatti | © Sapienza Università di Roma - Piazzale Aldo Moro 5, 00185 Roma T (+39) 06 49911 CF 80209930587 PI 02133771002

Source URL: http://151.100.161.88/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-673